Όταν ακούς έναν παίκτη ή προπονητή να τα βάζει με την μπάλα, τα πράγματα δεν έχουν πάει καλά.
Το παιχνίδι δεν έχει κυλήσει όπως θα ήθελε ο ίδιος και η ομάδα του.
Υπάρχουν λοιπόν δυο ενδεχόμενα:
Είτε δεν έχει τη γνώση, είτε δεν έχει τα… κάκαλα να εξηγήσει (ή να παραδεχθεί) τι πήγε στραβά.
Σε κάθε περίπτωση, ένα είναι βέβαιο:
Τα ρίχνει στο τόπι (την τύχη, την άτιμη κοινωνία, τον Ερμή που είναι ανάδρομος) για να μην αναλάβει τις ευθύνες του.
Υπό αυτή την έννοια, η ιστορικότερη φράση που έχει ακουστεί ποτέ για την μπάλα στην Ελλάδα θα περίμενε κάποιος να έχει ξεστομιστεί μετά από ήττα.
Ο… πατέρας ωστόσο της περιβόητης ατάκας «η μπάλα είναι πόρνη» δεν ήταν οποιοσδήποτε προπονητής.
Ήταν ο Ίβιτσα Όσιμ!
Και δεν θα μπορούσε (ούτε σ’ αυτό) να λειτουργήσει όπως οι πολλοί.
Μπορεί να έμεινε μόλις δυο χρόνια στην Ελλάδα, αλλά ο Βόσνιος φιλόσοφος του ποδοσφαίρου άφησε το στίγμα του.
Δεν κέρδισε κάτι παραπάνω από δυο Κύπελλα με τον Παναθηναϊκό, ωστόσο η δουλειά του (έστω και εκ των υστέρων) αναγνωρίστηκε:
Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η ομάδα που το 1996 έφτασε στα ημιτελικά του Champions League ήταν σε μεγάλο βαθμό δικό του δημιούργημα.
Ανεξάρτητα όμως από το αγωνιστικό σκέλος, ο Όσιμ άφησε εποχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο με την προσωπικότητά του.
Τις καυστικές απόψεις, το φοβερό χιούμορ, τις… αχαμπάριαστες τοποθετήσεις του!
Μιλάμε για τύπο που τα έλεγε αφιλτράριστα και έξω από τα δόντια ακόμα και για τον Γιώργο Βαρδινογιάννη.
Που δήλωνε ότι «είναι ο καλύτερος προπονητής και το μόνο που του λείπει είναι να βάλει τη φόρμα και να κάτσει στον πάγκο».
Για τεχνικό που δεν δίσταζε να τα βάλει με τα μεγάλα ονόματα και να τα κράξει ακόμα και δημόσια.
Ιστορία εξάλλου έχει γράψει η ατάκα του για τον παραγκωνισμό του Δημήτρη Σαραβάκου.
Τότε που δήλωσε ότι «θα παίξει μόνο αν το ποδόσφαιρο γίνει με κανονισμούς χάντμπολ» (να μπαίνει δηλαδή όταν η ομάδα κάνει επίθεση και να βγαίνει όταν αμύνεται).
Ακόμα πιο χαρακτηριστική, δε, ήταν η εξήγηση για το ότι ο Παναθηναϊκός τερμάτισε δεύτερος πίσω από τη σπουδαία ΑΕΚ της εποχής:
Όταν δήλωσε ο αθεόφοβος ότι δεν μπορούσε με… Μίνι Κούπερ να προσπεράσει μια Μερσεντές!
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη όλα αυτά, δεν είναι περίεργο που ακόμα και την περιβόητη φράση με την… εκδιδόμενη μπάλα ο Όσιμ την ξεστόμισε με ανάποδο τρόπο.
Όχι μετά από αποτυχία (όπως πολλοί πιστεύουν μέχρι και σήμερα), αλλά μετά από νίκη του Παναθηναϊκού!
Διότι οι «πράσινοι» είχαν πάρει ένα ανέλπιστο διπλό στο Καυταντζόγλειο στις 5 Σεπτεμβρίου 1993.
Παρόλο που έμειναν πίσω με 2-0 στο σκορ (χάρη σε γκολ του Πετσάνοβιτς), έφεραν τούμπα το ματς στο τελευταίο τέταρτο:
Χάρη σε μια από τις γνωστές εκτελέσεις φάουλ του Φρατζέσκου στο 77’, ένα εύστοχο πέναλτι του Σαραβάκου στο 83’ και ένα… σχεδόν buzzer-beater από τον Μαυρίδη.
Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν ένας άλλος προπονητής θα εμφανιζόταν στη συνέντευξη Τύπου με αέρα.
Ειδικά αν δυο από τα τρία γκολ της ανατροπής είχαν επιτευχθεί από παίκτες που είχε βάλει ως αλλαγή, θα έμπαινε με ύφος «γ…άω».
Ο Όσιμ ωστόσο δεν χάιδευε αυτιά.
Έλεγε την αλήθεια στα ίσα, ακόμα κι αν δεν βόλευε ούτε τον εαυτό του.
Γι’ αυτό δεν δίστασε καθόλου να παραδεχθεί (με την ατάκα που εξωράισε ο μεταφραστής ώστε να είναι πιο εύηχη):
«Η μπάλα είναι π…να ολκής. Γι’ αυτό νικήσαμε σήμερα, ενώ έπρεπε να χάσουμε»!
