Η διδακτική ιστορία με τον Αϊτόρ και τον Παναθηναϊκό, η επιμονή του Γιοβάνοβιτς που έδειξε το «λάθος» που έγινε πέρσι με τον Καταλανό εξτρέμ και η μεγαλύτερη απόδειξη για το πώς ένας παίκτης μπορεί να δώσει αυτά που μπορεί πραγματικά σε ένα «κανονικό» ποδοσφαιρικό περιβάλλον.
Πέρα απ’ τα όσα έχει ήδη πετύχει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στους δέκα μήνες που βρίσκεται στον πάγκο του Παναθηναϊκού, αλλά κι αυτά που θα πετύχει από εδώ και πέρα με το τριφύλλι, υπάρχουν κι ορισμένα ακόμη εξίσου σημαντικά παράσημα, τα οποία ήδη κοσμούν το πέτο στο πράσινο προπονητικό σακάκι του.
Διότι εκτός απ’ το γεγονός ότι κατάφερε με τη δουλειά του, την υπομονή και την επιμονή του να αλλάξει όλη την αύρα και να μεταμορφώσει το περσινό… συνονθύλευμα, σε μία ομάδα με όλη τη σημασία της λέξεως, στο τέλος της ημέρας ο 59χρονος τεχνικός, είναι εκείνος που «ανέστησε» ποδοσφαιρικά, παίκτες του ρόστερ με δεδομένη ποιότητα, τους οποίους είχε πάρει η μπάλα της περσινής εικόνας διάλυσης. Επιβεβαιώνοντας πως εκτός από άνθρωπος των λόγων, είναι -πάνω απ’ όλα- άνθρωπος των έργων.
«Η δουλειά ενός προπονητή είναι να προσπαθήσει να αξιοποιήσει και παίκτες, που ενδεχομένως είχαν μία όχι και τόσο καλή εικόνα μέχρι τώρα. Η βάση της δουλειάς κάθε προπονητή είναι να αξιοποιήσει παίκτες σε αυτό το ρόστερ. Όταν τελείωσε η χρονιά δέχτηκαν όλοι μεγάλη κριτική.
Αλλιώς το βλέπει κάποιος απ’ έξω κι αλλιώς θα μπορώ να βοηθήσω από μέσα έναν παίκτη. Μια ομάδα χτίζεται δεν αγοράζεται. Όποιος προσπάθησε να αγοράσει μια ομάδα, δεν έχει πετύχει πολλά πράγματα.
Μέσα στο χτίσιμο είναι και η αξιοποίηση των παικτών που δεν κατάφεραν να βγάλουν αυτά που μπορούν. Δεν με φοβίζει αυτό. Στις ομάδες που ήμουν μέχρι σήμερα έχω βοηθήσει πολλούς ποδοσφαιριστές. Αυτή είναι η βασική μου δουλειά».
Αυτά είχε επισημάνει ο Γιοβάνοβιτς κατά την επίσημη παρουσίασή του απ’ τον Παναθηναϊκό στις 16 Ιουνίου, σε ερώτηση για το αν υπήρχαν παίκτες απ’ το περσινό ρόστερ που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν καλύτερα. Κι όντως, το κατάφερε με πολλούς… Και με τον Βιγιαφάνιες και με τον Χουάνκαρ και με άλλους.
Τρανότερο παράδειγμα, ωστόσο, απ’ τον Αϊτόρ Κανταλαπιέδρα δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει. Δείχνοντας προς όλους (μας) πως δεν είναι πάντα όλα έτσι όπως τα βλέπουμε ή όπως τα νομίζουμε. Και πως ένας παίκτης μπορεί σε ένα κανονικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον να βγάλει σε απόλυτο βαθμό τις αρετές του κι αυτό που είναι στην πραγματικότητα.
Τον «διέλυσε» ο Μπόλονι και ήθελε να φύγει
Ο Αϊτόρ ήταν «διαλυμένος» ψυχολογικά το περασμένο καλοκαίρι. Είχε περάσει την πιο δύσκολη σεζόν της καριέρας του, ξεκινώντας βασικός μόλις σε 11 απ’ τις 24 παιχνίδια που έπαιξε σ’ όλη τη σεζόν, ενώ τα ματς που κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του ήταν μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Πάνω απ’ όλα όμως υπέφερε αγωνιστικά, ποδοσφαιρικά και ψυχολογικά με τον Λάζλο Μπόλονι κι όλα τα «καψόνια» που του έκανε άνευ λόγου κι αιτίας. Όπως το να τον αποθεώνει μπροστά σ’ όλη την ομάδα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, να του λέει πόσο σημαντικός και πολύτιμος ήταν και μετά να τον αφήνει εκτός αποστολής, λέγοντάς του ένα σωρό «παλαβά» το πρωί της Δευτέρας.
Δεν είναι κρυφό πως απ’ τις πρώτες μέρες του περασμένου Ιούνη ο ατζέντης του, Αλμπέρτ Μποτίνες είχε βγει στην αγορά για να του βρει ομάδα, μιλώντας με κλαμπ της Ισπανίας και της Ολλανδίας.
Κι ο ίδιος ο παίκτης, σε συζητήσεις που είχε κάνει με ανθρώπους του συλλόγου, είχε ζητήσει να φύγει και να γυρίσει στην πατρίδα του, επικαλούμενος ψυχολογικούς λόγους και «αδυναμία προσαρμογής» στην ομάδα.
Θα είχε καταλήξει «τσάμπα» στη… Μαγιόρκα
Όλα αυτά μέχρι την ώρα που ανέλαβε τα ηνία ο Γιοβάνοβιτς. Διότι αν δεν υπήρχε η παρέμβαση του Σέρβου τεχνικού για να σκίσει τον περασμένο Ιούλιο το «εισιτήριο εξόδου» του Καταλανού εξτρέμ, ο Αϊτόρ πιθανότατα θα βρισκόταν σήμερα στη νεοφώτιστη Μαγιόρκα (που είχε δείξει έντονο ενδιαφέρον για την απόκτησή του), παλεύοντας για την παραμονή της ομάδας του στη LaLiga.
Και χωρίς να έχει ανοίξει… μύτη μάλιστα, διότι ουδείς -απ’ τα μέλη της ομάδας, μέχρι τον κόσμο και τους ρεπόρτερ που καλύπτουν το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού- έδειχνε να πιστεύει στον 26χρονο εξτρέμ από τη Βαρκελώνη. Αντίθετα, μάλλον με “ανακούφιση” θα υποδέχονταν τότε οι πάντες μία ενδεχόμενη αποχώρησή του, διότι θα είχε «γλιτώσει» η ομάδα ένα συμβόλαιο συνολικών αποδοχών plus 800.000 ευρώ (χωρίς τα μπόνους) μέχρι το καλοκαίρι του 2023.
Μόνο ο Γιοβάνοβιτς έβλεπε το «λάθος»
Μόνο ο Γιοβάνοβιτς ήθελε να τον (ξανα)δεί. Και να καταλάβει, γιατί ένας παίκτης με τα δικά του ποιοτικά, αγωνιστικά χαρακτηριστικά δεν μπορούσε να αποδώσει ούτε στο 10%, αυτά που πραγματικά μπορούσε να δώσει.
Ο Σέρβος και οι συνεργάτες του κάθισαν και είδαν, όχι μόνο τα περσινά ματς του Αϊτόρ με το «τριφύλλι», αλλά και πάρα πολλούς αγώνες του με τη φανέλα της Τβέντε την περασμένη διετία. Για να διαπιστώσει που απέδιδε καλύτερα, πως ακριβώς έπαιζαν οι Ολλανδοί και πως κατάφεραν να τον αξιοποιήσουν, προσφέροντάς του τη δυνατότητα να ξεδιπλώσει όλο το ταλέντο του και να κάνει δύο φανταστικές σεζόν στη δεύτερη και πρώτη κατηγορία της Ολλανδίας, «γράφοντας» 24 γκολ και 18 ασίστ σε 64 ματς. Ήταν τεράστια η διαφορά του τότε με το τώρα και κάτι μαζί του γινόταν πολύ… λάθος.
Τον άλλαξε μέρα με τη μέρα και με υπομονή
Αφού πείστηκε με αυτά που είδε, ο Γιοβάνοβιτς πέρασε στο επόμενο στάδιο: Ξεκινώντας την προσπάθεια για να αλλάξει την ψυχολογία του Καταλανού και να τον βοηθήσει να ξαναβρεί τη χαμένη αυτοπεποίθησή του. Έκανε ατελείωτες συζητήσεις μαζί του κι αυτός κι ο Χρήστος Κόντης. Δούλεψε εξτρά στις προπονήσεις, του έδειξε πως τον υπολογίζει όχι για συμπλήρωμα, αλλά για παίκτη «πρώτης γραμμής», κέρδισε μέρα με τη μέρα την εμπιστοσύνη του. Διότι τον εμπιστεύτηκε πρώτα απ’ όλα ο ίδιος.
Όταν όλοι οι «απ’ έξω» έβλεπαν τον Αϊτόρ βασικό στα δύο πρώτα παιχνίδια του πρωταθλήματος με τον Απόλλωνα Σμύρνης και τον ΠΑΣ Γιάννινα, αναρωτιόντουσαν «τι του είδε ο Γιοβάνοβιτς και του έδωσε φανέλα βασικού, αφού το παιδί δεν… μπορεί». Γκρίνια και κριτική που πολλαπλασιάστηκε, ειδικά όταν έχασε δύο μεγάλες ευκαιρίες στους Ζωσιμάδες κι ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε με 1-0.
Έλα όμως που το παιδί μπορούσε κι αποδείχθηκε πως αυτός που είχε δίκιο ήταν ο Γιοβάνοβιτς κι όχι όλοι (εμείς) οι υπόλοιποι. Βλέποντας δε, πως στην αρχή ο Αϊτόρ είχε «θέματα» στο να προσαρμοστεί πάνω στο νέο σύστημα και στη νέα αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας, ο 59χρονος τεχνικός τον τράβηξε απ’ την ενδεκάδα κι άρχισε να δουλεύει διαφορετικά και “αθόρυβα” μαζί του. Προετοιμάζοντάς τον για την κατάλληλη στιγμή.
Το τέταρτο με τη Λαμία που τα άλλαξε όλα
Και στις 22 Νοεμβρίου, στον αγώνα με τη Λαμία στο Πανθεσσαλικό του έδωσε ξανά την ευκαιρία. Αυτή τη φορά ο Αϊτόρ ήταν πολύ πιο έτοιμος, ήταν αυτός που έπρεπε.
Μπήκε αλλαγή στο τελευταίο τέταρτο με το σκορ στο 1-1 κι απ’ τα πόδια του ξεκίνησαν πέντε «πράσινες» επιθέσεις, που στρίμωξαν την άμυνα της Λαμίας κι έφεραν τα δύο γκολ της νίκης. Αυτό ήταν το «κλικ» που χρειαζόταν για να αλλάξουν τα πάντα στο μυαλό και στην ψυχολογία του.
Από τότε ξαναπήρε φανέλα βασικού και δεν την έβγαλε από πάνω του. Ακόμη κι όταν έχασε εκείνη την απίστευτη ευκαιρία στο ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, η εμπιστοσύνη του Γιοβάνοβιτς προς το πρόσωπό του δεν κλονίστηκε ούτε 1%. Επέμεινε και πόνταρε πάνω του και χάρισε στον Παναθηναϊκό τη μεγαλύτερη “εσωτερική” μεταγραφή του.
Τα λόγια της επιβεβαίωσης του Αϊτόρ
Κι αυτήν ακριβώς την εμπιστοσύνη ο Αϊτόρ την ανταπέδωσε στο γήπεδο, με ένα φανταστικό 2022, όπου μετράει ήδη 8 γκολ και 6 ασίστ σε 19 αγώνες σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Και με γκολ κόντρα σε όλους τους «μεγάλους». Και με τον Άρη και με την ΑΕΚ (δύο φορές) και με τον ΠΑΟΚ και την περασμένη Κυριακή (17/4) στο clasico με τον Ολυμπιακό.
Με τον ίδιο να δηλώνει με περίσσιο καμάρι μετά το ντέρμπι με τους «ερυθρόλευκους» για το πόσο… γουστάρει να παίζει πλέον στον Παναθηναϊκό, πιστώνοντας τα πάντα στον Σέρβο τεχνικό. «Δούλεψα σκληρά κι έκανα αυτά που μου ζητάει ο προπονητής. Δούλεψα σκληρά για να αποδείξω στον προπονητή ότι αξίζει να βασιστεί πάνω μου. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο που παίζουμε με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, έχω καλή συνεννόηση με τους συμπαίκτες μου και όλη η ομάδα με έχει βοηθήσει για να κερδίσω αυτή την αυτοπεποίθηση».
Υπάρχει μεγαλύτερο «παράσημο»;
Του Κώστα Γουλή στο www.sport24.gr
