Η ΑΕΚ είναι ένα κλασσικό παράδειγμα του πώς μπορείς σε σύντομο χρονικό διάστημα να γκρεμίσεις ότι με κόπο έχεις χτίσει. Μια ομάδα που χαιρόσουν να τη βλέπεις, μια ομάδα που ακόμη κι όταν βρισκόταν πίσω στο σκορ σε έκανε να πιστεύεις ότι θα βρει τον τρόπο να το γυρίσει, έχει καταντήσει σαν ένα συνονθύλευμα που προκαλεί λύπη με την παρουσία της στον αγωνιστικό χώρο.
Το αγωνιστικό κομμάτι της αναμέτρησης με την Πάφος FC δεν αξίζει κανέναν σχολιασμό. Τι να πεις και τι να σχολιάσεις; Για τα λάθη που δεν γίνονται ούτε από μικρά παιδιά σε δημοτικό σχολείο;
Μα πάνω απ’ όλα, την τραγική κι απαράδεκτη νοοτροπία που μπήκε στο ματς; Σε ένα ματς που υποτίθεται πως ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο, πραγματοποίησε τη χειρότερη φετινή της εμφάνιση, ακόμη χειρότερη κι από την τεσσάρα που δέχθηκε από τον Άρη στη Λεμεσό, χωρίς πάθος, δίχως ψυχή και νεύρο. Για ποιο τίτλο να μιλάμε γι’ αυτήν την ΑΕΚ; Σοβαροί να ‘μαστε…
Η ΑΕΚ δεν έχει απλά γκρεμίσει ότι έχτισε τη φετινή σεζόν, αλλά δεν άφησε ούτε πετραδάκι. Κατέστρεψε τις αναμνήσεις του κόσμου από την επιτυχία της Ευρώπης, για την οποία πλέον δεν θέλει ούτε ν’ ακούει –κι αυτό είναι το χειρότερο.
Με ποδοσφαιριστές που έμειναν στο…Κόνφερενς, που μοιάζουν «καμένοι», που δείχνουν περισσότερο να περιμένουν να τελειώσει η σεζόν για να πάνε διακοπές παρά να παλέψουν για το πρωτάθλημα.
Με έναν προπονητή που έχει χάσει ξεκάθαρα τα αποδυτήρια και τους ποδοσφαιριστές του, που δεν διαθέτει εναλλακτικό πλάνο παιχνιδιού –εδώ και 47 ματς παίζει ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο πράγμα, σε σημείο που ο κάθε αντίπαλος το έχει μάθει απ’ έξω κι ανακατωτά.
Με έναν τεχνικό διευθυντή που για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν κάνει το ίδιο τραγικό λάθος, αφήνοντας την ομάδα γυμνή αγωνιστικά τον Ιανουάριο, με τραγικές επιλογές που δεν την βοήθησαν καθόλου στο χρονικό σημείο που χρειαζόταν οπωσδήποτε περισσότερες ποιοτικές λύσεις για να μπορέσει να ανταπεξέλθει. Αδικώντας τον εαυτό του για την πολύ καλή δουλειά των δύο προηγούμενων καλοκαιριών και πάνω απ’ όλα το δικό του δημιούργημα με τις κάκιστες χειμερινές μεταγραφές και την εμμονή του περί ισορροπίας στα αποδυτήρια όσον αφορά το μισθολόγιο των παικτών.
Ο καθένας ας κοιτάξει απέναντι απ’ τον καθρέφτη της αυτοκριτικής. Αυτό που βλέπουμε όχι απλά δεν είναι ΑΕΚ, δεν είναι καν ομάδα. Δεν ξέρω αν καταφέρει μετά το Πάσχα να το…γυρίσει, έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει καμία ουσία να συζητάμε για κάτι τέτοιο βάσει της εικόνας της. Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Είτε πρόκειται για τη διοίκηση, είτε για τον Τσάβι, τον Όλτρα, τους παίκτες.
Δεν ξέρω πόσοι εντός του οικοδομήματος της ΑΕΚ ντράπηκαν γι’ αυτό που παρουσιάστηκε απόψε στην Πάφο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο κόσμος της ντράπηκε. Ακόμη και η ντροπή.

Ανδρέας Βεντούρης