«Streets will never forget»: Η Σίτι του Πεπ των τεσσάρων σερί πρωταθλημάτων που δεν κατάφερε κανείς και η Άρσεναλ που θα είναι ξανά… εκεί!

Βοήθησε οπωσδήποτε η επιστροφή του Κέβιν Ντε Μπρόινε, βοήθησε το απίθανο αήττητο σερί του Ρόδρι, τα γκολ του Έρλινγκ Χάαλαντ, και ο παίκτης της σεζόν, Φιλ Φόντεν. Αλλά η μεγάλη διαφορά είναι ο ίδιος ο Πεπ και όποιος δεν το καταλαβαίνει τότε κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του!

Όποιος  βλέπει ένα δέντρο, αγνοεί ένα ολόκληρο δάσος. Ας μην ξεχνάμε  και την Άρσεναλ του Μικέλ Αρτέτα, που οφείλει να «χτίσει» πάνω στο «μαγικό» 2024 που έκανε και να πάει πάνω από τους 90 βαθμούς εκείνη. Και ίσως τα καταφέρει του χρόνου. Χάρης, πάντως, στους «κανονιέρηδες», είχαμε πρωτάθλημα και φέτος μέχρι το τέλος. Όπως τα προηγούμενα χρόνια που δύο φορές πήγε μέχρι το νήμα μαζί με την Σίτι η Λίβερπουλ του Κλοπ και μία φορά κατάφερε (την μοναδική άλλωστε) σε αυτά τα επτά χρόνια να τους πάρει κάποιος τον τίτλο.

Πριν από έναν χρόνο, όταν ο Πεπ Γκουαρδιόλα έφτανε τους 89 βαθμούς και ξεπερνούσε την Άρσεναλ, στη σεζόν του τρεμπλ της Σίτι, είχε πληροφορηθεί πως καμία ομάδα,  στην Αγγλία, δεν  είχε κατορθώσει να σηκώσει τέσσερα διαδοχικά πρωταθλήματα. Και για αυτόν τον λόγο, πέραν του γεγονότος πως «δενόταν» και με συμβόλαιο, αποφάσισε να παραμείνει. Το παραδέχθηκε και ο ίδιος, στη συνέντευξη Τύπου του, μετά το παιχνίδι με τη Γουέστ Χαμ, επισημαίνοντας στο φινάλε πως το καλοκαίρι του 2025, ίσως αποχωρήσει από τους «πολίτες».

Δεν αποκλείεται άλλωστε στο μυαλό του να υπάρχει αυτό το οποίο όλο και περισσότερο σε πολύ ψηλά κλιμάκια συζητάνε στην Αγγλία, πως θα υπάρχει πολύ αυστηρή τιμωρία απέναντι στην Μάντσεστερ Σίτι στην πολύμεγάλη μάχη που πρόκειται να γίνει επί μήνες στα δικαστήρια για τις 115 παραβιάσεις. Και για το οποίο δεν υπάρχει δυνατότητα προσφυγής μετά στο Αθλητικό Δικαστήριο της Λωζάνης στο CAS λόγω του βρετανικού νόμου.

Αυτομάτως, πάντως αντιλαμβάνεστε πόσο σπουδαίο είναι το εν λόγω επίτευγμα για τη Μάντσεστερ Σίτι, αλλά και για τον ίδιο. Και ας μην έχει τα 13 πρωταθλήματα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ή τους Invincibles του Αρσέν Βενγκέρ, ο Καταλανός έπραξε κάτι μοναδικό. Και ομολογώ πως με δικαίωσε.

Πέρυσι, το καλοκαίρι, κατά την έναρξη της σεζόν που αισίως ολοκληρώθηκε, έγραφα σε αυτήν εδώ την στήλη, στο England365, πως ο μοναδικός τρόπος για να πάρει κανείς πρωτάθλημα από τη Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα, είναι να ξεπεράσει τους 90 βαθμούς. Και μπορώ να πω πως δικαιώθηκα.

Οι «πολίτες» το έκαναν, ουδείς τους ακολούθησε και η Άρσεναλ χρειάστηκε μόλις δύο βαθμούς, για να πάρει το πρώτο της πρωτάθλημα, μετά από 20 χρόνια.

Οι λεπτομέρειες παίζουν πάντα τεράστιο ρόλο σε έναν «μαραθώνιο», όπως είναι η Premier League. Και κατά την άποψή μου, η σημαντικότερη όλων, έγκειται στην επιστροφή του Κέβιν Ντε Μπρόινε. Άλλαξε ολόκληρη τη Μάντσεστερ Σίτι, μοίρασε αναρίθμητες ασίστ και ίσως, είναι και ο λόγος που η ομάδα του κατακτά τον τίτλο: διότι εκείνη η ασίστ στον Μπομπ, στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ», 50 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του παιχνιδιού, ειλικρινά θεωρώ πως δίνει εν τέλει, στη Μάντσεστερ Σίτι το πρωτάθλημα.

Σε ένα ματς που χάνεις με 2-1, επιστρέφει ο Βέλγος, τον έχεις διαθέσιμο και σου γυρνάει το παιχνίδι, αυτομάτως καταλαβαίνεις πως είναι εδώ και θα παρασύρει και τους υπόλοιπους. Ο Ντε Μπρόινε το έκανε ξανά και ας μην ξεχνάμε πως είναι και αυτός που έχει δώσει έτοιμο γκολ στον Χάαλαντ, στην έδρα της Τότεναμ, για να ανοίξει το σκορ, στην προ τελευταία αγωνιστική της Premier League!

Δεν τον ξεχωρίζω απαραίτητα, προφανώς και δεν ξεχνάω το αήττητο σερί του Ρόδρι, τα γκολ του Έρλινγκ Χάαλαντ ή το πόσο κομβικός ήταν ο Φιλ Φόντεν, που κατά την γνώμη μου, όπως έχω πει και στον «αέρα», είναι ο παίκτης της σεζόν.

Όλοι αυτοί μαζί λοιπόν, το έκαναν ξανά και έπραξαν κάτι που «ιστορικά» ουδείς μπόρεσε. Η Γιουνάιτεντ οριακά τερμάτισε πίσω από την Τσέλσι, πριν από 15 χρόνια, η Λίβερπουλ οριακά πίσω από την Έβερτον, το 1985, και η Χάντερσφιλντ το ίδιο, πίσω από τη Νιούκαστλ, το 1927.

Είτε μιλάμε όμως, για αυτόν τον αιώνα, είτε για παλαιότερα, ποτέ και κανείς δεν κατόρθωσε να πάρει τέσσερα σερί πρωταθλήματα. Και για αυτόν τον λόγο, οφείλουμε να βγάλουμε το καπέλο στη Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα!

Υστερόγραφο και θέλω να το κρατήσετε: Καταλαβαίνω τη συζήτηση για τις 115 παραβιάσεις που εκκρεμούν και για τη δίκη που θα λάβει χώρα του χρόνου. Μιλάμε όμως καθαρά αγωνιστικά και σε αυτό το πράγμα, καλό θα ήταν να μην αντιπαραθέσουμε κάτι.

Κάθε χρόνο, όταν χρειάζονται 12, 13, 14 νίκες για να πάρουν το πρωτάθλημα, τις κάνουν. Και όποιος μπει στη διαδικασία να αναφέρει οικονομικά δεδομένα και υπέρογκα ποσά, ας υπολογίσει αυτό που είπε ο Πεπ Γκουαρδιόλα, πριν από 10 ημέρες, σε συνέντευξη Τύπου: πόσα δηλαδή ξόδεψαν και οι υπόλοιποι, την τελευταία πενταετία, βάζοντας στην κουβέντα και την Άρσεναλ, και την Τσέλσι του Τοντ Μποέλι, αλλά και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!

Τέλος, οφείλουμε όλοι να δώσουμε ένα credit στον Μικέλ Αρτέτα. Διότι δημιούργησε μία Άρσεναλ που χαίρεται κανείς να βλέπει και που επί της ουσίας, μας έδωσε μέχρι τέλους φέτος, ένα συναρπαστικό πρωτάθλημα. Μία ομάδα που έκανε έναν αδιανόητο δεύτερο γύρο, ένα «μαγικό» 2024, και ας μην της έφτανε. Οι «κανονιέρηδες» πρέπει να «χτίσουν» πάνω σε αυτό. Και να διορθώσουν 1-2 μικρές λεπτομέρειες, ώστε του χρόνου να ξεπεράσουν τους 90 πόντους και να διεκδικήσουν για 3η σερί χρονιά τον τίτλο από τη Μάντσεστερ Σίτι. Ξέρω, θα πείτε πως η Λίβερπουλ το έχει χάσει και με 92 βαθμούς και με 97 βαθμούς, έχοντας και μόλις μία ήττα, όλη τη χρονιά.

Σύμφωνοι. Αλλά ο μοναδικός τρόπος για να το πάρεις από αυτή τη Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα, είναι να πας πάνω από το όριο των 90 πόντων. Και να… περιμένεις, διότι δεν γίνεται να είσαι σίγουρος στην Premier League, με αυτήν ως αντίπαλο!

«Streets will never forget» αυτή τη Μάντσεστερ Σίτι, από το 2021 και έπειτα, όσα χρόνια και αν περάσουν!