Όσο δύσκολο κι’ αν ήταν, όσο… ακατόρθωτο κι’ αν φαινόταν, η Ομόνοια δεν έπαψε να πιστεύει στο θαύμα. Στο τέλος όμως, όχι απλώς δεν ήρθε το θαύμα (νίκη με τρία γκολ διαφορά), αλλά γνώρισε και την ήττα. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο… Σε καμία περίπτωση δεν άξιζε να χάσει η ομάδα του Γιανίκ Φερέρα. Έκανε πολύ καλό ματς και συνέχισε στο ψηλό επίπεδο που είχε μείνει. Δείχνει πως αγώνα με αγώνα γίνεται όλο και καλύτερη υπό τις οδηγίες του Βέλγου κόουτς.
Μπορεί να ανησυχεί το γεγονός πως με 15 τελικές δεν έβαλε γκολ, ενώ ξανά δεν κράτησε το 0 στα μετόπισθεν, ωστόσο η συνολική εικόνα ήταν πιο ενθαρρυντική από τα πιο πάνω.
Στα θετικά η νέα πολύ καλή απόδοση του Μπεζούς και του Κίτσου που δείχνουν πως μπορούν να βοηθήσουν όταν χρειαστεί.
Με σκληρή δουλειά και πίστωση χρόνου, η Ομόνοια, αν συνεχίσει στο ίδιο… τέμπο θα πάρει τα πάνω της. Και ψυχολογικά και βαθμολογικά.
Θράσος Δημητρίου
