Πού πας με τέτοιο παθητικό;

Η τελευταία φορά που η Ανόρθωση κράτησε το μηδέν παθητικό, ήταν και την τελευταία φορά που κατάφερε να πάρει το νικηφόρο αποτέλεσμα. Στο ντέρμπι δηλαδή με το ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ, στις 17 Φεβρουαρίου, όταν επικράτησε με 2-0.
Στα επόμενα πέντε ματς που ακολούθησαν, τέσσερα για το πρωτάθλημα κι ένα στο κύπελλο, δεν κατάφερε να γευτεί τη χαρά της νίκης. Έμεινε δύο φορές στην ισοπαλία με τον Απόλλωνα (2-2 και 1-1) και μία με την Πάφος FC (2-2), ενώ έχασε από την ΑΕΚ με 3-1 στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» και με 2-1 απ’ το ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ για το κύπελλο.
Σε πέντε ματς λοιπόν, η Ανόρθωση δέχθηκε εννέα γκολ, αποδεικνύοντας πως δεν έχει βρει τη γιατρειά στο μεγάλο πρόβλημα που την ταλαιπωρεί από την αρχή της σεζόν. Μπορεί να πει κανείς πως αν είχε καταφέρει να σκοράρει απ’ το σημείο του πέναλτι στα δύο παιχνίδια με τον Απόλλωνα, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Ίσως.
Αλλά η απάντηση σε ένα τέτοιο εγχείρημα, είναι αφοπλιστική: με τα «αν», δουλειά δεν γίνεται. Η Ανόρθωση για να δει προκοπή, θα πρέπει να βελτιωθεί σ’ αυτό το κομμάτι. Διότι δεν μπορείς πάντα να πετυχαίνεις ένα γκολ περισσότερο απ’ όσα δέχεσαι, όπως βιώνει εδώ κι ένα μήνα και κάτι.

Ανδρέας Βεντούρης