Η 3η Αυγούστου 2005 είναι η μέρα που έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη κάθε Ανορθωσιάτη, στη μνήμη κάθε Ελληνοκύπριου φίλαθλου.
Μια ημέρα που ήρθε 31χρόνια μετά τον μοιραίο Αύγουστο του 1974 για να εξιλεώσει έστω και για λίγες ημέρες με την ποδοσφαιρική έννοια, ολόκληρο τον προσφυγικό κόσμο της Κύπρου, αλλά και ένα ολόκληρο Έθνος.
Μπορεί αυτή η νίκη να μην έστειλε τους Βαρωσιώτες πίσω στα σπίτια τους, ούτε την Ανόρθωση πίσω στην έδρα της, είχε όμως την ανάγκη να στείλει τα δικά της μηνύματα στη διεθνή κοινότητα.
Είναι η μέρα που το καμάρι της Αμμοχώστου, η Ανόρθωση, σήκωσε το ανάστημα της μέσα στην ελληνική Τραπεζούντα, απέκλεισε την τούρκικη Trabzonspor και έγραψε μια ολόχρυση σελίδα στην ιστορία της.
Απέναντι στους υπερόπτες Τούρκους, η Ανόρθωση δεν λύγισε, στάθηκε όρθια στο καμίνι του «Χουσεϊν Αβνί Ακέρ» και πήρε μια πανάξια πρόκριση που γιορτάστηκε δεόντως σε κάθε γωνιά της ελεύθερης Κύπρου.
Ας θυμηθούμε τα πράγματα από την αρχή, η πρόκριση επί της Δυναμό Μισνκ έφεραν την Ανόρθωση αντιμέτωπη με την Τούρκικη ομάδα, με το πρώτο παιχνίδι να ήταν ορισμένο να γίνει στην Κύπρο. Η τύχη έφερε μια προσφυγική ομάδα να βρίσκει απέναντι της μια Τούρκικη, αναπόφευκτα το παιχνίδι απέκτησε πολύ μεγάλη σημασία.
Η διαφορά όμως στα μπάτζετ ήταν τεράστια και ως εκ τούτου ακλόνητο φαβορί για την πρόκριση, ήταν η ομάδα της Trabzonspor. Οι αλαζόνες Τούρκοι είχαν βέβαιη την πρόκριση και απλά συζητούσαν που θα σταματούσε το κοντέρ! Κούνια που τους κούναγε…
Στις 26/7 σε ένα κατάμεστο Γ.Σ.Π που ξεχείλιζε από πάθος αλλά πάντα μέσα σε πλαίσια αθλητοπρέπειας , η Ανόρθωση καταθέτει ψυχή και κερδίζει την πανίσχυρη Trabzonspor με 3-1. Με το σκορ να δίνει σημαντικές ελπίδες πρόκρισης, η Ανόρθωση ταξίδευε στην Τουρκία με μοναδικό σκοπό να την πάρει. Με την πρόκριση να τίθεται εν αμφιβόλω, οι Τούρκοι επιστράτευσαν κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο.
Ψυχολογικός πόλεμος από το αεροδρόμιο
Ο αγώνας των ποδοσφαιριστών της Ανόρθωσης ξεκίνησε από το αεροδρόμιο, ο ψυχολογικός πόλεμος και η πίεση είχε αρχίσει. Οι Τούρκοι υπό την παρουσία καμερών και με φανερή την πρόθεση να εξευτελίσουν την αποστολή, ανάγκαζαν τα μέλη της όπως βγάλουν τις κάλτσες τους για έλεγχο.
Οι αστυνομικοί και το προσωπικό του αεροδρομίου με χειρονομίες προσπαθούσαν μάταια να εκνευρίσουν τα μέλη της αποστολής. Ανιχνευτικά σκυλιά οσφραινόντουσαν τους ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης σάμπως και ήταν οι αδίστακτοι εγκληματίες. Ήταν καμικάζι που πήγαν να πάρουν την πρόκριση μέσα στην Τουρκία.
Ο ψυχολογικός πόλεμος συνεχίστηκε και έξω από το αεροδρόμιο, αρκετοί Τούρκοι είχαν συγκεντρωθεί για να γιουχάρουν την ομάδα μας και να ασκήσουν πίεση. Αποκορύφωμα όλων, την ομάδα μας αντί να τη μεταφέρει πούλμαν, τη μετέφερε minibus με τα μέλη της αποστολής να στοιβάζονται σαν σαρδέλες προκειμένου να χωρέσουν.
Στο ξενοδοχείο η κατάσταση δεν καλυτέρευσε, εκατοντάδες Τούρκοι περίμεναν τους ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης, για να τους φτύσουν, να τους μειώσουν και να τους φοβίσουν. Παρόμοια κατάσταση επικρατούσε καθ’ όλη τη διάρκεια που η αποστολή παρέμεινε στην Τουρκία, μόνο που τα παλληκάρια του Κετσπάγια είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα και δεν μασούσαν από αυτά…
Στην τελευταία προπόνηση πριν το παιχνίδι, δημοσιογράφοι και οπαδοί που συνόδευαν την αποστολή προπηλακίζονται. Όσο για το βράδυ θα «πέσει» πιστολίδι σε νυχτερινό κέντρο που υπήρχαν Κύπριοι, ευτυχώς δίχως να υπάρξουν θύματα.
Το παιχνίδι
Συγκεντρωμένη μπήκε στο παιχνίδι η Ανόρθωση, με όλο το βάρος να ρίχνεται στην αμυντική λειτουργία. Παρά τις επιθετικές βλέψεις της Trabzonspor, το μεγαλύτερο μέρος του πρώτου ημιχρόνου κύλησε δίχως κανένα ιδιαίτερο κίνδυνο.
Ωστόσο, μια ποιοτική ομάδα όπως ήταν η Trabzonspor χρειάζεται μόνο μια φάση για να σου κάνει τη ζημιά. Λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου, τα δύο μεγάλα αστέρια των Τούρκων, Καραντενίζ και Τεκέ συνδυάστηκαν άψογα, με τον δεύτερο να πετυχαίνει το γκολ και να βάζει την ομάδα του γερά στο κόλπο της πρόκρισης.
Το γκολ αυτό βοήθησε ψυχολογικά την τούρκικη ομάδα, που μπήκε δυνατά στο β΄ ημίχρονο για να πετύχει το γκολ της πρόκρισης. Η πίεση που ασκούσαν οι Τούρκοι ήταν αφόρητη, όμως οι ποδοσφαιριστές του Κετσπάγια έβρισκαν τον τρόπο να αποσοβούν τον κάθε κίνδυνο που δημιουργείτο.
Το έργο της Ανόρθωσης έγινε ακόμη πιο δύσκολο, όταν στο 70’ ο Κατσαβάκης αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Πλέον δεν υπήρχαν συστήματα και τακτικές, παρά μόνο η ψυχή, η αυταπάρνηση και η ηρωική που προσπάθεια που κατέβαλαν οι ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης απέναντι στην ποιότητα των αστέρων της Τούρκικης ομάδας.
Το αιώνιο δευτερόλεπτο
Το φινάλε που μας επεφύλασσε το παιχνίδι ήταν άκρως δραματικό, στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης οι ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης συνδυάστηκαν άψογα, εκδήλωσαν επίθεση και λίγο έλειψε να σημειώσουν το γκολ, που θα σφράγιζε την πρόκριση πριν το τελικό σφύριγμα της αναμέτρησης. Στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων όμως η άμυνα της Ανόρθωσης τα «χάνει» και ο Σιμκόβιακ με κεφαλιά στέλνει την μπάλα στα δίχτυα και το όνειρο φαίνεται να σβήνει…
Ο Αυστριακός βοηθός με τη βοήθεια της Παναγιάς του Σουμελά δείχνει περίσσεια ψυχραιμία, σηκώνει τη σημαία ψηλά και υποδεικνύει σε θέση offside τον Πολωνό μέσο της Trabznospor. Το γκολ ακυρώνεται, το όνειρο όχι μόνο δεν έσβησε αλλά ήταν εκεί ζωντανό και εκπληρωμένο. Οι Τούρκοι δεν το αντέχουν, ξεσπούν σε πετροπόλεμο όμως τίποτα δεν αλλάζει.
Η Ανόρθωση πέταξε στο καναβάτσο τους Τούρκους, που ούτε στον χειρότερο τους εφιάλτη, δεν φανταζόντουσαν τέτοια ντροπή μέσα στο σπίτι τους. Το δευτερόλεπτο που μεσολάβησε μέχρι να υψωθεί το σημαιάκι του βοηθού, ήταν η διαδρομή παράδεισος-κόλαση μετ’ επιστροφής με φαινομενική διάρκεια πολύ μεγαλύτερη τους ενός δευτερολέπτου!
Υποδοχή ηρώων
Τα ξημερώματα της 4ης Αυγούστου βρήκε όλη την Κύπρο στους δρόμους, για πρώτη φορά ο λαός της Κύπρου ήταν ενωμένος και πανηγύριζε την επιτυχία της Ανόρθωσης, την επιτυχία της Κύπρου.
Έστω και για λίγο, η ταπεινωμένη μα περήφανη Κύπρος σήκωνε το ανάστημα της, απέναντι στην ισχυρή και αλαζόνα Τουρκία. Το αεροπλάνο της Ανόρθωσης το περίμενε υδάτινη αψίδα θριάμβου, ενώ ο Δήμαρχος Αμμοχώστου δαφνοστεφάνωσε τον Κετσπάγια και τα παλικάρια του.
Έξι χιλιάδες και πλέον εκστασιασμένοι φίλοι της Ανόρθωσης και όχι μόνο, αψήφησαν το προχωρημένο της ώρας και βρέθηκαν στο παλιό αεροδρόμιο Λάρνακας για να υποδεχθούν τους θριαμβευτές τους «Αβνί Ακέρ». Η Ανόρθωση τίμησε την Κύπρο και η Κύπρος απλά την ευχαριστούσε.
Bίντεο:
]]>
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: Όταν τα παλικάρια της Αμμοχώστου ταπείνωναν τους Τούρκους (ΦΩΤΟΣ-ΒΙΝΤΕΟ)
