Ο Ιταλιάνο κράτησε την υπόσχεση που είχε δώσει στους οργανωμένους οπαδούς της Φιορεντίνα, ότι θα έφερνε τους βιόλα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Την υπόσχεση αυτή την έκανε όταν ανέλαβε την ομάδα με τη σκληρή δουλειά, το πάθος που έχει στην προπονητική.

Έφτιαξε μια ομάδα που μοιάζει αρκετά σε αυτό που ήταν εκείνος ως ποδοσφαιριστής, μια ομάδα που μέσα από τη συνολική δουλειά κατάφερε να επιστρέψει σε τελικό του Conference League, για δεύτερη σερί σεζόν.

Ο Ιταλιάνο ήταν ένας σκληροτράχηλος μέσος όταν αγωνιζόταν στη Serie A και στα 46 χρόνια οδηγεί τους βιόλα, ίσως στην τελευταία του χρονιά στην πάγκο της Φλωρεντίας, θέλει να αποχαιρετίσει τους φίλους από την Τοσκάνη με την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τίτλου κάτι που έχει να συμβεί από τη σεζόν 1960-61, όταν κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων κόντρα στη Ρέιντζερς.

Δεν έκανε μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Έπαιξε σε Τζένοα, Ελλάς Βερόνα και Κίεβο Βερόνα, αλλά ως προπονητής με την καλή δουλειά που έχει κάνει στο παρελθόν στη Σπέτσια έφτασε στην απαιτητική πιάτσα της Φλωρεντίας, που αγαπά το καλό ποδόσφαιρο, τα είδωλα αλλά και τους τίτλους που της λείπουν εδώ και αρκετό χρόνια.

Πλην του Ιταλιάνο οι βιόλα έχουν έξτρα κίνητρο και για έναν συναισθηματικό λόγο για να κατακτήσουν το Conference League. Αυτός είναι ο Τζόι Μπαρόνε, που ήταν δεξί χέρι του ιδιοκτήτη, Ρόκο Κομίσο, και δεν είναι πια στη ζωή. Η ομάδα της Τοσκάνης θα ήθελε να το κατακτήσει και να το αφιερώσει στη μνήμη του.

Αυτό είναι το προφίλ της Φιορεντίνα

Τελευταίος τίτλος της Φιορεντίνα επί ιταλικού εδάφους είναι το Κύπελλο Ιταλίας που κατέκτησε τη σεζόν 2000/01 στον διπλό τελικό με την Πάρμα. Είχε παικταράδες τόσο στην ομάδα, όπως τον Τόλντο κάτω από τα δοκάρια, τον Ρουί Κόστα στη μεσαία γραμμή, τον Ενρίκο Κιέζα και τον σκόρερ του δεύτερου τελικού (τότε), Νούνο Γκόμες.

Φέτος οι Ιταλοί ποντάρουν στην ομαδικότητα, απέναντι στην ποιότητα του παρελθόντος. Ποντάρουν στο επιθετικό ποδόσφαιρο κυρίως από τα άκρα με τον Αργεντινό Νίκο Γκονζάλες που παίζει από τα δεξιά και τον Ιβοριανό Κριστιάν Κουαμέ από τα αριστερά.

Όμως οι βιόλα δεν έχουν τον επιθετικό “killer” όπως τον διαθέτει ο Ολυμπιακός, τον Αγιούμπ Ελ Κααμπί. Αντρέα Μπελότι, Λούκας Μπελτράν και Μπάλα Ενζολά δεν έχουν κάνει τη μεγάλη διαφορά φέτος, αν σκεφτεί κανείς ότι ο πρώτος σκόρερ της Φιορεντίνα στην Ευρώπη είναι ο Μπελτράν που έχει τέσσερα γκολ με ένα εξ αυτών, το πέναλτι που πέτυχε με την Μπριζ και έστειλε τη Φιορεντίνα στον τελικό της Αθήνας.

Η Φιορεντίνα μαζί με την Μπριζ έχει την καλύτερη συγκομιδή σε γκολ στη διοργάνωση (25) που σημαίνει ότι παράγει φάσεις, δημιουργεί ευκαιρίες. Ίσως να μην είναι εξίσου αποτελεσματική στη γραμμή κρούσης της.

Απειλεί κυρίως με τους ακραίους επιθετικούς και τους εσωτερικούς μέσους, αλλά και τους ακραίους αμυντικούς που προωθούνται από τα αριστερά, οπως ο Μπιραγκί και ο Ντοντό από τα δεξιά. Ο Βραζιλιάνος μάλιστα επέστρεψε σε επίπεδα αγωνιστιηκότητας με αυτά στο παρελθόν όταν φορούσε τη φανέλα της Σαχτάρ.

Οι βιόλα έχουν τα περισσότερα δοκάρια από κάθε άλλη ομάδα στο Conference League. Φέτος έχουν οκτώ, ενώ από την έναρξη της περσινής σεζόν έχουν (16), τουλάχιστον έξι παραπάνω από τις υπόλοιπες ομάδες. Παράλληλα έχει χάσει πέντε πέναλτι μέσα στο 2024.

Κλειδί στην τακτική του Ιταλιάνο είναι ο Μαρτίνεζ Κουάρτα. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής αποτελεί το κλειδί για τη διάσπαση της αντίπαλης άμυνας, παίζοντας ακόμα και σαν επιθετικός παρότι στόπερ. Τα στημένα των βιόλα κυρίως από αριστερά, τα αναλαμβάνει ο Μπιράγκι.

Η αχίλλειος πτέρνα είναι σίγουρα η άμυνα, ενώ η μεσαία γραμμή της Φιορεντίνα δύσκολα φιλτράρει το παιχνίδι του αντιπάλου. Ο Πιέτρο Τερατσιάνο δεν είναι Φρανσίσκο Τόλντο, δεν εμπνέει την ίδια σιγουριά στην εστία, βέβαια με την Μπριζ έκανε καθοριστική επέμβαση στο φινάλε και έδωσε την ευκαιρία στη Φιορεντίνα να πάει στον τελικό.

Με τον Ολυμπιακό αναμένεται να μην παίξει κάτι πολύ διαφορετικό με αυτό που έκανε με την Μπριζ. Ο Τερατσιάνο θα είναι κάτω από τα δοκάρια, οι Κουάρτα και Μιλένκοβιτς στο κέντρο της άμυνας και οι Μπιράγκι και Ντοντό στα δύο άκρα της άμυνας.

Στον άξονα έπαιξαν οι Άρθουρ και Μαντράγκορα με τους Κουαμέ και Γκονζάλες στις δύο πτέρυγες. Ο Μπελτράν παίζει στην κορυφή ελαφρώς πιο περιφερειακά με τον Μπελότι στην κορυφή.

Μια πιθανή αλλαγή είναι ο πιο έμπειρος Μποναβεντούρα αντί του Άρθουρ στον άξονα. Ο Ιταλός δεν έπαιζε με την Μπριζ καθώς κρίθηκε ανέτοιμος. Από τον πάγκο μπορεί να φέρει στην αμυντική γραμμή τον Ρανιέρι και τον Καγιόντ, ενώ στη γραμμή κρούσης από τον πάγκο έρχονται ο Ικονέ και ο Ενζολά για την κορυφή.

Η παρουσία της Φιορεντίνα σε τελικούς στην Ευρώπη

Η Φιορεντίνα πάει σε ευρωπαϊκό τελικό για έκτη φορά στην ιστορία της. Πέραν της επικράτησης το 1961, ηττήθηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1957 από τη Ρεάλ (που το κατακτούσε το δεύτερο από τα 14 που έχει στην πλούσια τροπαιοθήκη της), ενώ το 1962 που έπαιξε για δεύτερη σερί φορά σε τελικό Κυπέλλου Κυπελλούχων ηττήθηκε από την Ατλέτικο.

Τη σεζόν 1989/90 ο τελικός του Κυπέλλου UEFA ήταν ιταλική υπόθεση με τη Φιορεντίνα να είναι φιναλίστ, αλλά να χάνει από τη Γιουβέντους. Φυσικά την περσινή σεζόν έφτασε μέχρι τον τελικό του Conference League, αλλά ηττήθηκε με 2-1 από τη Γουέστ Χαμ με γκολ στο φινάλε. Ήτοι έχει επικρατήσει στον έναν εκ των πέντε τελικών και θέλει την έκτη φορά να το κατακτήσει.

Τι θα γίνει με τα εισιτήρια

Όσον αφορά την οργάνωση του ταξιδιού των οπαδών της Φιορεντίνα για τον τελικό στην OPAP Arena, υπάρχουν πιθανότητες να μην εξαντλήσουν τα 9.000 εισιτήρια που δικαιούται. Για να ταξιδέψουν θα χρειαστεί να πάνε σε πλησιέστερο αεροδρόμιο (πχ. Ρώμη) ή με πτήσεις τσάρτερ, το οποίο και θα διευκολύνει το ταξίδι τους στη χώρα μας.

Ίσως υπάρξουν κάποιες επιστροφές των φανατικών φίλων της (όπως συνέβη και στον περσινό τελικό στην Πράγα), παρότι διψούν για τον ευρωπαϊκό τίτλο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο τελικός παίζεται στην Αθήνα και αυτό ενισχύει στον τομέα των προγνωστικών τους ερυθρόλευκους, επομένως αυτό ίσως αποτελέσει κατασταλτικό παράγοντα στο να έρθουν φίλοι των βιόλα στην Αθήνα. Σίγουρα θα γίνουμε σοφότεροι ως προς τις προθέσεις τους μέσα στο επόμενο διάστημα.