Το γκολ του Νικολά Ντιγκινί στο Παραλίμνι είναι σημαντικό για πολλούς λόγους στον Απόλλωνα.
Είναι από τα λίγα πράγματα που κρατάνε οι «γαλάζιοι» από το διπλό μιας και το γκολ αυτό τους χάρισε μια νίκη και τρεις βαθμούς σε μια βραδιά που σε καμιά περίπτωση δεν έθελξαν με την απόδοση τους.
Ακόμα πιο σημαντικό είναι και για τον ίδιο τον Γάλλο επιθετικό ο οποίος έψαχνε αυτό το γκολ εδώ και σχεδόν εφτά μήνες. Δεν γίνεται επιθετικός της κλάσης του Ντιγκινί να κάνει τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα να σκοράρει, αλλά μια οι τραυματισμοί, μια η δυστοκία σε κάποιες περιπτώσεις και μια η μέτρια παρουσία της ομάδας που δεν επέτρεπε και πολλά-πολλά δεν τον άφησαν να σκοράρει.
Το γκολ που πέτυχε θα του ανεβάσει την ψυχολογία. Σπάει αυτό που λέμε και ψυχολογικό (είχε από τις 15 του περασμένου Μαίου να σκοράρει) και περιμένουν στον Απόλλωνα να πάρει τα πάνω του.
Είναι σημαντικό που ο Κωνσταντίνος Μακρίδης έδειξε από την πρώτη στιγμή να τον πιστεύει (και αυτόν και τον Νταμπό) και αυτό τον βοήθησε πολύ ώστε να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα.
Με τον Ακρίτα τον έβαλε αλλαγή και τα πήγε καλά και από κει και πέρα ήταν βασικός. Ήταν στο αρχικό σχήμα και με την ΑΕΚ, το ίδιο και στο παιχνίδι που δεν έγινε ποτέ με την ΑΕΛ αλλά και στο «Τάσος Μάρκου. Η πίστη του προπονητή προς το πρόσωπο του σε ένα διάστημα που έτυχε αμφισβήτησης ήταν σημαντική.
Δεν περιμένει κανείς να πετύχει τα 17 γκολ της πρώτης του χρονιάς στον Απόλλωνα (δεν ξέρεις ποτέ) και μάλιστα μέχρι τον Ιανουάριο καθώς μετά ήταν τραυματίας αλλά τουλάχιστον βάζει πλώρη για να ξεπεράσει τα τέσσερα περσινά και να μην καταγράψει την χειρότερη σεζόν της καριέρας του στο σκοράρισμα που ουσιαστικά είναι η δουλειά του.