Ελάχιστοι έτρεφαν αυταπάτες. Ότι μπορούσε η Ανόρθωση να ανατρέψει το προβάδισμα της Ομόνοιας μέσα στο ΓΣΠ. Κάτι που αποδείχθηκε στο γήπεδο. Ακόμα και με αριθμητικό πλεονέκτημα, το μόνο που κατάφερε, ήταν να ισοφαρίσει τον αντίπαλο αλλά όχι να αξιοποιήσει αυτή την συγκυρία.
Με εξαίρεση το δοκάρι του Παύλου Κορέα στο 67’ που ίσως αν γινόταν γκολ να άλλαζε τη ροή του αγώνα, η ομάδα του Κετσπάγια, απέτυχε να κάνει το κάτι παραπάνω.
Βασικά, η Ανόρθωση, έχασε την ευκαιρία της στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» και γενικότερα ο αποκλεισμός από τον τελικό, είναι φυσιολογική εξέλιξη, αν αναλογιστούμε πως ήταν (από αγωνιστικής πλευράς) τα δύο ματς.
Η επόμενη μέρα της αποτυχίας να διαφυλάξει η Ανόρθωση το περσινό τρόπαιο, θα λέγαμε ότι πρέπει να υποχρεώσει όλους να…τρέξουν για να αποφύγουν τα χειρότερα που θα είναι η μη εξασφάλιση ευρωπαϊκού εισιτηρίου.
Η ομάδα, είναι αυτή την στιγμή στην 5η θέση της βαθμολογία που δεν εξασφαλίζει εισιτήριο και σε τρία ματς πρωταθλήματος καλείται να εξασφαλίσει το μάξιμουμ των βαθμών για να τα καταφέρει.
Δεν υπάρχει χρόνος να ασχοληθεί κάποιος με κάτι άλλο και ειδικά με τα γνωστά θέματα που είναι εξωαγωνιστικά και καλά κάνουν όλοι να επικεντρωθούν μόνος τους τρεις τελευταίους αγώνες.