Με βάση την εικόνα της Ανόρθωσης στο πρώτο μέρος συγκριτικά με το β΄ ημίχρονο, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο Νταβίντ Γκαγιέγο κάτι σημαντικό θα είπε στους ποδοσφαιριστές στα αποδυτήρια.
Αυτό που θα τους είπε, σε συνάρτηση με τις αλλαγές του και δη αυτής του Καστέλ οδήγησαν την «Κυρία» στο να μπει με το δεξί στο νέο πρωτάθλημα και μάλιστα με εμφαντικό τρόπο.
Τα τρία γκολ στην επανάληψη φαντάζουν λίγα για κάποιον που είχε το παιχνίδι.
Η Ανόρθωση είχε άλλες τουλάχιστον τόσες κλασσικές ευκαιρίες, ενώ την ίδια στιγμή δεν άφησε τον Εθνικό να κάνει αυτά που έκανε στο πρώτο ημίχρονο.
Πέραν του Καστέλ που φυσιολογικά τράβηξε πάνω του τα φώτα με τα δύο γκολ και την ασίστ στο πρώτο γκολ, υπήρξαν και άλλοι που αξίζουν μνείας.
-Η αθόρυβη δουλειά του Μιχάλη Ιωάννου ήταν όλα τα λεφτά.
-Ο Ουαγκέ ανέβηκε πολύ στην επανάληψη.
-Ο Γκερέρο δεν έπιασε τα γνωστά του στάνταρ αλλά ειδικά στο α’ μέρος που η ομάδα του δεν ήταν καλή ήταν ο μόνος που κρατούσε ψηλά την σημαία, ενώ στην επανάληψη ήταν ο άνθρωπος που με το γκολ του άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη.
-Ο Αρμπολέδα ο οποίος άκουσε πολλά με την κάθοδο του όπου χρειάστηκε φώναξε «παρών».