Είχα και έχω την πιο θετική άποψη, για την ομάδα του Ολυμπιακού Λευκωσίας. Όταν την είδα στην 1η αγωνιστική με τον Άρη Λεμεσού στο ΓΣΠ, από τη μία διερωτήθηκα, πως ήταν τόσο απροετοίμαστη και δέχτηκε τόσο εύκολη ήττα, από την άλλη όμως, είχα στο μυαλό μου ότι δεν μπορεί, παρά να ανασυνταχθεί και να κάνει αισθητή παρουσία στο πρωτάθλημα.
Είχα (και το ομολογώ) ενδοιασμούς, κατά πόσο, ο Γιώργος Πετράκη, θα καταφέρει να κάνει την ενδεδειγμένη διαχείριση, σύμφωνα με την ποιότητα του ρόστερ.
Ήρθε στη συνέχεια η νίκη πάνω στο ΑΠΟΕΛ, ακολούθησε η ισοπαλία με την ΑΕΛ στο ΓΣΠ, η εκτός έδρας ήττα με αριθμητικό μειονέκτημα από την ΑΕΚ, η νίκη πάνω στην Ομόνοια και πήγε στην Πάφο να παίξει με μία ομάδα, η οποία στην έδρα της, μπορεί να μην νίκησε όλους τους αντίπαλους, πλην όμως τους κατατρόπωσε στο γήπεδο.
Θυμίζω. Συνέτριψε το ΑΠΟΕΛ, είχε σαφή υπεροχή με την ΑΕΚ, είχε ακολούθως απόλυτη υπεροχή με τη Δόξα Κατωκοπιάς.
Ο Ολυμπιακός όμως, «έδειξε τα δόντια» του. Όχι μόνο δεν πιέστηκε όπως οι άλλες ομάδες παρά μόνο έβαλε δύσκολα και…στρίμωξε την ομάδα του Μίλανιτς. Μέχρι στιγμής, είναι η μοναδική που τα κατάφερε.
Δείγμα της ποιότητας και ικανότητας που διαθέτει. Έχω την άποψη, ότι οι τελευταίες προσθήκες που έγινε στη μεταγραφική περίοδο, ανέβασαν περισσότερο την ποιότητα των «μαυροπρασίνων».
Αν δεν έχανε μάλιστα τον σπουδαίο σε προσόντα Γουακάσο θα ήταν ακόμα καλύτερα τα δεδομένα για το Γιώργο Πετράκη.
Θυμίζω ότι ο Χριστόφορος Τορναρίτης, έφερε τον Σενεγαλέζο κεντρικό αμυντικό Ντιανέ και προηγουμένως τον Ισπανό Μποβέδα που δίνει με τη σειρά του λύσεις στην άμυνα.
Δεν ψάχνει κανένας σήμερα, ούτε τον Πάρη Ψάλτη, ούτε τον Κωνσταντίνο Σωτηρίου, ούτε και τον Παναγιώτη Ζαχαρίου. Ακόμα και ο Στέλιος Ανδρέου που είναι σπουδαίο ταλέντο, αναπληρώθηκε στην άμυνα.
Στην ομάδα, κοσμεί ήδη ένα άλλο ταλέντο από την Κύπρο, ο Φίλιππος Ευτυχίδης και μην ξαφνιαστείτε να δείτε και άλλους στη συνέχεια.
Εκείνο όμως που ξεχωρίζει στο φετινό Ολυμπιακό, είναι…το άπλωμα ( που λέμε) της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο.
Μπορεί να λάμπει το αστέρι που λέγεται Κίνγκσλεϊ Σαρφό, όμως κανένας άλλος δεν υστερεί. Πέρσι η ομάδα, ήταν εξαρτημένη στο γκολ από το Βασίλη Μάντζη, φέτος όλοι μπορούν να σκοράρουν.
Όπως επίσης όλοι μπορούν να αμυνθούν και να επιτεθούν. Ο Γιώργος Πετράκη με την 3άδα στην άμυνα (σημειώστε πολύ καλοδουλεμένη) και με την αλλαγή όποτε θέλει στο σύστημα, αποδεικνύει ότι κάνει ήδη προσεγμένη και σωστή διαχείριση.
Αυτό που περιμένω, είναι που θα καταλήξει (βαθμολογικά) αυτή η ομάδα. Η οποία έχω την άποψη, ότι δεν υστερεί από καμία άλλη συμπεριλαμβανομένων και των φαβορί για την 1η θέση.
Αν μάλιστα, καταφέρει στα επόμενα 5 ματς που υπολείπονται για τον α΄γύρο να πάρει τόσους βαθμούς ώστε να μείνει κοντά στις πρώτες θέσεις, τότε όλα μπορούν να γίνου.
Πολύ καλύτερα μάλιστα και από πέρσι. Όταν ο Ολυμπιακός τερμάτισε στην 6η θέση και έχασε στις λεπτομέρειες το τρόπαιο του κυπέλλου.
Μιχάλης Παπαγεωργίου
