Απογοήτευση, κατήφεια και σκυμμένα κεφάλια. Αυτό ήταν το σκηνικό στην ΑΕΚ μετά τον αποκλεισμό στο κύπελλο από τον Απόλλωνα.
Είναι αλήθεια πως η ομάδα, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο δεν παρουσιάστηκε όπως θα έπρεπε μετά το γκολ που πέτυχε. Μπήκε…φουριόζα, όμως δεν αξιοποίησε το προβάδισμα, έδωσε χώρο στους γηπεδούχους και με μερικές λανθασμένες-αργοπορημένες αποφάσεις, κλείστηκε στα καρέ της. Μοιραία, κάπως έτσι, ήρθε και η ισοφάριση.
Παρόλα αυτά, στην επανάληψη θα μπορούσε να είχε την τύχη με το μέρος της. Θα μιλούσαμε διαφορετικά αν έμπαινε η κεφαλιά του Μιλίτσεβιτς ή αν ο Νταρίκουα δεν απομάκρυνε στη γραμμή την προσπάθεια του Κάσας ή αν ο Σάντος στο 90+3’ έβρισκε στόχο. Όμως με τα «αν», ιστορία δεν γράφτηκε κι όπως λέει ένα ρητό «την τύχη σου την προκαλείς» και το σύνολο του Ραν Μπεν Σιμόν δεν έκανε τα ορθά πράγματα για ένα ματς νοκ άουτ. Ή καλύτερα, δεν ήταν όπως σε προηγούμενα ματς. Ναι μπορεί να φταίει η κούραση, ναι έπαιξε σημαντικό ρόλο η απουσία του Γκαρσία, αλλά δικαιολογίες δεν έμαθε ποτέ να ψάχνει η ομάδα της Λάρνακας.
Είναι φυσιολογικό να υπάρχει απογοήτευση, όμως η ΑΕΚ δεν έχει χρόνο για μεμψιμοιρίες.
Ακολουθεί ένα πολύ κρίσιμο ματς με τον Άρη για το πρωτάθλημα και είναι μία τεράστια ευκαιρία να βγάλει αντίδραση, να σηκώσει το κεφάλι, να νικήσει, να δείξει πόσο θέλει το τρόπαιο και να στείλει μήνυμα…τίτλου προς πάσα κατεύθυνση.
Θράσος Δημητρίου
