Όλα έδειχναν ιδανικά και ευνοϊκά για την Ανόρθωση στο α’ ημίχρονο. Και καλύτερη ομάδα ήταν στον αγωνιστικό χώρο, και την ουσία είχε. Ο Ουάρντα ήταν εξαιρετικός, το ίδιο και ο Χριστοφή ενώ η μεσαία γραμμή κάλυπτε συνεχώς ανασταλτικά δίνοντας βοήθειες. Στο 45′ ο Τζουρ αποσόβησε το 2-1 αποκλείοντας για πολλούς το ενδεχόμενο του déjà vu. Έλα που όμως αυτό ήρθε μέσα σε ένα τρίλεπτο μετά την ανάπαυλα;
Η αλλαγή που έγινε με Ρισβάνη και Αραγιούρι, μάλλον δεν βοήθησε, με τον Τιμούρ να λέει στην διάσκεψη τύπου ότι ήθελε να μοιράσει τον χρόνο στους δύο. Η μεσαία γραμμή… ξεφούσκωσε με τα τρεξίματα και το φρεσκάρισμα δεν ήρθε από τον πάγκο.
Για τα ατομικά λάθη, στο β’ ημίχρονο, σαφώς και δεν ευθύνεται αποκλειστικά ένα πρόσωπο στην άμυνα, αφού πέραν του Αραγιούρι κι άλλοι παίκτες έδειξαν να μην ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του αγώνα.
Αν δεν ήταν ο Τζουρ, που φέρει και αυτός ευθύνη στο πρώτο γκολ που δέχθηκε, η Ανόρθωση δεν θα έπαιρνε ούτε τον ένα βαθμό στην Εσθονία και συνάμα τις 166.000 ευρώ της ισοπαλίας.
Ωστόσο, είναι άξιο απορίας, πως πέταξε άλλες 334.000 ευρώ η Ανόρθωση και συνάμα 668.000 κόντρα στην Φλόρα, αν συνυπολογίσουμε και το πρώτο παιχνίδι. Ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό το οποίο θα ήταν η πιο σημαντική οικονομική «ένεση» στα ταμεία, εν όψει και του Ιανουαρίου που δεν είναι μακριά, με τον Τιμούρ να στέλνει ήδη μηνύματα για… ενίσχυση στο μεσοαμυντικό κυρίως κομμάτι.
Δεν υπάρχει όμως χρόνος στην Ανόρθωση, που θα πρέπει άμεσα να κοιτάξει μπροστά και το παιχνίδι της Κυριακής με την Πάφο στο πρωτάθλημα. Με την επιστροφή στις νίκες να είναι το μοναδικό ζητούμενο…
Κύπρος Εγγλέζος
