Πόσο απέχει η κόλαση από τον παράδεισο; Όσο γενιές και γενιές ανθρώπων αναζητούν την απάντηση, το ιταλικό ποδόσφαιρο όχι μόνο την γνωρίζει, αλλά έκανε και τη διαδρομή!
Πέντε ημέρες. Στη δική του περίπτωση, τουλάχιστον, τόσες χρειάστηκαν. Από την 9η Ιουλίου του 2006 και την κατάκτηση του Μουντιάλ, έως τις 14 του ίδιου μήνα και την ανακοίνωση των πρώτων ποινών για την υπόθεση Calciopoli.
«Οσμή» σκανδάλου υπήρχε πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γερμανίας. Οι συνομιλίες του γενικού διευθυντή της Γιουβέντους, Λουτσιάνο Μότζι, με αρχιδιαιτητές (για να τους μεταφέρει τις επιθυμίες ή τα παραπονά του, για να τους βάλει ή να τους βγάλει από τους πίνακες διαιτησίας) η εμπλοκή πλήθους προσώπων του ιταλικού ποδοσφαίρου στις ίδιες ή σε παρόμοιες διαδικασίες, είχαν έρθει στο «φως» από την Gazzetta dello Sport.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η «παρέα» των Καναβάρο, Μπουφόν, Τότι, Ντελ Πιέρο, Πίρλο και άλλων αστέρων, ρίχτηκε στη δική της μάχη στα γήπεδα.
Στις 9 Ιουλίου βγήκε νικήτρια, επιστρέφοντας στην κορυφή του κόσμου μετά από 44 χρόνια. Ο «αρχιτέκτονας» εκείνης της επιτυχίας, Μαρσέλο Λίπι, μιλώντας στο BN Sports είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Μπροστά στον στόχο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το Calciopolis δεν είχε καμία σημασία». Η Ιταλία, άλλωστε, και στην προηγούμενη κατάκτηση ενός Μουντιάλ (1982), είχε κληθεί να διαχειριστεί μία παρόμοια κατάσταση (σκάνδαλο Totonero). Και τα κατάφερε!
Διανοείστε, όμως, το κοντράστ συναισθημάτων, όταν μόλις πέντε ημέρες αργότερα, δηλαδή στις 14 Ιουλίου, ανακοινώθηκαν οι πρώτες ποινές για το σκάνδαλο Calciopoli;
Υποβιβασμός για τη Γιουβέντους, αφαίρεση 30 βαθμών από τη Serie B της σεζόν 2006/07, αποκλεισμός από το Champions League και πενταετής στέρηση κάθε αθλητικής δραστηριότητας για τον Λουτσιάνο Μότζι.
Παρόμοιες ποινές για Φιορεντίνα (υποβιβασμός στη Serie B, αφαίρεση 12 βαθμών και αποκλεισμός από το Champions League) και Λάτσιο (υποβιβασμός στη Serie B, αφαίρεση 7 βαθμών και αποκλεισμός από το Κύπελλο UEFA), ενώ η Μίλαν έπεσε στα… μαλακά, γλυτώνοντας τουλάχιστον τον υποβιβασμό. Πάντως, δεν απέφυγε το -15 για τη σεζόν 2006/07, το -44 για την περίοδο 2005/06 και τον αποκλεισμό από το Champions League της επόμενης περιόδου.
Προφανώς, η κατάκτησή του εν τέλει από τους «ροσονέρι», δείχνει πως οι πρωτόδικες αποφάσεις δεν ίσχυσαν στον απόλυτο βαθμό. Τα δύο πρωταθλήματα της Γιουβέντους, πάντως, (2005 και 2006) «ξηλώθηκαν» από την τροπαιοθήκη της κανονικότατα.
Οι fast track διαδικασίες αποτέλεσαν προϊόν της γενικότερης πίεσης ομάδων, παραγόντων, οπαδών και ΜΜΕ. Παράλληλα, η Ιταλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ήθελε να μην χάσει χρόνο, μιας και η έναρξη της νέας σεζόν δεν ήταν μακριά, τόσο εντός, όσο κι εκτός των συνόρων.
Σύμμαχός της σε αυτήν την προσπάθεια και η UEFA, που όπως αποκαλύφθηκε από τον υπηρεσιακό πρόεδρο της Ιταλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας κατά εκείνη τη χρονική περίοδο, Γκουίντο Ρόσι, παρενέβη ως ένα σημείο:
«Η απόφαση του αθλητικού εισαγγελέα Στέφανο Παλάτσι ήταν να οδηγηθούν στη Serie B οι Γιουβέντους και Μίλαν. Για το Champions League, όμως, θα ήταν καταστροφή να λείψουν δύο τόσο μεγάλα κλαμπ και η UEFA ουσιαστικά επιθυμούσε να τιμωρηθεί ένας εκ των δύο. Και η Γιουβέντους ήταν σε χειρότερη θέση» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Κάπως έτσι, λοιπόν, «δικαιολογείται» η παρουσία της Μίλαν στο Champions League της σεζόν 2006/07, το οποίο και κατέκτησε εν τέλει, στον τελικό της Αθήνας.
Όσον αφορά το σκάνδαλο, στις 24 Ιουλίου ανακοινώθηκαν οι τελικές ποινές, ύστερα από τις εφέσεις των εμπλεκομένων. Οι σημαντικότερες ήταν οι εξής:
-Υποβιβασμός στη Serie B για τη Γιουβέντους και -9 από το πρωτάθλημα της σεζόν 2006/07. Έμεινε κι εκτός Champions League.
-Παραμονή στη Serie A για τη Φιορεντίνα, αλλά με -15 βαθμούς για τη σεζόν 2006/07.
-Η Λάτσιο έμεινε εκτός Κυπέλλου UEFA, ενώ της αφαιρέθηκαν 30 βαθμοί από το πρωτάθλημα της σεζόν 2005/06 και τρεις από αυτό του 2006/07.
-Τέλος, η Μίλαν παρέμεινε στην πρώτη κατηγορία του ιταλικού ποδοσφαίρου και στο Champions League. Της αφαιρέθηκαν 30 βαθμοί από το πρωτάθλημα της σεζόν 2005/06, γι’ αυτό και κλήθηκε να πάρει το εισιτήριο για τους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, μέσω των προκριματικών. Παράλληλα, ξεκίνησε τη σεζόν 2006/07 με -8 βαθμούς.
Τα χειρότερα θα έλεγε κανείς πως είχαν αποφευχθεί. Ακόμα και για τη Γιουβέντους που υποβιβάστηκε. Το οικονομικό και αγωνιστικό κενό που δημιουργήθηκε, όμως, ήταν τεράστιο.
Μεγάλα αστέρια της «Γηραιάς Κυρίας», όπως οι Ιμπραΐμοβιτς, Βιεϊρά, Καναβάρο, Τουράμ, Έμερσον, Ζαμπρότα, αποχώρησαν από τον σύλλογο. Στον αντίποδα, παίκτες όπως ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, ο Πάβελ Νέντβεντ και ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν παρέμειναν πιστοί στον σύλλογο και εξελίχθηκαν σε «σημαίες» του.
Η Γιουβέντους χρειάστηκε δύο σεζόν για να επιστρέψει στο Champions League και έξι χρόνια για τους τίτλους. Αν και η επιστροφή της, αποτέλεσε την αρχή μίας νέας και απόλυτης κυριαρχίας στο ιταλικό πρωτάθλημα, για εννέα ολόκληρες σεζόν.
Μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, ωστόσο, κερδισμένη από το σκάνδαλο Calciopoli μάλλον βγήκε η Ίντερ, που σε συνδυασμό με το πρωτάθλημα του 2006 που πήρε στα χάρτια, πανηγύρισε την κατάκτηση του Σκουντέτο για πέντε σερί σεζόν, χτίζοντας τη δική της μικρή αυτοκρατορία.
*Για όσους θέλουν να «μπουν» ακόμα βαθύτερα στα γεγονότα που οδήγησαν στις παραπάνω ποινές, η σειρά ντοκιμαντέρ του Netflix “Bad Sport”, παρουσιάζει πολλές λεπτομέρειες στο επεισόδιο “Soccergate”
