ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΠΕΝ ΣΙΜΟΝ στο balla: «Όταν θες να πάρεις το στέμμα από τον βασιλιά, πρέπει να τον σκοτώσεις…»

Στον Ανδρέα Βεντούρη

Αποτέλεσε, δίχως αμφιβολία, ένα από τα πρόσωπα κι απ’ τους μεγάλους πρωταγωνιστές του πρωταθλήματος που ολοκληρώθηκε. Ο άνθρωπος που άλλαξε τη μοίρα της ΑΕΚ, ασχέτως εάν στο τέλος δεν επετεύχθη ο μεγάλος στόχος της κατάκτησης του τίτλου. Ο Ραν Μπεν Σιμόν, περί ου ο λόγος, αποχώρησε έχοντας στις αποσκευές του, ως ένδειξη αναγνώρισης της σπουδαίας του δουλειάς, δύο βραβεία MVP και προτού μπει στο αεροπλάνο της επιστροφής στην πατρίδα του, αποκαλύπτεται στο balla σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, δίνοντας τις απαντήσεις σε ερωτήματα πολλών, απαντήσεις με ιδιαίτερο και ξεχωριστό ενδιαφέρον…

-Με ποια συναισθήματα αποχωρείτε;
«Έχω πολλά συναισθήματα γι’ αυτή τη σεζόν. Από τη μία πλευρά νιώθω συντετριμμένος κι από την άλλη πολύ χαρούμενος. Ήμουν συντετριμμένος γιατί αισθανόμουν ότι είχαμε τον τίτλο στα χέρια μας κι όντως, για κάποια λεπτά τον είχαμε στα δικά μας χέρια. Όταν τον χάνεις, είναι λογικό να αισθάνεσαι απογοητευμένος. Όμως, όταν το… τοπίο αρχίζει να καθαρίζει, βλέπεις τόσα θετικά πράγματα που έχουμε πετύχει. Στη ψυχή μου κυριαρχούν και τα δύο συναισθήματα».

-Θεωρείτε ότι ήταν κομβικό το γεγονός ότι δεν μπορέσατε στο τελευταίο ματς στο ΓΣΠ να κρατήσετε το προβάδισμα για μεγαλύτερο διάστημα;
«Όχι. Θα στο αναλύσω λίγο διαφορετικά. Οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ δεν έχουν εμπειρία από τέτοιου είδους αγώνες. Προετοιμαστήκαμε ωστόσο στο καλύτερο επίπεδο, εξαιρετικά. Για μένα δεν χάθηκε το πρωτάθλημα σ’ αυτό το παιχνίδι, ούτε καν στον αγώνα με την Ανόρθωση, όπως πιστεύουν πολλοί».

-Σε ποιο ματς τότε χάθηκε το πρωτάθλημα;
«Για μένα το πιο κομβικό παιχνίδι ήταν με το ΑΠΟΕΛ στην Αρένα. Από το 46’ ως το 70’. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό διάστημα. Δεν αισθανθήκαμε καθόλου κίνδυνο, αισθανόμασταν πολύ άνετοι. Όταν θες να πάρεις το στέμμα από τον βασιλιά, πρέπει να σκοτώσεις τον βασιλιά. Αυτό έπρεπε να κάνουμε, να ήμασταν… killers. Αν κερδίζαμε αυτό το παιχνίδι, όλα θα έπαιρναν τον δρόμο τους. Σε αυτόν τον αγώνα, όλα ήταν στα χέρια μας. Θα έπρεπε να το διαχειριστούμε διαφορετικά. Για μένα είναι ξεκάθαρη αυτή η απάντηση. Αυτό που πάθαμε με την Ανόρθωση, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Μη ξεχνάς ότι συνέβη υπέρ μας ένα παιχνίδι προηγουμένως, με τον Άρη. Όμως με το ΑΠΟΕΛ, ήταν μία… κατευθείαν μάχη μαζί του. Ήταν σε μια γεμάτη Αρένα, ήταν στα δικά μας χέρια».

-Τι πήγε λάθος τότε; Ίσως σεβαστήκατε περισσότερο απ’ ότι θα ‘πρεπε τον αντίπαλο;
«Όχι, δεν μπορείς να πεις κάτι τέτοιο. Αυτή η ομάδα έδειξε χαρακτήρα και θάρρος σε όλη τη διαδρομή. Απλά αισθανθήκαμε περισσότερο άνετοι απ’ ότι θα έπρεπε. Δεν μπορείς να προετοιμαστείς να είσαι άνετος με το ΑΠΟΕΛ αν προηγηθείς με 1-0. Θέλω να σου πω κάτι όμως. Δεν χάσαμε το πρωτάθλημα διότι δεν μας ανήκε. Όμως, στο λέω ότι στο άμεσο μέλλον, η ΑΕΚ θα το κατακτήσει. Αυτοί οι παίκτες, αυτή η ομάδα είναι άξια συγχαρητηρίων. Κάναμε τα πάντα».

-Αν είχατε κερδίσει την Ανόρθωση και ανεβαίνατε στην κορυφή, έχοντας εσείς το πλεονέκτημα των δύο αποτελεσμάτων, δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό το ματς στο ΓΣΠ; Από τακτικής πλευράς εννοώ.
«Καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει το μέλλον. Όμως, σου λέω ότι δεν με πήρε από κάτω. Για μια δυο μέρες ήμουν στεναχωρημένος, αλλά πλέον βλέπω μόνο τα θετικά πράγματα. Δεν αφήνω κανέναν, ούτε από το στενό μου περιβάλλον να με αποπροσανατολίσει πάνω σ’ αυτό».

«Τότε κατάλαβα ότι μπορούμε…»

-Όταν αναλάβατε, πιστεύατε ότι θα μπορούσατε να καταγράψετε μία τέτοια πορεία και να διεκδικήσετε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική; Βρισκόταν τότε στην 8^η θέση, στο -10 από την κορυφή…
«Όχι. Είμαι γενικά πολύ αισιόδοξος άνθρωπος. Ακόμη κι αν πάω να παίξω με τη Μάντσεστερ Σίτι στο Etihad, θα πιστεύω ότι θα κερδίσω. Έχω πολλή ενέργεια και πάθος για το παιχνίδι. Σε κάθε ομάδα που πάω, βλέπω την πρώτη θέση. Αλλά θέλω τους ανθρώπους γύρω μου να έχουν την ίδια ενέργεια. Αυτό έκαναν οι ποδοσφαιριστές. Γενικά ως οργανισμός είχαμε εξαιρετική αντίδραση, ακόμη και μετά από μια ισοπαλία ή ήττα. Έβλεπα τους παίκτες μου να έχουν την ίδια ενέργεια. Συνεχώς έβλεπα περισσότερα και τότε τους έσπρωχνα περισσότερο. Πολύ γρήγορα ανέλυσα τα πάντα κι όταν ολοκληρώσαμε έναν γύρο με εμένα ως προπονητή, στον αγώνα με το ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ (σ.σ το 2-2) και είδα πώς αγωνιστήκαμε σε αυτό, τότε άρχισα πραγματικά να το πιστεύω ότι μπορούμε».

-Σε αυτόν τον αγώνα πιστέψατε ότι η ΑΕΚ μπορεί για τον τίτλο;
«Ναι, κόντρα στο ΑΠΟΕΛ στον δεύτερο γύρο. Αυτή ήταν η στιγμή. Είδα ήδη το πώς αγωνιστήκαμε κόντρα σε όλες τις ομάδες. Όταν είδα το πώς αντιμετωπίσαμε όλες τις ομάδες, όχι μόνο τακτικά αλλά με το χαρακτήρα και τη νοοτροπία που είχαμε, είπα στο περιβάλλον μου ότι μπορούμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα».

-Τι αλλάξατε στην ομάδα και παρουσίασε μία εντελώς διαφορετική εικόνα;
«Είναι μία… κακή ερώτηση για μένα. Σέβομαι τον Χοσέ Λουίς Όλτρα, έκανε εξαιρετικά πράγματα για την ΑΕΚ. Αν πω τι άλλαξα, θα είναι σαν να δίνω… πόντους στον εαυτό μου και δεν θέλω να το κάνω. Ένα πράγμα μπορώ να πω. Κάθε φορά, μία ομάδα χρειάζεται συγκεκριμένα πράγματα. Κάποια φορά χρειάζεσαι έναν προπονητή που να είναι σαν… πατέρας, άλλες φορές χρειάζεσαι κάποιον που να είναι της τακτικής, άλλες να είναι φίλος ή δάσκαλος. Πρέπει να επιλέξεις σαν ομάδα τι χρειάζεσαι».

-Είστε ωστόσο ένα τρανό παράδειγμα, βάσει της αλλαγής της ΑΕΚ, για το πόσο σημαντικός είναι ένας προπονητής σε μία ομάδα…
«Είναι ωραίο το… κομπλιμέντο σου, αλλά δεν θα το αποδεχθώ. Σε μία ομάδα, πρέπει να συνδυάζονται σωστά όλα τα συστατικά. Να υπάρχει ενέργεια απ’ όλες τις πλευρές. Πρώτα απ’ όλα από τη διοίκηση, τον Τσάβι, τον Εύμαιο, τον Μάρκο, οι άνθρωποι γύρω μας, όλοι δούλευαν με την ίδια ενέργεια. Κάναμε τα πάντα για να δουλέψει. Όλοι μαζί. Ίσως είναι κλισέ, όμως αν δεν δουλεύουν όλοι οι άνθρωποι σε ένα κλαμπ στο ίδιο επίπεδο, δεν θα δουλέψει το πράγμα».

-Νιώθετε ότι αξίζατε τον τίτλο;
«Αυτός που τον κατακτά, το αξίζει. Θα πω μόνο συγχαρητήρια στο ΑΠΟΕΛ».

«Αυτά είπα στους παίκτες στο ΓΣΠ-Το μόνο που θα άλλαζα…»

-Τι είπατε στους παίκτες στα αποδυτήρια, μετά το τέλος του αγώνα με το ΑΠΟΕΛ;
«Τους είπα ότι τους αγαπάω. Ότι δεν είχαν τίποτα περισσότερο να δώσουν, δούλεψαν πολύ σκληρά. Ήταν τόσο απογοητευμένοι, όλοι στην ομάδα. Όλοι το ήθελαν τόσο πολύ. Νιώθω όμως ότι δεν είχαμε κάτι περισσότερο να δώσουμε επειδή δώσαμε τα πάντα. Μέσα μου ήμουν συντετριμμένος. Ήμουν κομμάτια! Αλλά ένιωθα ότι ακόμη είχα μια δουλειά να κάνω. Ήταν οι άνθρωποί μου. Με πίστεψαν, με χρειάζονταν και προσπάθησα να τους ανεβάσω. Ποτέ δεν τους είπα κάτι που δεν το άξιζαν. Μια ώρα μετά τον αγώνα, άρχιζα να ενώνω τα κομμάτια μου. Στη ζωή σου, όχι απλά στο ποδόσφαιρο, μπορείς να… σπάσεις. Είναι φυσιολογικό. Σε μία κρίση. Αλλά πάντα θα πρέπει μετά από αυτό να βγαίνεις πιο δυνατός. Όταν ενώνεις τα κομμάτια, πρέπει να επιστρέφεις δυνατότερος στη ζωή σου».

-Πώς νιώσατε όταν είδατε τόσο κόσμο έξω από το ξενοδοχείο, πριν αναχωρήσετε για το ΓΣΠ; Τι σκεφτήκατε όταν βγήκατε στο μπαλκόνι;
«Μπορώ να σου πω ότι ήταν μία από τις πέντε κορυφαίες στιγμές της καριέρας μου. Ήθελα αυτό το πρωτάθλημα για μένα, για την οικογένειά μου, για το κλαμπ, αλλά εκείνη την ώρα, βλέποντας τόσο κόσμο, ανθρώπους της ομάδας, το πώς μας αποθέωναν, πώς μας άγγιζαν… ένιωθα λες και με διαπερνούσε ηλεκτρικό ρεύμα. Ήταν πραγματικά μία υπέροχη στιγμή στη ζωή μου».

-Αν μπορούσατε, τι θα αλλάζατε στη σεζόν; Κάποια απόφασή σας, ένα παιχνίδι…
«Ποτέ δεν κοιτάω πίσω. Δεν θα σου πω ότι δεν έκανα λάθη. Έκανα. Δεν θα άλλαζα κάτι. Δεν πήραμε το ασανσέρ για να φτάσουμε εκεί που φτάσαμε, αλλά το κάναμε βήμα βήμα. Ένα πράγμα το οποίο μπορώ να σου πω ότι εύχομαι να έκανα περισσότερο, είναι να έδινα περισσότερες ευκαιρίες σε κάποιους ποδοσφαιριστές που για μένα είναι… ήρωες, εξαιρετικοί χαρακτήρες. Όπως ο Τρισκόφσκι, ο μεγαλύτερος αρχηγός και ποδοσφαιριστής που έπαιξε ποτέ στην ΑΕΚ, ο Τόμοβιτς, ο Ερερίν, ο Σάντσες, ο Ναούμ, ο Μάμας… κι άλλοι. Όλοι άξιζαν περισσότερο. Προπονούνταν εξαιρετικά, είναι σούπερ επαγγελματίες και θα το έκανα διότι το άξιζαν, αλλά δεν μετανιώνω για τίποτα. Τίποτα».

«Όταν θα σπάσει το… γυαλί, θα έρθουν πολλοί τίτλοι»

-Το πρωτάθλημα λείπει από την ΑΕΚ. Τι είναι αυτό το κάτι επιπλέον που χρειάζεται για να μπορέσει να το κατακτήσει;
«Δεν υπάρχει κάποια… συνταγή. Όταν πετύχεις κάτι για πρώτη φορά, όταν σπάσεις το… γυαλί, τότε θα έρθουν περισσότεροι τίτλοι στη συνέχεια. Δεν μας έλειπε τίποτα, είχαμε… περισσότερα κι από τα πάντα! Το μόνο που θα πω για την ΑΕΚ είναι συνέχισε να προσπαθείς. Συνέχισε. Ο Κόμπι Μπράιαντ είπε ότι δεν υπάρχει αποτυχία. Αποτυχία υπάρχει μόνο όταν δεν προσπαθείς. Θα είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός της. Δεν υπάρχει ομάδα που να το αξίζει περισσότερο από την ΑΕΚ. Δεν είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Κύπρο, ούτε ο μικρότερος, αλλά οι άνθρωποί της είναι τόσο παθιασμένοι γι’ αυτήν. Όπου κι αν πήγαινα, μας υποστήριζαν. Δεν μπορώ να σου πω πόσο πολύ θέλω να την δω να κατακτά το πρωτάθλημα. Είναι μια πολύ ξεχωριστή ομάδα, η πιο ξεχωριστή που έχω εργαστεί. Πιστεύω ότι θα έχει μεγάλες επιτυχίες στο μέλλον».

-Ποια η σχέση σας με τη διοίκηση και τον Τσάβι Ρόκα;
«Ο Τσάβι είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος. Είναι μεγάλη πρόκληση να δουλεύεις μαζί του. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Ο Άντρος Καραπατάκης και η Μαριλένα (σ.σ η σύζυγος του προέδρου της ΑΕΚ) είναι σαν οικογένεια για μένα, από την πρώτη μου θητεία. Θα σου πω μια ιστορία. Όταν ήρθα στην ΑΕΚ την πρώτη φορά, ζούσα σε ένα μικρό διαμέρισμα. Δεν γνώριζα τίποτα. Ήρθε η οικογένειά μου να με επισκεφτεί και κοιμόταν στο σαλόνι. Ο Άντρος τότε δεν ήταν στη διοίκηση. Μια μέρα, μου πρότεινε να μείνω στο σπίτι που ζούσε προηγουμένως. Του είπα εντάξει, πήγαμε, ήταν ένα πολύ ωραίο σπίτι, αλλά αυτό που μας εξέπληξε δεν ήταν το σπίτι. Όταν μπήκαμε μέσα, είχαμε καινούρια πιάτα, καινούριες πετσέτες, ήταν γεμάτο από πράγματα που μας άρεσαν. Αυτό δείχνει τα πάντα γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Τα χρήματα είναι σημαντικά, αλλά εδώ μιλάμε για κάτι πολύ σημαντικότερο. Είναι το πώς προσεγγίζουν τα πάντα. Για μένα ο Άντρος και η Μαριλένα Καραπατάκη είναι σαν οικογένεια. Το ίδιο αισθάνομαι για τον Εύμαιο, είναι μια μεγάλη μορφή της ΑΕΚ. Είναι η ενέργεια και το μυαλό αυτής της ομάδας».

-Τι είχατε πει τον περασμένο Νοέμβριο με τον Τσάβι Ρόκα, στην πρώτη σας επικοινωνία για να έρθετε να αναλάβετε την ΑΕΚ;
«Είχα δύο προτάσεις την ίδια μέρα από το Ισραήλ, με περισσότερα χρήματα. Ήταν πολύ δύσκολη περίοδος στο Ισραήλ, μόλις είχε αρχίσει ο πόλεμος και πίστευα ότι ίσως ήταν καλύτερα να βγω λίγο εκτός. Είχαμε μία υπέροχη συνομιλία με τον Τσάβι, ήθελα να δω λίγο την ομάδα πριν έρθω. Είδα τον αγώνα με τον Εθνικό, το 5-5. Όταν το παρακολούθησα, πίστεψα στους παίκτες. Είδα μία πολύ καλή προοπτική και κακή απόδοση. Τότε είπα στον Τσάβι ότι θα έρθω».

-Είχατε επαφές με την ΑΕΚ για να ανανεώσετε το συμβόλαιό σας, προτού έρθει η πρόταση για την Εθνική Ισραήλ;
«Η ομάδα έπρεπε να γνωρίζει πρώτα σε ποια ευρωπαϊκή διοργάνωση θα συμμετείχε. Να αποφασίσει για το μπάτζετ, τι παίκτες θα φέρει. Δεύτερον, η ομάδα δεν ήθελε να μπει σε μία διαδικασία επαφών με προπονητές και παίκτες, θέλαμε να μείνουμε συγκεντρωμένοι σ’ αυτό που κάναμε. Δεν κοιτάω πίσω. Είμαι 100% σίγουρος ότι ήθελε να συνεχίσω. Ακόμη κι αν είχα υπογράψει στην ΑΕΚ και είχα την πρόταση από το Ισραήλ, θα είχα ζητήσει να μιλήσω μαζί τους για να με αφήσει να φύγω. Ότι έρχεται σε σένα, έρχεται από… ψηλά».

-Τι σημαίνει για σας το γεγονός ότι αναλαμβάνετε την Εθνική της χώρας σας;
«Πρώτα απ’ όλα, η Εθνική Ισραήλ είναι για μας μια μεγάλη φιλοδοξία. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός, να πηγαίνω στα παιχνίδια της αλλάζοντας τρία λεωφορεία. Είναι στη νοοτροπία μας, σαν λαός. Υπάρχει μεγάλο πάθος. Τις τελευταίες δύο μέρες που με παίρνει ο κόσμος από το Ισραήλ για να με συγχαρεί, κάποιοι έχουν χάσει δικούς τους ανθρώπους στον πόλεμο, τώρα έχω αρχίσει να αντιλαμβάνομαι ότι θα είμαι ο προπονητής της Εθνικής. Το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά ένα άθλημα. Είναι συναίσθημα για τον κόσμο. Θα προσπαθήσω να κάνω το καλύτερο για τη χώρα μου».

-Η συμφωνία σας είναι για δύο χρόνια ή για τέσσερα;
«Είναι για τέσσερα χρόνια. Είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια συμβόλαιο που υπέγραψα στη ζωή μου. Συνήθως υπέγραφα για ένα χρόνο. Θα έχω το χρόνο για να δουλέψω σε ένα πρότζεκτ. Πιστεύω στον εαυτό μου κι ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι καλό».

«Θα έμενα στην ΑΕΚ, αν…»

-Πώς υποδέχθηκε η οικογένεια σας την πρόταση να επιστρέψετε στο Ισραήλ; Σε μία δύσκολη κατάσταση, με τον πόλεμο…
«Θα σου πω κάτι. Πριν από τρεις μήνες, έψαχνα για σχολείο εδώ, για να έρθει μόνιμα η οικογένειά μου διότι δεν είχε έρθει μαζί μου στην αρχή. Αλλά είναι καλό ότι θα μείνει στο Ισραήλ, έχουμε μεγάλη οικογένεια. Με περιμένει να επιστρέψω στο Ισραήλ. Θέλω όμως να σου πω κάτι. Απολάμβανα τη ζωή κι εδώ στην Κύπρο. Το λέω και το εννοώ, αγαπώ την Κύπρο, είναι το δεύτερο μου σπίτι. Έχω πολλούς φίλους εδώ που έγιναν οικογένεια για μένα. Αγαπώ πραγματικά αυτό το μέρος».

-Συνεπώς εάν δεν ερχόταν η πρόταση από την Εθνική σας, θα μένατε στην ΑΕΚ.
«Αυτό ήταν στα πλάνα μου. Ξέρω ότι η ομάδα με ήθελε. Το πιστεύω, διότι κάναμε καλά πράγματα όλοι μαζί. Ήταν διαφορετική η εξέλιξη».

-Αισθάνεστε ότι φεύγετε αφήνοντας κάτι… ανεκπλήρωτο;
«Αυτή δεν είναι ερώτηση για μένα. Δεν είμαι ο αρμόδιος να απαντήσω αν έμεινε κάτι ανεκπλήρωτο. Προσπάθησα για το καλύτερο, να κάνω κάτι που θα έμεινε στις καρδιές του κόσμου».

-Αναδειχθήκατε από ΚΟΠ και ΠΑΣΠ ως ο κορυφαίος προπονητής της σεζόν. Σημαίνει κάτι για σας, έστω σαν μια μικρή επιβράβευση; Παρότι είμαι βέβαιος ότι θα ανταλλάζατε τα βραβεία με το τρόπαιο του πρωταθλητή…
«Το είπες και μόνος σου. Αλλά στη ζωή δεν μπορείς να αλλάξεις τα πάντα. Σέβομαι και ευχαριστώ για αυτά τα βραβεία, αισθάνεσαι λίγο καλά για τον εαυτό σου, όμως ξέρεις… στη ζωή μου έμαθα να αποδέχομαι τις θετικές και τις αρνητικές στιγμές. Δεν θα σου πω ότι θα καθίσω να δω τη φιέστα του ΑΠΟΕΛ, αλλά ΟΚ, είναι μέρος της ζωής».

-Είπατε ότι αγαπάτε την ΑΕΚ. Ξέρετε, πολλοί εκφράζουν συναισθήματα αγάπης, παίκτες φιλάνε το σήμα… Ελάχιστοι όμως το εννοούν. Είστε επαγγελματίας. Γιατί έχετε αυτά τα συναισθήματα; Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αν έχετε στο μέλλον κάποια πολύ καλή πρόταση από άλλη κυπριακή ομάδα, γιατί να μην την αποδεχθείτε…
«Είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι η κάθε εποχή είναι διαφορετική. Σύμβολα και συναισθηματικά ιστορικά γεγονότα, επηρεάζουν την κάθε γενιά. Αυτήν την εποχή, οι ποδοσφαιριστές μετακινούνται από ομάδα σε ομάδα. Θα σου πω για τον εαυτό μου. Δεν μπορώ να δουλέψω ή να προχωρήσω στη ζωή μου χωρίς το συναίσθημα. Σε όποια ομάδα κι αν βρίσκομαι, συνδέομαι συναισθηματικά. Αγαπώ την ομάδα του μπάσκετ που έχει, το τένις, τα πάντα. Όμως σου λέω ότι σε όποια ομάδα κι αν βρεθώ στο μέλλον, δεν θα διαγράψει την αγάπη που έχω για την ΑΕΚ. Ακόμη κι όταν θα βρίσκομαι στο Ισραήλ, θα συνεχίσω να την παρακολουθώ και να εύχομαι να πετύχει. Ναι, μπορεί να συμβεί να βρεθώ σε άλλη ομάδα στην Κύπρο, είμαι επαγγελματίας και κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα μας φέρει το μέλλον. Αλλά θα συνεχίσω να έχω αυτά τα αισθήματα για την ΑΕΚ για το υπόλοιπο της ζωής μου, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει».

«Ο Τόνγκια και ο Ιβάν…»

-Ο Τόνγκια σας ευχαρίστησε προσωπικά, λέγοντας ότι μαζί σας έμαθε πολλά. Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι προοπτικές αυτού του ποδοσφαιριστή;
«Ο Φράνκο είχε ένα… επικίνδυνο παρελθόν και τι εννοώ. Αγωνίστηκε στο ψηλότερο επίπεδο κι όταν έρχεσαι να αγωνιστείς στην Κύπρο, η ψυχολογία σου πέφτει. Αν όμως σκεφτείς ότι η Κύπρος είναι το καλύτερο μέρος και θα έρθεις για να πετύχεις, τότε θα πετύχεις. Συνεπώς, έπρεπε να αλλάξουμε τη ψυχολογία του. Όταν αρχίσαμε να μιλάμε με όλους, ο κάθε παίκτης χρειαζόταν στο μυαλό του έναν διαφορετικό προπονητή. Κάποιοι ήθελαν έναν… πατέρα, άλλοι έναν φίλο. Ο Τόνγκια χρειαζόταν καθοδήγηση. Έχει το πάθος, τα χαρακτηριστικά και την τεχνική, όλα όσα χρειάζονται για να πετύχει. Τα… συστατικά του ήταν καλά, απλά έπρεπε να δέσουν μεταξύ τους. Θα σου πω κάτι ακόμη: σε μια ομάδα, πρώτα πρέπει να δυναμώσεις τις μονάδες. Όταν το καταφέρεις κι όταν η κάθε μονάδα είναι δυνατή, τότε θα τους ενώσεις σαν ομάδα. Όταν ήρθα, τους πρώτους μήνες, ασχολούμουν μεμονωμένα με τον καθένα προσωπικά. Τους είχα… σκοτώσει στις συζητήσεις, γιατί ήθελα να δυναμώσω τον καθένα ξεχωριστά. Να σου πω παρεμπιπτόντως για τον Τόνγκια, ότι στο πρώτο μου παιχνίδι τον έκανε αλλαγή κι όταν βγήκε κλωτσούσε τα μπουκάλια! Αρχίσαμε από πιο χαμηλά, αλλά τον αγαπώ πάρα πολύ και του αξίζει να βρεθεί στο ψηλότερο επίπεδο».

-Είπατε προηγουμένως ότι ο Τρισκόφσκι είναι ο μεγαλύτερος αρχηγός και ποδοσφαιριστής στην ιστορία της ΑΕΚ. Παρότι δεν ήσασταν για καιρό μαζί, τι μπορείτε να μας πείτε για τον Ιβάν;
«Ουάο… Όπως σου είπα, για μένα είναι ο μεγαλύτερος παίκτης και αρχηγός στην ιστορία της ΑΕΚ. Θα σου πω κάτι. Κάποια στιγμή, σε μία προπόνηση, πήγα στους συνεργάτες μου και τους είχα πει, “δεν μπορώ να φανταστώ τι παίκτης ήταν στο ψηλότερο επίπεδο της καριέρας του”. Έχει τρομερή ποιότητα, καταλαβαίνει εξαιρετικά το παιχνίδι. Έχει μεγάλη προσωπικότητα, ήταν σαν συνεργάτης μου, με βοηθούσε κάθε βδομάδα. Είναι πραγματικός αρχηγός. Στο μέλλον, θα λάτρευα να συνεργαστώ μαζί του».

-Θα μπορούσε να γίνει καλός προπονητής;
«Ότι διαλέξει θα μπορεί να πετύχει. Προπονητής, τεχνικός διευθυντής, αν αποφασίσει να μείνει στο ποδόσφαιρο και το εύχομαι διότι χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν τον Τρίσκο, δεν έχω αμφιβολία ότι θα πετύχει».

«Αλλάξτε προσέγγιση με τις ακαδημίες…»

-Έχετε εργαστεί χρόνια στη χώρα μας και γνωρίζετε για τα του κυπριακού ποδοσφαίρου. Τι θα αλλάζατε;
«Το έχω πολύ ξεκάθαρο στο μυαλό μου. Η τωρινή γενιά ποδοσφαιριστών στην Κύπρο είναι εξαιρετική. Μ’ αρέσουν τόσοι πολλοί. Ένα πράγμα πρέπει να αλλάξει. Η προσέγγιση στις ακαδημίες. Αν δουλεύεις με τους νεαρούς παίκτες όλη μέρα, στο θέμα της τακτικής, της νοοτροπίας. Πιστεύω ότι πρέπει να είσαι αρκετά καλός για να αγωνιστείς κι όντως υπάρχουν τέτοιοι. Να πιστέψουν περισσότερο στους εαυτούς τους. Στο Ισραήλ που δούλευα, για να έρθουν σε ισορροπία έπρεπε να τους ρίξω λίγο προς τα κάτω, εδώ χρειάζεται να τους ανεβάσεις. Αυτό αρχίζει από αρκετά νεαρή ηλικία. Αν θες να πετύχεις περισσότερο από τον άλλον, τότε πρέπει και να δουλέψεις περισσότερο από τον άλλον. Δεν μπορείς να δουλεύεις απλά δύο ώρες με την ομάδα σου και να περιμένεις να πετύχεις. Πρέπει να δουλέψεις περισσότερο από τον άλλον κι αυτό αρχίζει από τις μικρές ηλικίες. Όμως όλα αρχίζουν από την Πολιτεία. Η Κύπρος είναι μια μικρή χώρα. Όλες οι μικρές χώρες που έχουν πετύχει, όλα άρχισαν από το πλάνο που είχε η Πολιτεία. Χρειάζεται να δοθούν περισσότερα χρήματα για τις ακαδημίες. Η Κύπρος είναι μια χώρα που μπορεί να πετύχει».

-Έχετε διατελέσει προπονητής της Εθνικής μας ομάδας. Θα ήθελα την άποψή σας. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει για να παρουσιάσει μία καλύτερη εικόνα;
«Δεν είμαι στην ομάδα, στην ομοσπονδία και δεν γνωρίζω τι συμβαίνει. Θέλω να σου πω μόνο ότι εύχομαι πραγματικά να πετύχει η Εθνική Κύπρου. Σέβομαι τους ανθρώπους εκεί, δεν μπορώ να πω κάτι άλλο».

-Λέτε «αντίο» ή «στο επανιδείν»; Θα θέλατε κάποια στιγμή να επιστρέψετε στην ΑΕΚ;
«Η Κύπρος θα αποτελεί πάντοτε μία επιλογή για μένα, όμως ποιος μπορεί να γνωρίζει το μέλλον. Ναι, θα ήθελα κάποτε να επιστρέψω στην ΑΕΚ».

-Ένα καταληκτικό σχόλιο για τον κόσμο της ΑΕΚ, που σίγουρα είναι στεναχωρημένος όχι μόνο με την απώλεια του τίτλου αλλά και για την αποχώρησή σας. Υπάρχει όντως ένα μεγάλο δέσιμο μεταξύ σας. Μέχρι και πλακάτ σας έχουν ανεβάσει στην εξέδρα…
«Αν έπρεπε να χωρίσω σε τομείς, από πού πήγαζε η ενέργειά μου, θα σου έλεγα ότι ένα κομμάτι ερχόταν από τον κόσμο της ΑΕΚ. Κάθε βδομάδα ήταν για μένα μια νέα εμπειρία. Είχαμε τρομερή ενέργεια στο γήπεδο, μας υποστήριξαν πάρα πολύ τη φετινή σεζόν. Μπορεί να μην είναι η ομάδα με τον περισσότερο κόσμο, αλλά αγαπάει πάρα πολύ την ΑΕΚ. Είναι υπέροχος ο κόσμος γι’ αυτήν την ομάδα. Προσπαθήσαμε να γράψουμε ιστορία, ίσως να μην γράφτηκε στην ιστορία αυτή η σεζόν γιατί δεν πήραμε το πρωτάθλημα, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα μας θυμούνται».