Ο Μενέλαος Λουντέμης είχε γράψει ένα μυθιστόρημα το 1956 με τίτλο «ένα παιδί μετράει τ’ άστρα». Μετά από μισό αιώνα και…κάτι, 68 συνολικά χρόνια αργότερα για να είμαστε ακριβείς, ένα άλλο δικό μας παιδί αυτή τη φορά, ετοιμάζεται να ανοίξει τα φτερά του και να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του.
Ο λόγος φυσικά για το «next big thing» του Κυπριακού ποδοσφαίρου, Λοΐζο Λοΐζου που σε ηλικία μόλις 15 ετών έκανε τον κόσμο να…παραμιλά με την άρτια τεχνική του και τις ντρίμπλες του που θύμιζαν σε μεγάλο βαθμό έναν «ψημένο» παίκτη κι όχι έναν ανήλικο!
Το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Ομόνοιας ήρθε στις 5 Δεκεμβρίου 2018 για το θεσμό του Κυπέλλου, σε ματς που βρήκε το «τριφύλλι» να νικάει με 3-0. Ένας…άγνωστος νεαρός, αμούστακος, με ακμή, έμπαινε στον αγωνιστικό χώρο. Ποιος να ήξερε όμως τι θα ακολουθούσε…

Η καθιέρωσή του στη βασική 11άδα ήρθε τη σεζόν του…κορωνοϊού, 2020-21 με τον Χένινγκ Μπεργκ στον πάγκο. Τότε ήταν που έδωσε τα πρώτα του διαπιστευτήρια. Γρήγορος, εκρηκτικός, εξαιρετικός με την μπάλα στα πόδια. Ο Κύπριος «Μέσι»! Έτσι τον χαρακτήρισαν πολλοί όταν βγήκε στην…επιφάνεια. Κι όχι άδικα. Χρόνια και χρόνια περιμέναμε να δούμε έναν ανάλογο Κύπριο ποδοσφαιριστή κι ακόμη και τώρα, ίσως αρκετοί να μην πιστεύουν ακόμα τα…σόου στο γήπεδο από τον 20χρονο-πλέον.
Το ταξίδι με την ομάδα της καρδιάς του είχε τα πάνω του και τα κάτω του, όπως κάθε υγιής σχέση. Είχε περάσει από διάφορα μεταβατικά στάδια, όμως, το συμπέρασμα ήταν πάντα ένα. «Αυτός, δεν είναι παίκτης για την Κύπρο, πρέπει να φύγει για το εξωτερικό». Ο δρόμος του δεν ήταν ποτέ στρωμένος με ροδοπέταλα, αντιθέτως πάλεψε, μόχθησε, δούλεψε κι έφτασε στο επίπεδο που είναι σήμερα.
Ο Λοΐζος, έκανε κατά καιρούς διάφορα…τερτίπια στην Ομόνοια. Βρέθηκε πολλές στο στόχαστρο των οπαδών, είτε σε αρκετές-θετικές κι αρνητικές-περιπτώσεις το επίκεντρο, έφτασε να προπονείται με τη Β’ ομάδα, αλλά δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι. Το πείσμα, η θέλησή του, η νοοτροπία νικητή που έχει αν και τόσο νεαρός, τον έκαναν να ξεχωρίζουν.

Δεν υπάρχει κανείς που να μην χαίρεται για την εξέλιξη του Λοΐζου, η Ομόνοια είναι ιδιαίτερα περήφανη και δεν θέλησε να στερήσει τα όνειρα στον νεαρό άσο. Αν ρωτήσετε ένα φίλαθλο της ομάδας της Λευκωσίας τι κρατά από τον Λοΐζο, δεν θα έχει έτοιμη την απάντηση. Ούτε θα του έρθει κάτι εκείνη τη στιγμή. Γιατί είναι τόσα πολλά! Δεν θα θυμούνται μόνο ένα πράγμα. Αυτό είναι σίγουρο.
Ο 20χρονος ακραίος επιθετικός, κατέκτησε-πανηγύρισε τα πάντα εντός των συνόρων με το τριφύλλι στο στήθος. Ένα πρωτάθλημα, μία πρώτη θέση, δύο κύπελλα κι ένα σούπερ Καπ! Ήταν βασικό στέλεχος στις πορείες της ομάδας στους Ευρωπαϊκούς ομίλους και έγραψε χρυσή σελίδα στην ιστορία της Ομόνοιας.
Από την πρώτη στιγμή που ο Λοΐζου κόσμησε τα γήπεδά μας, φάνηκε πως το ταλέντο του δεν…χωρούσε στο νησί μας κι έπρεπε να κάνει το μεγάλο βήμα στην καριέρα του. Όπερ κι έγενετο…ίσως και με λίγη καθυστέρηση. Κι ευχή των περισσοτέρων είναι να φτάσει ακόμα ψηλότερα.

Δεν χρειάζεται μιλήσουμε για τους αριθμούς του και τα σχετικά. Χάνεται η μαγεία. Ας κρατήσουμε τα όσα πρόσφερε μέσα στον αγωνιστικό χώρο, τις στιγμές που ξεσήκωσε την κερκίδα, τις στιγμές που έκανε οπαδούς αντίπαλης ομάδας να «υποκλιθούν» μπροστά στο ταλέντο του. Ας θυμόμαστε τις φορές που η μπάλα κι ο ίδιος αποφάσιζε να γράψει…ένα ποίημα, να…συνθέσει ένα στίχο, να…δημιουργήσει ένα πίνακα. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι τέχνη και το μεγάλο «αστέρι» που είναι έτοιμο να «λάμψει» στο εξωτερικό, έτσι το «υπηρέτησε». Λες και το γήπεδο ήταν ο καμβάς του κι αυτός ζωγράφιζε πάνω του με πινέλο τα πόδια του!
Αν και μόλις 20 ετών, κατάφερε να γράψει τη δική του ποδοσφαιρική ιστορία στην Ομόνοια και να συνδέσει το όνομά του σε μερικές από τις πιο ένδοξες στιγμές που πέρασε η ομάδα της Λευκωσίας.

Λοΐζο Λοΐζου κάθε επιτυχία στο νέο σου κεφάλαιο, κι ας ελπίσουμε να έχουμε πολλούς ακόμα «Λοΐζους» που έρχονται!  

Θράσος Δημητρίου