Αρκετά χρόνια πριν, ο Παναθηναϊκός έκανε μεγάλες Ευρωπαϊκές πορείες. Έπαιρνε νίκες εντός και εκτός έδρας, ακόμα και σε παιχνίδια στα οποία έχανε άφηνε εξαιρετικές εντυπώσεις και την κοινή γνώμη να εκφράζει ένα τεράστιο respect. Η εμφάνιση όμως απέναντι στην Μαρσέιγ του Ομπαμεγιάνγκ, του Σαρ, του Ουναχί και του Μαρθελίνιο ήταν κάτι διαφορετικό. Το total football των ποδοσφαιριστών του Γιοβάνοβιτς δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Η Μαρσέιγ δεν κατάφερε να αλλάξει δεύτερη πάσα και σίγουρα αισθάνεται χαρούμενη που έχασε μόνο με ένα γκολ διαφορά. Πως τα κατάφερε όμως η ομάδα του Γιιοβάνοβιτς;
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έδωσε εντολή για pressing ψηλά, στα ¾ του γηπέδου. Ξέροντας ότι η Μαρσέιγ δεν είναι ακόμα έτοιμη, δεν έχει συνοχή και αδυνατεί να εφαρμόσει αυτοματισμούς στο passing game της, της έβαλε δύσκολα στην κυκλοφορία μπάλας.
Ο coach του Παναθηναϊκού όμως έκανε και κάτι άλλο, κάτι που ουσιαστικά διέλυσε όποια πιθανότητα στην ομάδα του Μαρθελίνιο να επιτεθεί οργανωμένα και με αξιώσεις: Εφάρμοσε pressing traps. Όπως βλέπετε και στην παραπάνω εικόνα, Σπόραρ και Τζούριτσιτς δίνουν γωνίες πάσας στα στόπερ της Μαρσέιγ. Αναγκάζουν ουσιαστικά τους αμυντικούς του Μαρθελίνιο να πασάρουν στα μπακ. Γίνεται όμως και κάτι άλλο: Οι δύο εξτρέμ του Παναθηναϊκού, Βέρμπιτς από αριστερά και Μαντσίνι από δεξιά, αμύνονται κλειστά στις νοητές γραμμές των ορίων της μεγάλης περιοχής και επιτρέπουν με την σειρά τους και αυτοί την πάσα στα μπακ της Μαρσέιγ. Με το που γίνει η πάσα σε αυτούς, το pressing trap έχει στηθεί και η πίεση αρχίζει. Βιλένα και Ρουμπέν “κολλάνε” στους χαφ για να μην επιτρέψουν την εσωτερική πάσα και μοιραία η κυκλοφορία μπάλας γίνεται σχεδόν αδύνατη για την Μαρσέιγ.
Positional play και κατοχή μπάλας
Έχοντας αμυνθεί ο Παναθηναϊκός με τον τρόπο που αναλύσαμε παραπάνω, είχε κάνει την μισή δουλειά. Η μπάλα πέρασε στα πόδια των παικτών του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και ήταν θέμα χρόνου η δημιουργία ευκαιριών. Με το positional play που εφαρμόζει ο Σέρβος coach τα δύο και κάτι χρόνια που είναι στο τιμόνι του Παναθηναϊκού πήρε εύκολα την κατοχή σε ποσοστό 67%. Η ποιότητα και η φαντασία που έχει προσθέσει στο φετινό του ρόστερ με τις μεταγραφές των Βιλένα και Τζούριτσιτς κάνει λίγο πιο εύκολη την εισχώρηση της μπάλας στην αντίπαλη περιοχή, όμως ο Παναθηναϊκός έχει βήματα να κάνει ακόμα στο συγκεκριμένο κομμάτι. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε όμως, πως στα ¾ του γηπέδου ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει φτιάξει μια φανταστική ομάδα σε Ευρωπαϊκά πρότυπα, παίζει σύγχρονο ποδόσφαιρο με ποδοσφαιριστές που έχουν ξεκάθαρους ρόλους στον αγωνιστικό χώρο.
Η ρεβάνς στο Βελοντρόμ σε λίγα βράδια δεν θα είναι εύκολη υπόθεση φυσικά. Ο αθλητικός εγωισμός των ποδοσφαιριστών του Μαρθελίνιο είναι ο μεγάλος αντίπαλος του Παναθηναϊκού. Η ομάδα του coach Γιοβάνοβιτς κινδυνεύει μόνο από προσωπικές ενέργειες των Σαρ, Ουνάχι και Ομπαμεγιάνγκ. Σαν ομάδα είναι καλύτερη από τους Μασσαλούς αυτό το διάστημα. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς αποδεικνύει συνεχώς πως το μπάτζετ σε έναν οργανισμό είναι φυσικά σημαντικό, όχι όμως πιο σημαντικό από την σωστή τακτική προσέγγιση και την συνοχή μιας ομάδας.
