Όταν φεύγεις με διπλό από τη Λευκωσία επί του ΑΠΟΕΛ μετά από 32 ολόκληρα χρόνια και όταν πραγματοποιείς το καλύτερο ξεκίνημα στην ιστορία σου, τότε ναι… είσαι ομάδα ικανή για μεγάλα πράγματα.
Αυτό που περιμέναμε από τον Άρη ήταν απλά η επιβεβαίωση, να περάσει δηλαδή από τα… λόγια και τις ηχηρές μεταγραφές στην πράξη.
Ο Σπιλέφσκι είπε ότι ακόμα ο Άρης είναι μικρή ομάδα και μεγαλώνει σιγά-σιγά. Εμείς θα πούμε ότι μεγάλωσε και είναι η μοναδική ομάδα στο πρωτάθλημα μας που είναι αλάνθαστη με τρεις νίκες σε ισάριθμα ματς (μπορούν να το κάνουν αυτό μόνο Απόλλων και Νέα Σαλαμίνα).
Και ακόμα αυτά που είδαμε είναι μόνο η αρχή.

Γιατί ακόμα υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μπορούν να μπουν και να εκτοξεύσουν την ομάδα αλλά ακόμα δεν είναι σε θέση από αγωνιστικής άποψης να το κάνουν.
Αναφερόμαστε σε δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα που αγωνίζονται στο νησί μας, τους Κακόριν και Γκομίς. Είναι επίσης και οι δύο Πολωνοί. Ο Στρούσκι που πήρε χρόνο συμμετοχής και ο διεθνής φορ Μάριους Στεπίνσκι που μετρά αντίστροφα για την επιστροφή του.
Τα καλύτερα έρχονται στον Άρη, το κατάλαβε και ο κόσμος του που για πρώτη φορά ίσως να ταξίδεψε με τόσοι μαζικότητα στη Λευκωσία (περίπου 500) και γι’ αυτό πανηγύρισαν με την ψυχή τους.