Το ξεκίνημα του ντέρμπι αιωνίων, θύμισε κάτι από Δανία για την Ομόνοια, μόνο που αυτή την φορά ο κόουτς το διαχειρίστηκε καλύτερα.
Μετά την αποβολή του Μπασιρού η  ομάδα πέτυχε γκολ (όπως αι στην Δανία μετά την αποβολή του Κούσουλου), αλλά ο Αυγουστή μερίμνησε αυτή την φορά να κάνει την αλλαγή του αμέσως μετά την αποβολή και να δέσει την ομάδα του.
Το πάθημα της Δανίας είναι ξεκάθαρο ότι έγινε μάθημα.

Μπορεί να θυσιάστηκε ο πλέον ποιοτικός παίκτης στο οργανωτικό-δημιουργικό κομμάτι ο Μπέζους αλλά η κίνηση εκείνη έβαλε τις βάσεις για τη νίκη στο επεισοδιακό όπως εξελίχθηκε ντέρμπι με έναν διαιτητή που7 έχασε τον έλεγχο, έβγαζε αβέρτα κίτρινες με αποτέλεσμα να μετρήσουμε 4 αποβολές (2 για κάθε ομάδα).
Κάποιος θα πει ότι η Ομόνοια είχε και την τύχη στο χαμένο πέναλτι του Εφραίμ το οποίο αν έμπαινε ίσως η εξέλιξη του ματς να ήταν διαφορετική, όμως το είπαμε ξανά ότι με τα “αν” δεν παίρνεις νίκες στο ποδόσφαιρο.
Η Ομόνοια έβγαλε χαρακτήρα στο παιχνίδι, πολύ περισσότερο και όταν ήταν με παίκτη λιγότερο, αλλά και στο 10 εναντίον 10, ακόμα και την στιγμή που ήταν αυτή με παίκτη περισσότερο.
Αυτή είναι η ουσία. Φάνηκε ότι αν μια ομάδα δικαιούταν τη νίκη αυτή ήταν η Ομόνοια, την πήρε και προχωρά. Ακόμα είναι νωρίς, όπως είπε και ο Σωφρόνης ήταν απλά μια νίκη σε ντέρμπι που χάρισε βαθμούς.