Καιρό είχε να ζήσει μια τέτοια νίκη ο Παναθηναϊκός AKTOR. Καιρός ήταν να ξαναμπεί στην μπασκετική αυλή των θαυμάτων με ένα τεράστιο διπλό, μέσα στο Μονακό.

Γράφει ο Γιάννης Φιλέρης

Εντάξει, έβαλαν το χεράκι τους και οι γηπεδούχοι, μέχρι οι “πράσινοι” με δράστη τον Μάριους Γκριγκόνις να σημαδέψουν τους Μονεγάσκους στο… δόξα πατρί και με τρίποντο να νικήσουν ακριβώς με την εκπνοή. Είχαν καταφέρει να γυρίσουν από το -15, δεν τα παράτησαν ποτέ, αλλά δεν είπαν και όχι στα δώρα της ομάδας από το πριγκιπάτο. Πήραν μια σπουδαία νίκη και πάνε με άλλον αέρα στο Μιλάνο, χτίζοντας σιγά-σιγά και τον χαρακτήρα της νέας ομάδας τους.

Πρώτα, βέβαια, είχε προσπαθήσει να αυτοκτονήσει ο Παναθηναϊκός AKTOR. Το φάουλ του Σλούκα στο κέντρο του γηπέδου, βρήκε τον Μάικ Τζέιμς έτοιμο για το γνωστό τρικ να σουτάρει (και καλά) για τρεις πόντους. Ο δαιμόνιος Αμερικανός είχε προλάβει να πιάσει την μπάλα με τα δύο χέρια την ώρα του φάουλ του Έλληνα διεθνή και οδήγησε τους ρέφερι στην υπόδειξη ότι έγινε παράβαση την ώρα του σουτ. Τρεις βολές και προβάδισμα με +4 πόντους για τη Μονακό, με λιγότερο από ένα λεπτό να απομένει.

Αλλά και όταν πολύ γρήγορα στην επίθεση που ακολούθησε ο ΠΑΟ μείωσε στο καλάθι (ο Σλούκας βρήκε ολόκληρο διάδρομο για να πάει στο λέι-απ) ο Βιλντόσα δεν μπόρεσε να παίξει σωστή άμυνα πάνω στον Οκόμπο. Δυόμισι δευτερόλεπτα πριν από το τέλος ο Γάλλος γκαρντ έβρισκε την ισορροπία του στην κορυφή της ρακέτας και έπαιρνε το μάξιμουμ από τον Αργεντίνο: γκολ-φάουλ.

Ο Οκόμπο κοίταξε προς τον πάγκο, προφανώς ο Ομπράντοβιτς του είπε να αστοχήσει επίτηδες, για να περάσει ο χρόνος αλλά όχι, βέβαια, με αυτό τον τρόπο. Όπως πέταξε την μπάλα οι διαιτητές δεν μπορούσαν παρά να υποδείξουν παράβαση. Ο άσος της Μονακό είχε κάνει το… ακριβώς αντίθετο από εκείνο που επιθυμούσε. Σταμάτησε το χρόνο και έδωσε την ευκαιρία στον Αταμάν να πάρει τάιμ-άουτ και τον Παναθηναϊκό AKTOR να επιτεθεί από το δεύτερο μισό του γηπέδου.

Το τριφύλλι είπε mille merci και δεν έχασε την ευκαιρία. Μπαμ και κάτω, από τον Γκριγκόνις, ένα κουβάρι κάτω όλοι οι παίκτες, χαμός στο ξενοδοχείο στα αποδυτήρια σε μια ωραία ατμόσφαιρα που θα’ λεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος, αλλά αυτή τη φορά θα το εννοούσε. Ο Αταμάν είχε σχεδιάσει να σουτάρει ο Μήτογλου, αλλά ξέρετε στα τελευταία δευτερόλεπτα πολλές φορές οι ζωγραφιές των προπονητών στο πινακάκι τους, πάνε περίπατο.

Ο Γκριγκόνις βάζει φερμουάρ

Σωστά το έγραψε ο Αλέξανδρος Τρίγκας. Αυτό το ματς, πέραν της… θεότρελλης εξέλιξης του στο τέλος, ήταν και μια δικαίωση ενός αδικημένου. Το τι άκουσε ο Μάριους Γκριγκόνις πέρσι δεν περιγράφεται. Λες και έφταιγε αυτός για τον κακό και ανάποδο σχεδιασμό του Παναθηναϊκού AKTOR, αναγκαζόταν να κάνει πράγματα που δεν μπορούσε και δεν αντιστοιχούν στο ταλέντο του αλλά και στο βασικό χαρακτηριστικό του σαν παίκτη.

Ο πολύ κοντρολαρισμένος Λιθουανός γκαρντ-φόργουορντ γίνεται ένας εξαιρετικός παίκτης σε μια ομάδα όπου υπάρχουν ξεκάθαροι ρόλοι και ο ίδιος εντάσσεται αρμονικά σε ένα σύνολο. Ένας σπουδαίος σουτέρ, ένας καλός αμυντικός, που κάνει αισθητή την παρουσία του, επειδή η ομάδα είναι καλή.

Πέρσι του ζητούσαν να κάνει τον ΛεΜπρον Τζέιμς. Γνώρισε σχεδόν την απαξίωση, “δεν κάνει, δεν δείχνει, δεν, δεν”. Τώρα, απλά βάζει φερμουάρ σε όσους τον αμφισβήτησαν, σκοράρει κατά μέσο όρο 10.5π σουτάροντας με 43.1% τρίποντο. Ξέρετε κάτι; Πέρσι ήταν λίγο πιο εύστοχος (43.5%) αλλά όλοι θυμούνται έναν παίκτη … που δεν έκανε και μάλιστα έπρεπε να φύγει, όπως έλεγαν, χωρίς άλλη επιλογή το καλοκαίρι.

Ο Αταμάν είχε άλλη γνώμη. Κι ο 29χρονος άσος είναι, πλέον, ο κανονικός του εαυτός. Δεν είναι (όπως δεν ήταν πέρσι) ο παίκτης, αλλά η ίδια η ομάδα…

Για να πάρει το δώρο, το κυνήγησε με πάθος

Εντάξει, όλοι το έχουν πάρει χαμπάρι. Ο Παναθηναϊκός AKTOR δεν είναι, πλέον, η ίδια ομάδα. Το καρουδότσουφλο που πήγαινε πέρα δώθε τα τελευταία δυο-τρία χρόνια στην Ευρωλίγκα. Ακόμα δεν έφτασε στις δόξες του παρελθόντος, εμπνέεται όμως απ’ αυτό και βλέπει τις προοπτικές που ανοίγονται μπροστά του. Ο Αταμάν με την αυτοπεποίθηση που τον διακρίνει αρχίζει να μεταφέρει στους παίκτες του τη νικηφόρα νοοτροπία, με την οποία μεγαλούργησε στην Εφές.

Η επιστροφή του μετά την κυριαρχική εμφάνιση της Μονακό στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, είναι ενδεικτική των “πράσινων” προθέσεων. Άλλες φορές το -15 θα γινόταν -30, τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι παίκτες του Αταμάν δεν ζαλίστηκαν από τα χαστούκια των γηπεδούχων. Αντιθέτως… ξύπνησαν.

Ο Λεσόρ παρά τα τρία φάουλ, έγινε βράχος μέσα στη ρακέτα, παρασέρνοντας όλους τους αντίπαλους φορ και βάζοντας το χεράκι του στην ανατροπή με ένα κρίσιμο γκολ-φάουλ στο τέλος. Ο Κέντρικ Ναν είχε υποφέρει για τριάντα λεπτά από την άμυνα των Μονεγάσκων, σκοράροντας μόλις ένα πόντο. Μέχρι να σκοράρει το πρώτο του καλάθι μετρούσε μόνο πόντους από βολές, έχοντας 0/6 δίποντα και 0/1 τρίποντο. Τελείωσε το ματς με 14 πόντους, οι 13 εκ των οποίων στο κρίσιμο τελευταίο δεκάλεπτο!

Ο Κώστας Σλούκας ήταν ο πρώτος που πίστεψε στην ανατροπή με 17 πόντους και 4 ασίστ, συνεργαζόμενος αρμονικά με τον άλλο Κώστα (Μήτογλου) και κάπως έτσι ο κορυφαίος του ματς, Μάριους Γκριγκόνις, πήρε την τελική απόφαση να… εκτελέσει τη Μονακό

Με φόρα στο Μιλάνο

Τέτοιες νίκες, τέτοιες ανατροπές, φτιάχνουν τον χαρακτήρα της ομάδας. Το είπε και ο Γκριγκόνις μετά το ματς, θα συμφωνήσουν όλοι, πιστεύω. Με αυτά τα διπλά, την ευεξία της νίκης, σφυρηλατείται και η σύνδεση των παικτών με τη νέα (για τους περισσότερους) φανέλα, τον κόσμο, τον προπονητή τους. Όλα όσα φτιάχνουν μια μεγάλη ομάδα. Δεν ξεκινάει κανείς από την κορυφή, φροντίζει όμως σιγά-σιγά να την πλησιάσει, ανεβαίνοντας τα σκαλιά ένα προς ένα.

Κι αυτός ο θρίαμβος στο Μονακό είναι ένα από τα σκαλοπάτια που μπορεί να πατήσει ο Παναθηναϊκός AKTOR. Αρκεί, βέβαια, να μην επαναπαυτεί στις δάφνες και να συνεχίσει με την ίδια ένταση που έδειξε στο τελείωμα του ματς. Σαφώς και πρέπει να ξεχάσει την γενική αμυντική συμπεριφορά του (ειδικά τον τρόπο με τον οποίο οι γηπεδούχοι έμπαιναν πολύ εύκολα μέσα στη ρακέτα (52.5% δίποντα) ή έβρισκαν ελεύθερα τρίποντα.

Θέλει να κρατήσει την αποφασιστικότητα και το πάθος της τέταρτης περιόδου (επί μέρους σκορ 23-35), φυσικά τον επιθετικό του οίστρο αλλά ξέρει ότι δεν θα του κάνουν κάθε φορά δώρα σαν αυτά του Οκόμπο, άρα πρέπει να φροντίσει να μην φτάσει το ματς σε στιγμές μπασκετικής τρέλας. Όχι ότι δεν είναι ωραία κι αυτή η αίσθηση. Κάθε άλλο. Τώρα, όμως, που πάει με φόρα στο Μιλάνο, μπορεί να αποφύγει τέτοια χιτσκοκικά φινάλε, ώστε οι οκτώ νίκες να γίνουν πιο εύκολα εννιά…