Ο Χρίστος Χαραλάμπους, που εκτελούσε χρέη βοηθού προπονητή στην ΑΕΛ, αποχαιρέτησε με ανάρτησή του την ομάδα της Λεμεσού.
Αναλυτικά:
«Μάρτιος 2018
Χτυπάει το τηλέφωνο….. Ντούσαν Κέρκεζ!
«Πολύ πιθανό να είμαι προπονητής στην ΑΕΛ και σε θέλω δίπλα μου»
Το «δίπλα» στον Ντούσαν Κέρκεζ και το «ΑΕΛ» δεν μου άφησαν περιθώριο να το σκεφτώ περισσότερο από 3 δευτερόλεπτα. Όσα και τα γράμματα αυτού του ιστορικού και τεράστιου συλλόγου που είχα την τιμή να υπηρετήσω σαν ποδοσφαιριστής αλλά και σαν προπονητής πλάι στον Μαέστρο Ντούσαν. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα…..
Ένα ταξίδι σχεδόν 4 χρόνων με απίστευτες εναλλαγές συναισθημάτων χαράς, λύπης, ενθουσιασμού και απογοήτευσης, έντονες διαφωνίες στα όρια του τσακωμού, σπασμένες καρέκλες πόρτες και παράθυρα…!
2 ευρωπαϊκές συμμετοχές, 2 συμμετοχές σε ημιτελικούς (η μία ημιτελής λόγω κορωνοϊου), διεκδίκηση πρωταθλήματος μέχρι το τέλος και φυσικά η κατάκτηση του κυπέλλου το 2019!
Στο γυμνάσιο ζωγράφιζα στα θρανία (κακό παράδειγμα εάν είσαι μαθητής και το διαβάζεις)τα γκολ του Κιτανοφ, και μέχρι χθες προπονήσεις, αναλύσεις και τακτικές στο γραφείο του προπονητή! Ευλογημένος να κάνεις αυτό που αγαπάς στην αγαπημένη σου ομάδα!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους ανεξαιρέτως απαρτίζουν το οικοδόμημα της Αθλητικής Ένωσης Λεμεσού. Από τον πρόεδρο Α. Σοφοκλέους και το διοικητικό συμβούλιο, το Προπονητικό team, τους Ποδοσφαιριστές, τους αφανείς ήρωες που αποτελούν το προσωπικό σε γήπεδο και γραφεία, Φροντιστές, Γιατρούς, Φυσικοθεραπευτές, τον όμιλο Παλαιμάχων…..Και φυσικά ένα τεράστιο ευχαριστώ στον μεγάλο κόσμο της ΑΕΛ για την αποδοχή και την στήριξη κυρίως στα δύσκολα!
Δυστυχώς ,στον κόσμο του σύγχρονου ψυχρού επαγγελματικού ποδοσφαίρου, δεν χωρούν συναισθηματισμοί.
Σκουπίζουμε τα μάτια και προχωρούμε μπροστά. Ένα μεγάλο κεφάλαιο κλείνει και σύντομα ένα νέο ανοίγει.
Εύχομαι από καρδιάς κάθε επιτυχία στην ΑΕΛ και είμαι σίγουρος οι δρόμοι μας θα ξανασυναντηθούν.
Το μεγάλο μου παράπονο που δεν παίζαμε ποτέ σε γεμάτο γήπεδο, που δεν είδαν ποτέ δια ζώσης οι ποδοσφαιριστές αυτά τα σχεδόν 4 χρόνια πως είναι να παίζεις μπροστά σε γεμάτη ανατολική!
Δεν τα ζήσαμε στο γήπεδο, ζήσαμε όμως ωραία πράγματα έξω με αποκορύφωμα τον Μάιο του 19′ στον Εναέριο…!
Υ.Γ Η φωτογραφία ασφαλώς και δεν είναι τυχαία!
Συμβολίζει τις θυσίες που κάναμε για αυτήν την ομάδα, καθώς και την ταπεινότητα που είναι από τα πιο βασικά συστατικά επιτυχίας!
Ευχαριστώ για όλα ΑΕΛ !!!».