Η Ανόρθωση του αγώνα με την Παρτιζάν δεν είχε καμία σχέση με την Ανόρθωση της αναμέτρησης με την ΠΑΕΕΚ. Η ομάδα της Αμμοχώστου πραγματοποίησε πολύ καλή εμφάνιση στο Βελιγράδι, άγγιξε την πρόκριση και για ένα γκολ έχασε το εισιτήριο για την επόμενη φάση.
Μάλλον… δύο. Η πρόκριση για την «κυρία» δεν χάθηκε στο «Παρτιζάνα», αλλά στα δύο ματς με τη Φλόρα Ταλίν, όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος. Είναι μεν ανώφελο να εισέλθεις στη διαδικασία του «αν νικούσε τους Εσθονούς», αυτό ωστόσο αποτελεί την αλήθεια για την ίδια. Λίγο πιο προσεκτική να ήταν με τη Φλόρα, η… κουβέντα θα ήταν τώρα εντελώς διαφορετική.
Επί της ουσίας όμως: η Ανόρθωση αποκλείστηκε με ψηλά το κεφάλι. Πάλεψε στο Βελιγράδι, έφτιαξε ευκαιρίες, δεν πτοήθηκε όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ, πίεσε την Παρτιζάν για να φτάσει σε ένα δεύτερο γκολ, αλλά δεν τα κατάφερε. Aμύνθηκε σωστά, τα λάθη της ήταν ελάχιστα στα μετόπισθεν, ήταν γενικώς πολύ καλή στο ανασταλτικό κομμάτι, κατέθεσε ψυχή στον αγωνιστικό χώρο.
Αυτό το παιχνίδι μπορεί να προσφέρει πολλά κέρδη στην ομάδα της Αμμοχώστου και δεν εννοούμε απλά τις 166.000 ευρώ από την ισοπαλία, αλλά πολύ περισσότερο το να αντιληφθούν άπαντες στις τάξεις της το πόσο πολύ έχουν αδικήσει τους εαυτούς τους στο πρωτάθλημα και πόσο διαφορετικοί είναι όταν έχουν τη συγκέντρωσή τους και την απόδοσή τους σε υψηλά επίπεδα. Αν ο Τιμούρ είχε μαλλιά, θα τα τραβούσε μέχρι να βγουν μ’ αυτό το διπλό πρόσωπο που παρουσιάζει η ομάδα του μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα…
Ο αποκλεισμός μπορεί να αφήνει πικρία, αυτό όμως από μόνο του αποτελεί επιτυχία. «Διαβάζοντας» την επόμενη μέρα για την Ανόρθωση με πιο καθαρό μυαλό, μακριά από συναισθηματισμούς, η γεύση που της αφήνει το ματς στο Βελιγράδι, έχει και μία… γλυκάδα.
Πλέον η προσοχή στρέφεται αποκλειστικά στις εγχώριες διοργανώσεις και δη στον αγώνα με τη Δόξα. Η Ανόρθωση είδε στον… καθρέφτη κάτι πολύ απλό: το ότι αδίκησε τρομερά τον εαυτό της ως τώρα κι ότι θα πρέπει να παρουσιάζεται στο πρωτάθλημα σαν Ευρωπαία, αν θέλει να πραγματοποιήσει το μεγάλο come back…
Ανδρέας Βεντούρης
