Δεν είναι οι πρώτες απώλειες, ούτε η ήττα το πρόβλημα. Θα ‘ρχόταν σε κάποια στιγμή για τον Απόλλωνα. Είναι περισσότερο η εμφάνιση. Τα πολλά λάθη που έγιναν σε ατομικό επίπεδο που στην τελική στοίχησαν πολύ περισσότερο για την ομάδα του Τσόρνιγκερ το βράδυ της Παρασκευής.
Πολλά και… ασυγχώρητα. Τα οποία δεν άφησε ο αντίπαλος ανεκμετάλλευτα. Βαρύ το σκορ για τον Απόλλωνα, που όμως αυτός ευθύνεται για την έκτασή του. Είτε είναι δίκαιη αυτή, είτε όχι, η αποκλειστική ευθύνη είναι του ιδίου.
Δεν του βγήκε τίποτα στο χορτάρι του Τσιρείου και όλα έδειχναν να πηγαίνουν στραβά από το 4′. Προσπάθησε ο Γερμανός τεχνικός να αλλάξει την εικόνα από το 35′, αλλάζοντας τα ακραία μπακ, μα μάταια.
Η μοίρα του παιχνιδιού ήταν καθορισμένη, γιατί από τη στιγμή που δέχεσαι δύο γκολ, βγάζεις αντίδραση και η μπάλα δεν μπαίνει (βλ. τη φάση του Πίττα στο 43′), τι να πρωτοκάνεις και τι να πρωτοπρολάβεις. Ήρθε και το τρίτο γκολ και εκεί ο «πύργος» έγειρε. Μπορούμε και αφουγκραζόμαστε την άποψη του Τσόρνγικερ ότι ήταν μία κακή ημέρα. Μία ημέρα όμως με… flashback το 2-4 στην «Αρένα» από την Ζίλινα με τόσα πολλά λάθη.
Τίποτα δεν τελείωσε, ούτε σημαίνει και πολλά αυτή η ήττα. Χάθηκε το αήττητο ναι, αλλά το ότι ήρθε νωρίς και σε αυτό το σημείο (σ.σ. ακολουθεί η διακοπή) μόνο «καμπανάκι» μπορεί να είναι για τον Απόλλωνα. Έτσι ώστε να δουλέψει πάνω σε αυτά τα λάθη μέσα στη διακοπή και να επιστρέψει μετά από αυτήν, πιο έτοιμος για το ντέρμπι κόντρα στην Ομόνοια. Που θα έχει αρκετό ενδιαφέρον στο να δούμε πως θα ανταποκριθεί, για πρώτη φορά εφέτος μακριά από το Τσίρειο.
Κύπρος Εγγλέζος
