Αν η Τσέλσι δεν είχε κάνει αυτό το σερί στον τερματισμό και δεν είχε εξασφαλίσει ευρωπαϊκό εισιτήριο, θα ήταν αρκετά πιο λογική και αναμενόμενη η απόφαση πως είναι καλύτερο να «χωρίσουν» τους δρόμους τους η ομάδα και ο Ποτσετίνο.
Με αυτό το φινάλε, το 5×5 και την 6η θέση από το πουθενά, αλλά πολύ περισσότερο με τον τρόπο που οι «μπλε» έβγαζαν κάτι αρκετά πιο στρωτό και σοβαρό στον αγωνιστικό χώρο, προκαλεί απορίες και έντονη διαφωνία.
Ο Τοντ Μπόελι συναντήθηκε με τον Ποτσετίνο, τα είπαν, τα ανέλυσαν, προσπάθησαν να κατανοήσουν αν θα γινόταν να συνεχίσουν την κοινή τους πορεία, αλλά ουδείς από τους δυο αισθανόταν πως αυτό θα ήταν εφικτό.
Ο Αργεντινός ήταν ο πιο επιτυχημένος προπονητής της τελευταίας διετίας στην Τσέλσι, αλλά αποτελεί κι εκείνος παρελθόν έπειτα από 11 μήνες στην τεχνική ηγεσία.
Η απώλεια του Λιγκ Καπ στον τελικό με τη Λίβερπουλ και η αδυναμία να μπει η ομάδα στην 4άδα – άσχετα αν ο στόχος δεν ήταν αυτός στην έναρξη του πρότζεκτ – στοίχισαν ακριβά.
Παρ’ όλα αυτά, ο σύλλογος της πρωτεύουσας σύντομα θα έχει 6ο διαφορετικό πρόσωπο στον πάγκο, στην εποχή του Μπόελι στην ιδιοκτησία. Δηλαδή… σε μια διετία!
Από την απόλυση του Τούχελ, στην πρόσληψη του Πότερ που αποδείχθηκε τεράστιο λάθος, στα ελάχιστα ματς με τον Σάλτορ στον πάγκο κι έπειτα στην ανάγκη που παρουσιάστηκε να κρατήσει για λίγο τα ηνία ο Λάμπαρντ σε μια σεζόν που όλοι απλά…βιάζονταν να τελειώσει. Και τώρα ο Ποτσετίνο. Κι εκείνος αποχωρεί έπειτα από μόλις μια ποδοσφαιρική χρονιά.
Η Τσέλσι συνεχίζει να είναι ένα κλαμπ που δεν επενδύει σε προπονητές, δεν βοηθά στην ανάπτυξη και εξέλιξη ενός πλάνου και καθοδηγείται μονάχα από τα πρόσκαιρα αποτελέσματα…
