Ο Σίλβιο, o μεγάλος αδερφός του Πάολο, ήταν στο Παρίσι εκείνες τις ημέρες. Μια εβδομάδα αργότερα ήταν πια ο πρόεδρος της Μίλαν. O άνθρωπος που γεννήθηκε το 1936, ήταν γόνος αστικής οικογένειας, γιος διευθυντή τραπέζης, που σπούδασε νομικά, που ίδρυσε κατασκευαστική εταιρεία, που εκείνη την εποχή έφτασε να του ανήκει το 80% της ιταλικής ιδιωτικής τηλεόρασης, που έγινε πρωθυπουργός της χώρας ανέλαβε τους «ροσονέρι» και τους… εκτόξευσε.
«Όλοι μιλούν για τη Μίλαν του Σάκι και όχι για τη Μίλαν του Μπερλουσκόνι. Λες και εγώ επί τόσα χρόνια δεν αγοράζω παίκτες, δεν θέτω κανόνες… Λες και δεν υπάρχω!».
Αυτό είναι το παράπονό του. Θεωρούσε πως ουδείς αναγνώρισε την προσφορά του στο σύλλογο, αυτόν που έσωσε από την πτώχευση. Ένα βήμα πριν την διάλυση την πήρε καθώς δικαστήριο του Μιλάνου ήθελε να διορίσει δικαστικό διαχειριστή. Τότε εμφανίστηκε ο Μπερλουσκόνι και μέσω θυγατρικής της κατασκευαστικής εταιρείας του έδωσε 6 δισεκατομμύρια λιρέτες, υποσχόμενος να ενισχύσει τα ταμεία με επιπλέον 25 δισεκατομμύρια λιρέτες για να πάρει παίκτες.
Προσλαμβάνει ως προπονητή τον Αρίγκο Σάκι και ενισχύει το ρόστερ με τον Μάρκο φαν Μπάστεν. Ακολουθούν οι μεταγραφές του Ρούουντ Γκούλιτ και του Φρανκ Ράικαρτ και μαζί τους Φράνκο Μπαρέζι, Πάολο Μαλντίνι και Ρομπέρτο Ντοναντόνι φτιάχνουν μια από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες όλων των εποχών και μένουν στην ιστορία ως «αθάνατοι». Τους ακολουθούν οι… «αήττητοι» με τον Φάμπιο Καπέλο στον πάγκο. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000 θα κατακτήσει, μεταξύ άλλων, επτά πρωταθλήματα και τέσσερα Κύπελλα Πρωταθλητριών.
Ένας από τους καλύτερους Ιταλούς αμυντικούς όλων των εποχών, ο Αλεσάντρο Νέστα, ταυτίστηκε με τους «ροσονέρι». Ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι έχει αποκαλύψει πως αποφάσισε να τον αποκτήσει. «Οι σημαίες στο ποδόσφαιρο δεν πωλούνται και δεν αγοράζονται. Θυμήθηκα ωστόσο πως αγόρασα τον Νέστα που ήταν η σημαία της Λάτσιο. Ποτέ δεν έκανα πρόταση για τον Νέστα όσο ήμουν πρόεδρος της ομάδας, γιατί θεώρησα πως η Λάτσιο έπρεπε να τον κρατήσει. Στη συνέχεια όμως, όταν αναγκάστηκε να τον πουλήσει για οικονομικούς λόγους, μπήκα στο παιχνίδι, καθώς η Γιουβέντους ήταν κοντά στην απόκτησή του και δεν ήθελα να ενισχυθεί ο μεγάλος μου αντίπαλος».
Ο Ρονάλντο ήταν από τους αγαπημένους παίκτες του προέδρου. Του άρεσε να τον βλέπει να παίζει, αλλά και να τον… πειράζει. «Μακραίνει τα μαλλιά του διότι του είπαν πως είναι πιο όμορφος. Αυτό είναι υπερβολή, καθώς τώρα είναι πραγματικά άσχημος! Αυτό σημαίνει πως θα τον στείλω στον κομμωτή μου για να τον περιποιηθεί, παρά το γεγονός πως μου είπε ότι θα είναι το πρόσωπο σε μία διαφήμιση για ανάπτυξη μαλλιών». Εκτός από… αδυναμίες, είχε και «μαύρα πρόβατα». Ο Μάριο Μπαλοτέλι για παράδειγμα. Αυτό το… σάπιο μήλο! »Έχουμε πολλούς πρωταθλητές; τον Χόντα, τον Ελ Σαραουί, τον Τόρες και τον Ντε Γιονγκ. Το σημαντικό, όμως, είναι πως δεν έχουν πλέον ένα… σάπιο μήλο στα αποδυτήρια της ομάδας». Μήπως είχε άδικο;
Ο Κάρλο Αντσελότι θυμόταν την πρώτη επικοινωνία τους, λίγα λεπτά μετά την υπογραφή του. Υπήρχε μια φήμη για έναν τραυματισμό στο γόνατο και έτσι ο Μπερλουσκόνι πήρε τηλέφωνο για να βεβαιωθεί πως όλα ήταν καλά. «Πήρε το ιταλικό ποδόσφαιρο από τον Μεσαίωνα που βρισκόταν και το έστειλε στον νέο κόσμο. Δεν με κριτίκαρε ποτέ ύστερα από μία ήττα. Ο Μπερλουσκόνι ήταν ο Πρόεδρος της ζωής μου, με το π κεφαλαίο, θα έλεγα» είναι τα αποθεωτικά λόγια του νυν προπονητή της Ρεάλ Μαδρίτης.
Τη σεζόν 2015-16, οι «ροσονέρι» έκαναν κακό ξεκίνημα στο καμπιονάτο. Είχαν αρχίσει να ακούγονται σενάρια για την αντικατάσταση του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς και ο Μπερλουσκόνι αποφάσισε να… αναλάβει δράση. Όπου δράση να καταστρώσει τα αγωνιστικά πλάνα και να μιλήσει δημόσια γι’ αυτά… «Θα υπάρξει άμεση αλλαγή στη Μίλαν, από το επόμενο παιχνίδι κιόλας, όσον αφορά στον τρόπο που θα παρατάσσεται στο γήπεδο, στη συμπεριφορά και στο παιχνίδι της. Θα είναι από εδώ και πέρα μία Μίλαν που θα θέλει να είναι το αφεντικό στο γήπεδο και να παίρνει τη νίκη παίζοντας όμορφο ποδόσφαιρο» είπε και άλλαξε ο ίδιος το σύστημα σε 4-4-2!
Σύμφωνα με έρευνα της ιταλικής ιστοσελίδας Calcioefinanza.it, που ειδικεύεται σε θέματα οικονομίας του ποδοσφαίρου, από την εξέταση των ισολογισμών της Μίλαν από το 1986 μέχρι το 2014, η Fininvest κατέβαλε στα ταμεία του συλλόγου 715.470.000 ευρώ, καλύπτοντας τις συνολικές απώλειες των «ροσονέρι» σε αυτό το διάστημα που ήταν 691.790.000 ευρώ. Ακόμα και αν στις επιτυχίες μπαίνουν πρώτα τα ονόματα των προπονητών και των ποδοσφαιριστών, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι τη στήριξε στα δύσκολα και την γιγάντωσε. Συνολικά 28 τρόπαια μπήκαν στην συλλογή του ιστορικού συλλόγου, 7 παίκτες της κατέκτησαν τη «Χρυσή Μπάλα». «Το ποδόσφαιρο είναι όπως οι γυναίκες, λίγο… παράλογο» έλεγε ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος είχε πλούσια εμπειρία και στα δύο!
«Οι Κινέζοι Κομμουνιστές έτρωγαν μικρά παιδιά, εγώ πρέπει να τους δώσω την Μίλαν;» έλεγε λίγο πριν από τη μεταβίβαση του συλλόγου στους Κινέζους. Τελικά την έδωσε την ομάδα. Οι υπογραφές στη συμφωνία μπήκαν, μάλιστα, στην περίφημη Βίλλα Τσερτόζα, την παραθεριστική κατοικία του Μπερλουσκόνι, εκεί όπου συνήθιζε να προσκαλεί καλλονές για τα γνωστά «μπούνγκα-μπούνγκα» πάρτι του…
Η συμφωνία για την αγορά της Μίλαν ανήλθε στα 740 εκατομμύρια ευρώ με το χρέος να υπολογίζεται γύρω στα 220 εκατομμύρια ευρώ. Η συμφωνία απαιτούσε από τους αγοραστές να αναλάβουν σημαντικές αυξήσεις κεφαλαίου και οι ενέσεις ρευστότητας με στόχο την ενίσχυση της χρηματοοικονομικής διάρθρωσης της Μίλαν, για συνολικό ποσό των 350 εκατομμυρίων ευρώ για μια περίοδο τριών ετών.
Έτσι, από τον Απρίλη του 2017 η Μίλαν του Μπερλουσκόνι, αυτού που την εκτόξευσε, αλλά την οδήγησε και στην παρακμή, πέρασε πια στην ιστορία… Όπως και ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι από σήμερα μετά τον θάνατό του…
