Ο Παύλος Μάρκου ήταν ο προπονητής του Ραφαήλ Μάμα στα παιδικά του χρόνια. Μιλώντας στο balla, μας διηγείται μία εντυπωσιακή ιστορία για τον Κύπριο μέσο που αποτελεί την αποκάλυψη της φετινής ΑΕΚ…

 – Ασχολήθηκες για ενάμιση χρόνο ως προπονητής στα Grassroots της ΑΕΚ, σωστά;

«Ναι. Έκανα μια δεκαετία σε ιδιωτικές ακαδημίες, μετά για ενάμιση χρόνο στην ΑΕΚ αλλά στη συνέχεια θεώρησα πως έπρεπε να αποχωρήσω, διότι σε τέτοιες ηλικίες πιστεύω ότι οι προπονητές πρέπει να είναι πιο νεαροί από εμάς».

 – Αν δεν κάνω λάθος είχες για ποδοσφαιριστή σου τον Ραφαήλ Μάμα;

«Τον είχα στην Ατλέτικο, από τα 8 μέχρι τα 11 του χρόνια».

– Φαινόταν από τότε ότι μπορεί να εξελιχθεί; Όσο δύσκολο κι αν είναι να δείξει ένας μικρός σε τέτοια ηλικία ότι… μπορεί!

«Είναι νωρίς, αλλά κάποια πράγματα μπορείς να τα αντιληφθείς. Τη θέληση του Ραφαήλ, στα τρία χρόνια που τον είχα κοντά μου, δεν γνώρισα κανένα άλλο παιδί στην ηλικία του τότε που να την έχει. Συνέχεια συγκεντρωμένος στην προπόνηση, δεν ήρθε μια μέρα και να πεις πως αυτό το παιδί είναι κουρασμένο ή είχε κάτι άλλο στο μυαλό του. Είχα πει τότε σε μία συζήτηση με κάποιους προπονητές, πως αν δεν παίξει ο Ραφαήλ στην πρώτη κατηγορία, τότε κανείς δεν θα μπορεί να παίξει! Έβλεπα κάτι το διαφορετικό πάνω του».

– Αληθεύει ότι αγωνίστηκε σε έναν τελικό με σπασμένο δάκτυλο;

«Ναι, στο τουρνουά της Αγίας Νάπας. Χτύπησε σε ένα τραπεζάκι στο ξενοδοχείο κι έσπασε το δάκτυλο του ποδιού του. Την επομένη ήταν ο ημιτελικός και δεν τον έβαλα, στον τελικό όμως ήθελε να παίξει. Εγώ δεν ήθελα, ήταν μόλις 11 χρονών. Η επιμονή του όμως, με έπεισε. Ήταν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου. Με σπασμένο δάκτυλο, να κλαίει μέσα στο παιχνίδι από τον πόνο, να τον βλέπεις να μην μπορεί να τρέξει καλά καλά κι όμως ήταν ο καλύτερος».

– Πώς νιώθεις τώρα που τον βλέπεις στο γήπεδο να διακρίνεται;

«Παρότι αποφεύγω τις προβλέψεις, αλλά επειδή ξέρω τον Ραφαήλ, τι παίκτης και χαρακτήρας είναι, θεωρώ ότι ακόμη δεν είδαμε τίποτα. Οι δυνατότητες του είναι απίστευτες. Θα είναι η ηγετική μορφή της ΑΕΚ τα επόμενα χρόνια. Όταν θα αποβάλει την πίεση του… πρέπει, θα είναι πολύ καλύτερος ακόμη».

Ανδρέας Βεντούρης