Όταν στις 21 Δεκεμβρίου ο Χρήστος Πουλλαΐδης ανακοίνωνε την παραίτησή του από την προεδρία της Ανόρθωσης, είχα σημειώσει τότε πως η παραίτηση δεν μοιάζει καθόλου με αποχώρηση, για τον πολύ απλό λόγο πως δεν αναφερόταν πουθενά στις μετοχές του. Αν θα τις πουλήσει, αν θα της δωρίσει ή θα τις παραχωρήσει στο σωματείο (κάτι που έμοιαζε βεβαίως απίθανο). Υπογράμμιζα τότε πως παρά την παραίτησή του από την προεδρία, από τη στιγμή που παραμένει μεγαλομέτοχος, δεν προκύπτει από πουθενά ότι φεύγει.
Μόλις δυόμιση μήνες αργότερα, η μπάλα βρίσκεται (ξανά) στα δικά του πόδια. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχει φύγει ποτέ –απλά είχε κάνει στην άκρη. Πιο σωστά, την μπάλα (του) την έριξε ο Ανδρέας Σάντης.
Δεν χρειάζεται καν να διαβάσει κανείς πίσω από τις λέξεις των δηλώσεων του νυν προέδρου της εταιρείας. Είναι φως φανάρι ότι ουσιαστικά καλεί τον κ.Πουλλαΐδη να αναλάβει τις ευθύνες του, όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι.
Το έλλειμμά της τρέχουσας σεζόν είναι τεράστιο και κάποιος θα πρέπει να το καλύψει. Σίγουρα πάντως είναι αδύνατον να το πράξει η νυν διοίκηση. Τα λάθη πληρώνονται και ο μεγαλομέτοχος καλείται επί της ουσίας να πράξει ακριβώς αυτό.
Αντιλαμβάνεται κανείς πως είναι αδύνατον να υπολογιστούν στον προϋπολογισμό της νέας σεζόν οι αποζημιώσεις όσων αποχώρησαν προηγουμένως τη φετινή περίοδο (Λάρκου, Δαμιανού, Μίλανιτς, Μουνιόθ κι ούτω καθεξής).
Ο μεγαλομέτοχος καλείται να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του, να αναλάβει-με βαρύ οικονομικό κόστος-τις δικές του ευθύνες κι ασφαλώς, να κάνει πράξη αυτό που δήλωσε-δεσμεύτηκε στις 21 του περασμένου Δεκέμβρη: «Ακόμα και τώρα σε αυτή την επιστολή θα δηλώσουμε με θάρρος, αυταπάρνηση και παρρησία ότι δεν θα αφήσουμε να διαλυθεί και να εξαφανιστεί η προσπάθεια που έγινε. Θα σταθούμε έμπρακτα δίπλα στο πρόσωπο ή/και τα πρόσωπα που θα προσφερθούν να βοηθήσουν και να συμβάλουν σε οποιαδήποτε νέα προσπάθεια γίνει για να βρεθούν οι λύσεις και να οδηγηθεί το οικοδόμημα της ομάδας σε καλύτερες μέρες»…
Ανδρέας Βεντούρης
