Είναι πολλά τα «αν» που συνδέουν τη σημερινή κατάσταση της Ανόρθωσης με το άμεσο μέλλον της. Αν είναι εφικτή η υλοποίηση του πλάνου του Ανδρέα Σάντη, αν δεν συμβάλει ο κόσμος, τι θα συμβεί αν δεν καρποφορήσει αυτή η (νέα) προσπάθεια και ούτω καθεξής.
Τα «αν» που έχουν κατ’ επανάληψη απασχολήσει και κουράσει τον κόσμο της ομάδας της Αμμοχώστου εδώ και αρκετά χρόνια, με αντικείμενο συζήτησης πάντοτε το ίδιο ακριβώς θέμα: το οικονομικό. Το οποίο βεβαίως συνδέεται και με τα υπόλοιπα (βλέπε διοικητικό, αγωνιστικό και πάει λέγοντας).
Η Ανόρθωση χρειάζεται χρήματα, αυτό ωστόσο που θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι δεν χρειάζεται ΜΟΝΟ χρήματα. Θέτοντας το αλλιώς, για να μην φτάνει στο σημείο να χρειάζεται μεγάλα ποσά για να επιβιώσει, χρειάζεται πρωτίστως κάτι άλλο: ειλικρίνεια και σωστό πλάνο.
Η Ανόρθωση δεν θα πάψει ποτέ να είναι μεγάλη ομάδα και δεν χρειάζεται λαϊκισμούς. Το να μείνει εκτός τίτλων, ακόμη και διεκδίκησής τους για ένα χρονικό διάστημα μέχρις ότου εξυγιανθεί οικονομικά και να επιστρέψει στο επίπεδο που πρέπει να είναι, δεν θα της αφαιρέσει πόντους από το εκτόπισμά της ως σύλλογος. Σε καμία περίπτωση.
Θα πρέπει να δώσει τέλος στο… ράβε-ξήλωνε και κυρίως, η οποιαδήποτε διοίκηση, είτε του Ανδρέα Σάντη ή οποιουδήποτε άλλου, να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του κόσμου η οποία όχι απλά έχει κλονιστεί, αλλά έχει χαθεί κι αυτό ενδεχομένως να αποτελεί εξίσου μεγάλο πρόβλημα με το οικονομικό.
Ο κόσμος δεν χρειάζεται υποσχέσεις. Τις έχει ακούσει κατ’ επανάληψη εδώ κι αρκετά χρόνια και πλέον, με το δίκιο του, δεν πιστεύει σε τίποτα. Χρειάζεται ειλικρίνεια για να εμπιστευθεί το όποιο πλάνο καταρτιστεί, που θα τον πείσει ότι είναι προς όφελος της ομάδας του και είναι βέβαιο πως θα το στηρίξει.
Ακόμη κι αν χρειαστεί να βάλει στην άκρη, για λίγο, τις σταθερές φιλοδοξίες για κατάκτηση τίτλων. Τα παθήματα ήταν πολλά τα τελευταία χρόνια, μόνο που δεν λειτούργησαν κι ως μαθήματα.
Το συνεχιζόμενο άπλωμα του χεριού προς τον κόσμο για οικονομική βοήθεια, αποτελεί απλά ένα ημίμετρο που θα την φέρει ξανά στο ίδιο σημείο, σαν να βρίσκεται σε έναν φαύλο κύκλο.
Ανδρέας Βεντούρης