Απογοητευμένος έφυγε από το ΓΣΠ ο Απόλλωνας από την στιγμή που δεν υλοποίησε τον στόχο της νίκης κόντρα στην Ομόνοια και πλέον η δεύτερη σερί ήττα του είναι γεγονός.
Για πρώτη φορά φέτος δεν θα βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας μετά το φινάλε της αγωνιστικής και όπως και να το κάνουμε όλο αυτό φέρνει μια μουρμούρα.
Με βάση τα όσα έδειξαν οι «γαλάζιοι» στο χορτάρι του ΓΣΠ, νιώθουν αδικημένοι από το τελικό αποτέλεσμα και δεν έχουν και άδικο καθώς θα μπορούσαν τουλάχιστον να μην έχαναν το παιχνίδι και να κρατούσαν την διαφορά από την Ομόνοια ως είχε πριν το ξεκίνημα της 6ης στροφής.
Η ήττα του ΓΣΠ δεν μοιάζει σε καμιά περίπτωση με την ήττα από την ΑΕΚ. Ο Απόλλωνας έβγαλε αρετές στο γήπεδο, είχε ευκαιρίες και μάλιστα κάποιες από αυτές κλασικές για να έβαζε τουλάχιστον ένα γκολ αλλά αφενός η έλλειψη καθαρού μυαλού στην τελική προσπάθεια και αφετέρου ο Φαμπιάνο δεν του επέτρεψαν να έχει κέρδος από το ντέρμπι.
Ο Τσόρνιγκερ φρέσκαρε την ομάδα και αυτό ήταν αναγκαίο κακό. Κάποιοι διεθνείς επέστρεψαν κουρασμένοι και έπρεπε να το διαχειριστεί αυτό ο κόουτς και μοιραία έσπασε την τριάδα στη μεσαία γραμμή. Υπολόγιζε να μεταφέρει τον Πίττα στην επίθεση αλλά ο Ίλιεφ επέστρεψε από τον Εθνική Βουλγαρίας κουρασμένος και επέλεξε να τον κρατήσει στον πάγκο χαλώντας κάπως την συνοχή στην τριάδα πίσω από τους φορ. Με το ξεκίνημα της επανάληψης έριξε τον Βούλγαρο στο παιχνίδι και ο Απόλλωνας έγινε ακόμα καλύτερος.
Σε μεγάλα χρονικά διαστήματα έκλεισε την Ομόνοια στο δικό της μισό γήπεδο, είχε τις ευκαιρίες με αποκορύφωμα αυτήν του 65’ με τον Νταμπό αλλά δεν ήταν αρκετές για να της χαρίσει τουλάχιστον έναν βαθμό.
