Οι επιτυχίες των μικρών εθνικών ομάδων μας, στην καλαθόσφαιρα είναι πολλές και συνεχόμενες, με τελευταίο παράδειγμα την πρώτη θέση των Νέων Κ18. Σκυτάλη στο αγωνιστικό πρόγραμμα θα πάρουν τα κορίτσια ενώ δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από την κορυφή των Παίδων Κ16. Αυτό λοιπόν από μόνο του αποδεικνύει ότι ταλέντο υπάρχει…Είναι όμως αρκετό; Θα αξιοποιηθούν κάποια από αυτά τα παιδιά;
Το νόμισμα (και η απάντηση), έχει δύο όψεις.
Η μία είναι οι καλαθοσφαιριστές που…χαραμίζονται γιατί δεν υπάρχει εμπιστοσύνη από τους προπονητές, και η άλλη είναι η δουλειά που πρέπει να καταβάλουν, ο ιδρώτας που πρέπει να ρίξουν με στόχο να πάρουν μία ευκαιρία.
Πόσο εύκολο είναι ο 18άχρονος Αρμακόλας ή ο συμπαίκτης, Τίγκας, να χωρέσουν στα παπούτσια του Σιζόπουλου του Παντούρη και των άλλων γερόλυκων του πρωταθλήματος μας;
Δύο νέοι με ταλέντο, που μπορούν να αρπάξουν τις ευκαιρίες… όμως για να δείξουν ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν στο πρωτάθλημα μας έχουν μεγάλη διαδρομή να διανύσουν.
Όλα τα παιδιά, θα πρέπει να δουλέψουν περισσότερο από τα ινδάλματα τους, αν θέλουν να…μπουν στα παπούτσια τους. Θα χρειαστεί προσπάθεια για να κερδίσουν με το σπαθί τους μία θέση στην 12άδα της ομάδας που αγωνίζονται και τότε ίσως να μπορούν να έχουν και απαιτήσεις.
Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, ποτέ και σε κανέναν δεν ήταν άλλωστε. Αν όμως θέλουν και αγαπούν αυτό το άθλημα τότε η μπάλα είναι αποκλειστικά στα δικά τους χέρια για να φτάσουν ψηλά!
Γρηγόρης Γρηγοράς
