Συνήθιζε να προκαλεί με τις δηλώσεις του, όμως μέσα στο γήπεδο φρόντιζε να μιλούν γι΄ αυτόν τα γκολ. «Ξέρω ότι θα ξεσηκώσω αντιδράσεις, όμως δεν με ενδιαφέρει. Πιστεύω ότι είμαι ο καλύτερος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής μετά το 1970». Αν «μιλούν» οι αριθμοί, ο Ρομάριο μπορεί να έχει και δίκιο.

Αυτός που γεννήθηκε στο Ρίο Nτε Τζανέιρο στις 29 Ιανουαρίου του 1966, κατάφερε να γίνει ο μοναδικός ποδοσφαιριστής τα τελευταία τριάντα χρόνια που πλησίασε στην καριέρα του τα 1000 γκολ. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι στο… προσωπικό του αρχείο έχει καταγεγραμμένες 1000 φορές που έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα.

Άρχισε την καριέρα του από τη Βάσκο ντα Γκάμα και αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας το 1986, όμως η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας του δύο χρόνια αργότερα το 1988 όταν κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, με συμπαίκτες τους Ταφαρέλ, Ζορζίνιο, Μπεμπέτο, Μαζίνιο. Επρόκειτο για την… ραχοκοκαλιά της «σελεσάο» που έξι χρόνια αργότερα στεφόταν παγκόσμια πρωταθλήτρια στα γήπεδα των ΗΠΑ. Ήταν τότε που «εισήγαγε» μαζί με τον Μπεμπέτο τον πανηγυρισμό κουνώντας την αγκαλιά τους σαν να έχουν ένα μωρό στα χέρια, γιρτάζοντας την γέννηση του μικρού Μπεμπέτο.

Ο Ρομάριο τότε είχε ήδη ο Ρομάριο διαγράψει λαμπρή πορεία στην Ευρώπη, πρώτα με την Αϊντχόφεν η οποία τον απέκτησε αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς του 1988. Υπό της οδηγίες του Γκούους Χίντινκ, κατέκτησε τρία πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα και ένα Σούπερ Καπ, ενώ αναδείχθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής και καλύτερος επιθετικός του ολλανδικού πρωταθλήματος και τις τρεις χρονιές του εκεί.

Ακολούθησε η Μπαρτσελόνα. Η σεζόν 1993-94 ήταν η καλύτερη της καριέρας του αφού εκτός από τον τίτλο του πρωταθλητή κόσμου κατέκτησε το πρωτάθλημα Ισπανίας, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 30 γκολ και κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου από τη FIFA.

Η κόντρα του με τον Γιόχαν Κρόιφ τον υποχρεώνει να αφήσει την Ευρώπη και να επιστρέψει στη Βραζιλία για να φορέσει τη φανέλα της Φλαμένκο για να φτιάξει μαζί με τους Εντμούντο και Σάβιο μια καταπληκτική τριάδα. Από το 1996 έως το 1999 δύο φορές πηγαινοέρχεται κάνοντας σύντομα περάσματα από την Βαλένθια, εξαιτίας των κακών σχέσεών του με τον Λουίς Αραγονιές και τον Κλαούντιο Ρανιέρι.

Το 1999 επιστρέφει στη Βάσκο ντα Γκάμα, από το 2002 μέχρι το 2004 αγωνίζεται στην Φλουμινένσε με ένα μικρό διάλειμμα κάποιων μηνών για να πάει στο Κατάρ και την Αλ Σαντ με την οποία αγωνίστηκε μόλις μία φορά, αλλά χρειάστηκε να περιμένει 100 ημέρες για να λήξει το συμβόλαιό του. Εκείνη την περίοδο κάνει ότι μπορεί για να κληθεί στην Βραζιλία για το Μουντιάλ του 2002, αλλά ο Ρομάριο είναι πια 36 ετών και δεν έχει θέση στη «σελεσάο».

Τη σεζόν 2005-2006 αγωνίζεται για τρίτη φορά στην Βάσκο ντα Γκάμα και το 2006 αποφασίζει να εξερευνήσει τις ΗΠΑ, όπου αγωνίζεται με τη Μαϊάμι. Ακολουθεί η Αυστραλία και η Άντελαϊντ Γιουνάιτεντ για μόλις 4 συλλεκτικές εμφανίσεις. Το 2007 επιστρέφει και αγωνίζεται για άλλη μια φορά στη Βάσκο ντα Γκάμα. Είναι πια 41! Ακολουθεί μια… παλινωδία ανακοινώσεων σχετικά με το τέλος της καριέρας του, το οποίο έρχεται οριστικά και αμετάκλητα το 2009 με τη φανέλα της Αμέρικα Ρίο ντε Τζανέιρο.

Πέτυχε ή όχι 1000 γκολ στην καριέρα του; Ο ίδιος ισχυρίζεται πως «ναι», καθώς τα σημείωνε ένα ένα και στις 20 Μαΐου 2007 με πέναλτι στον αγώνα Βάσκο Ντα Γκάμα – Ρεσίφε πέτυχε το 1000ο. Το ρεκόρ δεν αναγνωρίζεται επίσημα από την FIFA, σύμφωνα με τα αρχεία της οποίας έχει βρει δίχτυα 928 φορές σε όλους τους αγώνες και 750 μόνο σε επίσημους.

«Ποτέ δεν έκρυψα ότι αρκετά από τα γκολ που έχω βάλει στην καριέρα μου, σημειώθηκαν σε αγώνες φιλανθρωπικού ή φιλικού χαρακτήρα. Δεν είπα ποτέ ότι όλα αυτά τα γκολ αφορούσαν επίσημους αγώνες. Όμως η αλήθεια είναι ότι τα έχω πετύχει και μπορώ να το αποδείξω. Δεν είχα τον χρόνο να τα μετρήσω, αυτό είναι δουλειά επαγγελματιών. Αν τα μετρούσα μόνος μου θα τα έβγαζα… 3000» είναι η δική του απάντηση.

Κι αν υπάρχουν αμφιβολίες για τα 1000 γκολ, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τις 1000… γυναίκες που πέρασαν από το κρεβάτι του. Μέγας «γυναικάς», έχει παντρευτεί τέσσερις φορές, έχει αποκτήσει έξι παιδιά και μόλις πριν από λίγο καιρό χώρισε με τη 19χρονη σύντροφό του. Στα χρόνια της Μπαρτσελόνα έμαθε απέξω κι ανακατωτά κάθε νυχτερινό κέντρο της Βαρκελώνης, ενώ ο ίδιος έχει αποκαλύψει ότι έχει κάνει σεξ στο «Μαρακανά» όταν… ξέμεινε με τη σύντροφό του περιμένοντας να περάσει από αντιντόπινγκ κοντρόλ.

«Οι επιθετικοί βάζουν γκολ, μόνο όταν κάνουν καλό σεξ το προηγούμενο βράδυ» έχει πει αποκαλύπτοντας και ένα από τα μυστικά της επιτυχίας του.

Ασχολήθηκε με την πολιτική και το 2010 εκλέχτηκε βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος με βασικό στόχο να βοηθήσει τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, καθώς μία από τις κόρες του γεννήθηκε με σύνδρομο Ντάουν. Στις εκλογές του 2014 περίπου 4.600.000 πολίτες του Ρίο ντε Τζανέιρο ψήφισαν τον Ρομάριο, ο οποίος εκλέχτηκε γερουσιαστής. Πρωτοστάτησε σε εκστρατείες ενάντια στην ανάληψη του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2014, αλλά και των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς θεωρεί ότι σπαταλώνται άσκοπα χρήματα για… φιέστες, την ώρα που ο λαός πεινάει. Εναντιώθηκε και κατήγγειλε, όπως και ο Ντιέγο Μαραντόνα, τη μαφία της FIFA.

«Είμαι αυθεντικός, αληθινός, καθαρός και δύσκολος». Είναι ο Ρομάριο, ένας θρύλος όχι μόνο για όσους τον λάτρεψαν, αλλά και για αυτούς που τον μίσησαν.