Έβγαλε πάθος, ένταση, θέληση, επιθετικότητα. Η Ομόνοια ήταν εκπληκτική για 60 λεπτά στη ρεβάνς με την ΑΕΛ, κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο, είχε δύο δοκάρια και μεγάλες ευκαιρίες για να σκοράρει και ήταν το μοναδικό που της έλειψε.
Κατάφερε ωστόσο να πετύχει το ζητούμενο, την πρόκριση στην ημιτελική φάση και ταυτοχρόνως, έδωσε τη δυνατότητα στους φίλους της να χαμογελούν και να αισιοδοξούν, απόρροια της εικόνας της στο χθεσινό ματς.
Πάει καιρός να δούμε μια τέτοια Ομόνοια. Οι «πράσινοι» άγγιξαν το… total football, με μοναδικό «πλην» την μη επίτευξη ενός τέρματος. Μπήκε με το πόδι πατημένο στο γκάζι από το ξεκίνημα και το άφησε με την συμπλήρωση μίας ώρας παιχνιδιού –πάλι καλά για την Ομόνοια που δεν ίσχυσε ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου και δεν το πλήρωσε.
Συνολικά 17 τελικές προσπάθειες κατέγραψε η Ομόνοια, όμως το εντυπωσιακό ήταν το στατιστικό που κατέδειξε ο σχετικός πίνακας στο 60’: τελικές προσπάθειες, στο συγκεκριμένο λεπτό, 14-1!!! Στην προκειμένη περίπτωση, οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους και αποτυπώνουν την εικόνα της ομάδας της Λευκωσίας στον αγωνιστικό χώρο μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο. Έχει βεβαίως θέματα να βελτιώσει, όπως το εύκολο γκολ και τις αδυναμίες που έβγαλε στο τελευταίο 30λεπτο.
Πήρε… credits και πολλά μάλιστα ο Νιλ Λένον, ο οποίος παρουσίασε μία ομάδα που την χάρηκαν οι οπαδοί της, οι οποίοι δημιούργησαν μία εξαιρετική ατμόσφαιρα. Σχεδόν 12 χιλιάδες έδωσαν το παρών τους στο ΓΣΠ, που έφυγαν από το γήπεδο απόλυτα ικανοποιημένοι και δικαιούνται πλέον να ελπίζουν ότι μία χρονιά που ξεκίνησε καλά (πρόκριση στους ομίλους του Conference League) και κύλησε άσχημα (πρωτάθλημα), μπορεί να κλείσει με ιδανικό τρόπο (κατάκτηση κυπέλλου)!
Ανδρέας Βεντούρης
