Αντιπροσωπεία των οπαδών του ΑΠΟΕΛ κατάθεσε στεφάνι στον ανδριάντα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη και βρέθηκε στο ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα της ΕΟΚΑ. 
Αναλυτικά:
«Θ’ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ‘ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει.
Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το καθετί. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία
μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την
Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.»
Με αυτά τα λόγια αποχαιρετά την ζωή ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Το βίος του γνωστό σε όλους μας , νεαρό αμούστακο παιδί ρίχτηκε από νωρίς στον Αγώνα για την Ένωση με την Μάνα Πατρίδα.
Ένας Αντάρτης που όταν κατάφεραν και το συνέλαβαν με τόλμη και υπερηφάνεια δηλώνει : «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο».
Το μέγεθος αυτού του Άντρα οφείλουμε να Θαυμάζουμε και να κρατάμε ζωντανή την Φλόγα του για Λευτεριά και Ένωση. Ένα 18χρονο παλικάρι που ολακαιρη Βασίλισσα της Αγγλίας φοβόταν και δεν έδωσε χάρη . Αυτός όμως Υπερήφανος έφτυσε κατάμουτρα ολόκληρη Αυτοκρατορία και λίγο προτού περάσει στην Αθανασία Ψέλνοντας τον Εθνικό Ύμνο βάδιζε στην Αγχόνη.
Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη. Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά αργότερα η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.
Ακόμα και αν έφυγες να ξέρεις χιλιάδες Βαγορήδες μείναμε πίσω. Παίρνουμε και εμείς Ανηφοριά και τα Δικά σου Μονοπάτια και Αντέχουμε σε αυτόν τον Βράχο της Μεσόγειου που χρόνια τον χτυπάνε . Ο Ελληνισμός θα παραμείνει Ζωντανός στην Κύπρο μέχρις ότου καταφέρουμε να τραγουδήσουμε μαζί σου στα σκλαβωμένα μας εδάφη τον Εθνικό Ύμνο γνωρίζοντας εκείνη την κυρά που λεν Ελευθεριά!!»