Ο Αργύρης Γιαννίκης έπιασε δουλειά και καλείται να πάρει αποφάσεις για πρόσωπα και διατάξεις. Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει τι σημαίνει αυτό για το ρόστερ της ΑΕΚ και τι περιμένει ο Μελισσανίδης.
Η απόφαση της ΑΕΚ να πορευτεί με τον Αργύρη Γιαννίκη κάθε άλλο παρά συνιστά μια επιλογή “τσάτρα-πάτρα” ενός προσωρινού που επιστρατεύτηκε για να υπάρχει απλά κάποιος στον πάγκο μέχρι τον επόμενο. Ασφαλώς και η μονιμότητα είναι μια πολύ αυθαίρετη έννοια όταν αναφερόμαστε σε προπονητές, όμως παρά τον (αρχικά) 7μηνο ορίζοντα της συνεργασίας, το σκεπτικό του Δημήτρη Μελισσανίδη ταξιδεύει με την πεποίθηση ότι ο πρώην τεχνικός του ΠΑΣ θα αλλάξει εντελώς την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας. Γι’ αυτό και τον επέλεξε.
Το ντεζαβαντάζ του Γιαννίκη στην προσπάθεια της αλλαγής δεδομένων και τακτικής φιλοσοφίας, σχετίζεται με το timing της πρόσληψής του. Η μετάβαση σε αυτό που θέλει και κυρίως η παγίωση των νέων δεδομένων όσον αφορά στο ρόστερ, είναι μια διαδικασία που θα συντελείται εν μέσω αγώνων. Επί παραδείγματι, ο Μιλόγεβιτς είχε όλο το χρόνο μπροστά του, ένα γεμάτο καλοκαίρι για την ακρίβεια, ώστε να περάσει ημέρα με την ημέρα και δίχως βιασύνη, το μήνυμα για το ποιους εμπιστεύεται και ποιοι θα έπονται. Έγινε αργά και ο τρόπος ήταν εύπεπτος.
Ο νέος προπονητής καλείται κάπως απότομα να καταθέσει τα δικά του πιστεύω για τις δυνατότητες του έμψυχου δυναμικού. Ίσως κάποιοι που έπαιζαν επί μονίμου βάσεως να έρθουν πιο πίσω, ίσως άλλοι που ήταν ξεχασμένοι -και απογοητευμένοι- να εμφανιστούν μπροστά.
Ενδεχομένως να μην αλλάξει και πολλά, είθισται όμως για κάθε καινούργιο πρόσωπο με τέτοιο ρόλο να κυριαρχεί η επιθυμία της “οικουμενικότητας”. Εισέρχεται σε χώρο που όλοι -ικανοποιημένοι ή μη- επιθυμούν να τους δει με καλό μάτι. Το ίδιο θέλει και εκείνος από τους ποδοσφαιριστές, να αισθάνονται χρήσιμοι και να του αναγνωρίζουν δικαιοσύνη.
Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε αν σε πρώτη φάση ο Γιαννίκης θα πατήσει στις “αρχές” του Μιλόγεβιτς όσον αφορά σε πρόσωπα και διατάξεις ή αν θα επιχειρήσει γρήγορα να αλλάξει συνήθειες και κατευθύνσεις ώστε να περάσει εξ αρχής το μήνυμα πως πρέπει να κοπεί μονομιάς κάθε σύνδεση με το παλιό, όσο απότομο κι αν ακούγεται αυτό.
Ο Μελισσανίδης θέλει να δει χαρακτήρα και αποφασιστικότητα
Από τον Αργύρη Γιαννίκη, ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Δημήτρης Μελισσανίδης περιμένει να είναι αφεντικό των αποδυτηρίων και να μην αφήσει περιθώρια αμφισβήτησης επ΄αυτού. Κοινώς, όπως του έχει πει άλλωστε, θέλει να λειτουργήσει ελεύθερα, δίχως αγκυλώσεις και κωλύματα απέναντι σε πρόσωπα και ονόματα. Να προχωρήσει με αυτούς που πιστεύει ότι πρέπει να αγωνίζονται και πως θα υπηρετήσουν όσο καλύτερα γίνεται το πλάνο του.
Το ίδιο ίσχυε και για τον Μιλόγεβιτς. Ο Σέρβος τεχνικός “πάτησε” σε αυτό για να δημιουργήσει έναν βασικό κορμό στον οποίο πίστευε ότι άξιζε να στηριχθεί περισσότερο, δίχως να διστάζει για το ποιοι θα μείνουν εκτός αγώνων ή να κάνει δεύτερες σκέψεις λόγω της παλαιότητάς άλλων στην ομάδα. Αν κάτι πρέπει να αναγνωρίσουμε στον πρώην προπονητή της ΑΕΚ, είναι ότι βάδισε σταθερά με εκείνους που θεωρούσε ότι του κάνουν τη δουλειά, δίχως εκπτώσεις στα πιστεύω του.
Για τον Γιαννίκη, ο Μελισσανίδης είχε σχηματισμένη άποψη από το περασμένο καλοκαίρι, όμως δεν τόλμησε να πάρει την απόφασή πρόσληψής του παρά το γεγονός ότι επαφές είχαν υπάρξει μαζί του.
Κατά κάποιον τρόπο, ο 41χρονος προπονητής είχε λάβει το μήνυμα ότι θα μπορούσε να υπάρξει συνεργασία στο μέλλον κι ένας από τους λόγους που αποφάσισε να περιμένει ήταν και η πεποίθησή του ότι θα παρουσιαζόταν ευκαιρία σε μεγάλη ομάδα, μέσα στη σεζόν. Δεν θα καταγράψω τις “μεγαλοστομίες” που εντός της ΠΑΕ έχουν ακουστεί για τον Γιαννίκη, θα μεταφέρω απλά ότι ο διοικητικός ηγέτης τον πιστεύει πολύ, ίσως περισσότερο και από αυτό που θεωρούσε ότι ήταν ο Μιλόγεβιτς.