σημαευρω
Οι όροι αντιστράφηκαν στην πρεμιέρα της νέας Euroleague, με τον Ολυμπιακό να γράφει αυτός ένα +25 στο κοντέρ, πολύ εύκολα, πολύ άνετα και με… φρένο, μάλιστα, στο δεύτερο ημίχρονο. Εντάξει, το να έβαζε άλλους 47 πόντους και στις δυο περιόδους της επανάληψης θα ήταν λίγο υπερβολικό για το χρονικό σημείο της σεζόν. Αν από τον πρώτο αγώνα, όλα είναι αψεγάδιαστα, τι θα’ χεις να κάνεις στα επόμενα 33.
Μάνι-μάνι, την ερχόμενη εβδομάδα ο βαθμός δυσκολίας μεγαλώνει, αφού στη θέση της αποδυναμωμένης φέτος (και από τις απουσίες) Μπασκόνια, θα βρεθεί η Ρεάλ Μαδρίτης, που την Πέμπτη έκανε επίδειξη δύναμης διαλύοντας την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Αναντολού Εφές.
Αν, όμως, η καλή μέρα από την αρχή φαίνεται, με βάση τα όσα είδαμε στην πρεμιέρα, ο Ολυμπιακός είναι τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά σε σχέση με την περασμένη σεζόν. Σίγουρα, πιο φρέσκος, πιο μαχητικός, με ταχύτητα, εκρηκτικότητα, περισσότερο όγκο και ύψος μέσα στη ρακέτα, θεαματικός όταν χρειάζεται, ουσιαστικός όταν πρέπει. Ο Μπαρτζώκας είχε χρόνο να επεξεργαστεί τη χρονιά που τελείωσε νωρίς για την ομάδα του, κράτησε τον βασικό κορμό και πρόσθεσε τα κομμάτια του παζλ, θέλοντας να παρουσιάσει μια καλύτερη ομάδα, ένα σύνολο που θα επαναφέρει ό,τι έλειψε τα τελευταία τρία χρόνια στο Φάληρο.
Θα συμφωνήσουμε με τον Κώστα Παπανικολάου, που δήλωνε ότι ένιωθε σαν παιδί στο ζσημαςαχαροπλαστείο, έτοιμο να φάει… όλα τα γλυκά. Κόσμος στις εξέδρες, για πρώτη φορά μετά από 19 μήνες (τελευταίο παιχνίδι με γεμάτο ΣΕΦ το ντέρμπι εναντίον του Παναθηναϊκού, στις 3 Μαρτίου 2020) και μια ομάδα κεφάτη πάνω στο παρκέ. Παραφράζοντας τον Παπανικολάου, όλα τα γλυκά ήταν στη βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου.
Αρπάζοντας την μπάλα
Ο ίδιος ο “Παπ” είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι που γλυκαίνει τον Ολυμπιακό και στα δυο κομμάτια του γηπέδου. Ξεπερνώντας το τρακ μετά από τα δυο πρώτα άστοχα ελεύθερα τρίποντα, επέστρεψε κι αυτός δριμύτερος, θυμίζοντας πόσο σημαντικό γρανάζι είναι σε ένα μηχανισμό, που κάποια στιγμή πέρσι, άρχισε να χάνει λάδια. Η συνύπαρξή του, μάλιστα, με τον Τόμας Γουόκαπ φέρνει δυο “τέρατα” της άμυνας στην ίδια πεντάδα, προσφέροντας διάθεση και πρωτόγνωρη ενέργεια.
Ο Ολυμπιακός πιέζοντας αφόρητα την Μπασκόνια, που είχε ξεμείνει με βασικό πόιντ γκαρντ τον βετεράνο Γκρέιντζερ (θα έκανε πάντως το ίδιο αν έβλεπε μπροστά του και τον Μπάλντγουιν, που λόγω τραυματισμού έμεινε εκτός αγώνα), υποχρέωσε τους αντιπάλους του σε 21 λάθη. “Μόνο πέντε, είχαμε κάνει στο πρώτο πεντάλεπτο” σχολίασε ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς.
“Αυτή ήταν η πρόθεσή μας” επισήμανε ικανοποιημένος ο Γιώργος Μπαρτζώκας, που στάθηκε και στα 13 ριμπάουντ τα οποία μάζεψαν οι περιφερειακοί της ομάδας. Προσθέστε, ακόμη, τα 11 κλεψίματα και τις 20 ασίστ, που ανέδειξε την δημιουργία της εξαιρετικής περιφέρειας του Ολυμπιακού και βρίσκουμε όσα μια ομάδα “πρέπει να κάνει στο μπάσκετ και νικάει εύκολα, έστω κι αν το ποσοστό μας στα τρίποντα ήταν κάτω από 30%” όπως σχολίασε ο προπονητής του.
Το να αρπάξουν την μπάλα από τα χέρια των αντιπάλων, ήταν προτεραιότητα για όλους. Κι όσες φορές η επίθεση για κάποιο λόγο, ακολουθούσε μια εξαιρετική αμυντική προσπάθεια, με την μπάλα να πηγαίνει στα χέρια των “ερυθρολεύκων”. Μετρ του είδους ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, που βάζει χέρια και κορμί, για να κλέψει μπάλες. Πόσο σημαντικός ήταν ο διεθνής άσος, έστω κι αν τελείωσε το ματς με 0/4 τρίποντα. Το +/- του έδωσε ένα +11 (ο Ολυμπιακός, δηλαδή, όσο βρισκόταν στο παρκέ, ήταν μπροστά με +11 πόντους). Καμιά φορά στο μπάσκετ δεν χρειάζεται καν να βάλεις καλάθι, για να έχεις κάνει ένα καλό παιχνίδι.
Απολαυστικός μέχρι ενθουσιασμού
Με τέτοια άμυνα (μόλις 50 πόντου, στο δεύτερο και τρίτο δεκάλεπτο, δέχθηκε αντίστοιχα 9 και 8 πόντους), ο Ολυμπιακός δεν έχει να φοβάται τίποτε, αν και στο πρώτο ημίχρονο ξεκινώντας με διαβολεμένο ρυθμό και κέφι ήταν απολαυστικός και στην επίθεση. Το κοινό χειροκρότησε με ενθουσιασμό πολλές από τις ενέργειες των παικτών του Μπαρτζώκα, διψασμένο κι αυτό για να δει μπάσκετ από κοντά, αλλά και αναγνωρίζοντας την καλή δουλειά που γίνεται στην ομάδα.
Οι “ερυθρόλευκοι” φαίνεται ότι θα βρουν τους αυτοματισμούς τους νωρίτερα από πολλές ομάδες, καθώς οι νέοι παίκτες έδεσαν σχεδόν αμέσως και με την ροή των ματς ο ρυθμός θα ανεβαίνει. Μη ξεχνάμε ότι εκτός των άλλων ο Ολυμπιακός επέστρεψε και στις εγχώριες διοργανώσεις, την Κυριακή περιμένει την ΑΕΚ, δεν θα χρειάζεται να περιμένει μια εβδομάδα για να ξαναπαίξει, αλλά θα μπει στο μαγκανοπήγαδο των συνεχόμενων αγώνων.
Η γρήγορη κίνηση της μπάλας, που βρίσκει ελεύθερα σουτ (συνήθως από την αδύνατη πλευρά) θα είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του φετινού Ολυμπιακού. Η ύπαρξη τριών χαρισματικών γκαρντ, όπως οι Γουόκαπ-Ντόρσεϊ που ξεκίνησαν και βέβαια ο ηγέτης Σλούκας που ήρθε από τον πάγκο, δίνει το δικαίωμα στον Ολυμπιακό να παίξει μπάσκετ Μπαρτζώκα, όπως τη σεζόν 2012-13. Τότε που στον τελικό της Ευρωλίγκας οι “ερυθρόλευκοι” ήταν πιο επιβλητικοί, ακόμη κι από την Ρώμη το 1997!
Καθώς υπάρχουν ντιφλέξιον και κλεψίματα στην άμυνα, ο Ολυμπιακός έχει την ευκαιρία να οργώσει και το ελεύθερο γήπεδο, ενώ σε αντίθεση με το τελικό 29% που είχε στα τρίποντα, η ομάδα θα είναι βελτιωμένη και στο μακρινό σουτ. Ο Σάσα Βεζένκοφ θα έχει καλή παρέα φέτος.
Η διαφορετική φροντ-λάιν
Ένα ξεχωριστό κομμάτι της εφετινής λειτουργίας του Ολυμπιακού είναι η διαφορετική γραμμή των ψηλών που παρουσιάζει. Επιλέγοντας τον πανύψηλο Μουσταφά Φαλ, έφερε στο ΣΕΦ ένα τεράστιο κορμί, που έλειψε πολύ πέρσι, ειδικά όταν οι αντίπαλοι είχαν στο ρόστερ τους ψηλούς πάνω από τα 2.10 Και όσο σπάνιζαν τα προηγούμενα χρόνια, άλλο τόσο έχουν επιστρέψει δριμύτεροι την τελευταία διετία. Ο Γάλλος διεθνής, βλέπει και γήπεδο χάρη στην καλή αίσθηση της πάσας που διαθέτει, γεμίζει τη ρακέτα του Ολυμπιακού και προσφέρει μια βασική επιλογή σε κάθε επίθεση, είτε για να κάνει ο ίδιος την προσπάθεια, είτε για να πασάρει καθώς κλείνουν πάνω του οι βοήθειες.
Κάπως έτσι ο Χασάν Μάρτιν δεν χρειάζεται να κάνει τον… σουπερ-μαν και έχει όλο τον χρόνο δικό του, μέχρι να βρεθεί στο σημείο των υπολοίπων, αν και όπως είπε ο Μπαρτζώκας “δεν τίθεται κανένα πρόβλημα, έχει πάρει μέρος σε όλες τις προπονήσεις μέχρι τώρα”.
Και για κερασάκι στην τούρτα, υπάρχει αυτός ο απίθανος Λιβιό Ζαν-Σαρλ, που όταν παίζει στο “5” είναι ακόμη καλύτερος. Στη δεύτερη χρονιά του στο ΣΕΦ, ο Γάλλος -γράψτε το από τώρα- θα διεκδικήσει τον τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτη σε όλη τη διοργάνωση.