Ο Ιβάν Ζαμοράνο είναι ο τρίτος μεγαλύτερος σκόρερ όλων των εποχών στη Χιλή. Κέρδισε τρόπαια τόσο με τη Ρεάλ Μαδρίτης, όσο και με την Ίντερ και ήταν βασικό μέλος της εθνικής ομάδας για χρόνια. Όμως, τα τρόπαια που σήκωσε και τα γκολ που σημείωσε, λένε μόνο τη μισή ιστορία του. Για να καταλάβεις πραγματικά το μεγαλείο του Ζαμοράνο έπρεπε απλά να τον παρακολουθήσεις να παίζει.
Σαράντα ένα γκολ σε 149 παιχνίδια μπορεί να μην ακούγονται σαν το ρεκόρ ενός θρύλου, αλλά αυτός ήταν ένας παίκτης που κατάλαβε τι σημαίνει να είσαι Interista. Αυτή ήταν μια ιστορία αγάπης, όπως και η ιστορία πίσω από την ιδιαίτερη φανέλα με το χαρακτηριστικό 1+8!
Ο Ζαμοράνο και ο Ρονάλντο ταίριαζαν άψογά μεταξύ τους μέχρι που ο Ρομπέρτο Μπάτζιο υπέγραψε το καλοκαίρι του ’98 στους «νερατζούρι» και… τάραξε τα νερά παίρνοντας τη φανέλα με το Νο.10 του Βραζιλιάνου. Ο Ρονάλντο πήρε το Νο. 9 του Ζαμοράνο και ο «Μπαμ Μπαμ», όπως ήταν το παρατσούκλι του, είχε μια μάλλον μοναδική λύση σε αυτό το πρόβλημα. Είχε παλέψει με επιτυχία για οτιδήποτε άλλο ήθελε στη ζωή του – δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι βρήκε έναν τρόπο να πάρει αυτό που ήθελε και αυτή τη φορά.
Αποφάσισε να πάρει τη φανέλα με το Νο.18, προσθέτοντας το σύμβολο + ανάμεσα στους δύο αριθμούς. Ήταν, άλλωστε, ένας άνθρωπος που ήξερε τι σήμαινε και τι χρειαζόταν για να είσαι Νο.9 και λάτρευε τον αριθμό! Μόνο που στον πρόεδρο της Ίντερ, κόστισε κάτι παραπάνω, αυτή η επιλογή.
«Η ιδέα προέκυψε γιατί έπρεπε να δώσω την φανέλα με το ”9” στον καλύτερο του κόσμου. Ο Σάντρο Ματσόλα, μου είπε να επιλέξω ένα νούμερο. Του είπα αν θα μπορούσα να βάλω το + και μου το αρνήθηκε. Μίλησα με τον πρόεδρο Μάσιμο Μοράτι και αυτός ρώτησε την Ιταλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.Ο Μοράτι πλήρωνε πρόστιμο σε κάθε αγώνα, αλλά δεν τον ένοιαζε, ήθελε να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Έτσι έπαιξα με τον αριθμό 18 με το 1+8 στην πλάτη», δήλωσε κάποτε για το περιστατικό ο Ζαμοράνο.
