Στα 16 του χρόνια κλήθηκε να αφήσει το σπίτι του, την οικογένειά του, τους φίλους του για να πραγματοποιήσει το πρώτο βήμα του μεγάλου του ονείρου. Να αγωνιστεί στο εξωτερικό. Από την ΑΕΚ Λάρνακας, στις ακαδημίες της Ρόμα. Όχι απλά βήμα, αλλά άλμα ολόκληρο! Ο λόγος για τον Παναγιώτη Καραγιώργη. Ο αρχηγός της Εθνικής μας ομάδας των Νέων, ένας τρομερά υποσχόμενος ποδοσφαιριστής, στα 18 του πλέον, αποτελώντας μέλος της ΣΠΑΛ, σε συνέντευξή του στο balla μίλησε για την εμπειρία του στην Ιταλία, τους προσωπικούς του στόχους, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, την Εθνική αλλά και την ομάδα της πόλης του, όπως ο ίδιος το τόνισε χαρακτηριστικά…
-Καταρχάς Παναγιώτη, για να σε γνωρίσουμε και να σε γνωρίσει κι ο κόσμος, πες μας δυο λόγια για την ποδοσφαιρική σου πορεία. Από πού άρχισε και πώς συνέχισες.
«Πέρασα γενικά από διάφορες ακαδημίες. Από την Αλκή, τη Νέα Σαλαμίνα και πριν φύγω για Ιταλία, η τελευταία μου ομάδα ήταν η ΑΕΚ. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ήμουν ιδιαίτερα ταλαντούχος όταν ήμουν μικρός. Είχα περισσότερα κιλά απ’ όσα έπρεπε, δεν ήμουν βασικός. Αλλά είχα επιμονή και υπομονή».
-Αγωνίζεσαι στη θέση του κεντρικού αμυντικού, σωστά;
«Ναι, αλλά κι αριστερό μπακ. Το καλό μου πόδι είναι το αριστερό αλλά χρησιμοποιώ και τα δύο».
-Εσύ την επέλεξες ή σε χρησιμοποίησε κάποιος προπονητής και διατηρήθηκες σ’ αυτήν;
«Αρχικά αγωνιζόμουν στην επίθεση ή δεκάρι. Στην Εθνική U14, ο τότε προπονητής μου Δημήτρης Δημητρίου, μου άλλαξε θέση και με πήρε στην άμυνα».
-Από τις ακαδημίες της ΑΕΚ, στις αντίστοιχες της Ρόμα τον Αύγουστο του 2021. Πώς προέκυψε αυτή η μετακίνηση;
«Με είχαν δει σε ένα παιχνίδι της Εθνικής U15 με την αντίστοιχη της Ρουμανίας. Με ζήτησαν για δοκιμαστικά. Ήμουν τραυματίας για πέντε μήνες, έπρεπε να υποβληθώ σε χειρουργική επέμβαση στους κοιλιακούς προσαγωγούς και δεν μπορούσα να πάω. Έκανα την επέμβαση στη Γερμανία, ήρθα πίσω στην Κύπρο για να κάνω αποθεραπεία για ένα μήνα. Με ζήτησαν ξανά για δοκιμαστικά, πήγα, τους άρεσα κι έτσι με απέκτησε η Ρόμα».
-Πήγες μόνος ή με τους γονείς σου;
«Πήγα με τον μάνατζερ μου, τον Γιώργο Πελαγία τον οποίο κι ευχαριστώ για όσα έκανε για μένα. Αυτός μου άνοιξε το δρόμο».
-Πόσο δύσκολο ήταν για σένα να ζήσεις μόνος σου στα 16 σου;
«Ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Έπρεπε να αντιμετωπίσω τη μοναξιά, ήμουν μακριά από την οικογένεια μου και τους φίλους μου. Ωστόσο, σε βοηθάει στο να ωριμάσεις πιο γρήγορα και να διαχειρίζεσαι μόνος σου ότι σου προκύψει. Ευτυχώς, είμαι ευγνώμων που έχω στήριγμα την οικογένειά μου που μου συμπαραστέκεται σε κάθε μου βήμα».
-Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισες αρχικά;
«Να καταφέρω να ενταχθώ στο σύνολο. Να μάθω τη γλώσσα και εννοείται η απόσταση από την οικογένειά μου».
-Το σχολείο;
«Δεν το άφησα, συνέχισα μέσω online και δεν χάνω μάθημα. Δίνω τις εξετάσεις μου κανονικά. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τόσο τους περσινούς καθηγητές μου όσο και το φετινό μου σχολείο, το Grammar School of Nicosia που ήταν και είναι συμπαραστάτες μου και με στηρίζουν σε αυτή την προσπάθεια».
-Πώς σε υποδέχθηκαν στη Ρόμα; Τι σου είπαν όταν πήγες, πώς διαχειρίστηκαν τον Παναγιώτη;
«Από την αρχή με χρησιμοποίησαν στην ενδεκάδα. Μου έδειξαν ότι με υπολόγιζαν, μου έδιναν πολλή σημασία. Σε κάποια στιγμή με προώθησαν και στην πιο πάνω ομάδα των ακαδημιών, στην U18».
-Ποιες οι διαφορές στην Ιταλία, όσον αφορά τη φιλοσοφία των ακαδημιών, σε σχέση με την Κύπρο;
«Επενδύουν απίστευτα στις εγκαταστάσεις. Το σταφ αποτελείται από δέκα άτομα. Ο καθένας είναι ειδικός στη δουλειά που κάνει. Επενδύουν γενικώς πολλά στις ακαδημίες».
-Τον Ιανουάριο δόθηκες δανεικός στην ΣΠΑΛ από τη Ρόμα. Πώς αντιμετώπισες αυτή την μετακίνηση; Τι σου ειπώθηκε από πλευράς Ρόμα; Ρωτάω διότι αν δεν κάνω λάθος, υπάρχει και ρήτρα αγοράς στη συμφωνία…
«Η μεταγραφή έγινε μετά από διαπραγματεύσεις με το πρακτορείο που με αντιπροσωπεύει, την «SEG», καθώς και τον κ. Κώστα Σταύρου τους οποίους ευχαριστώ θερμά. Η ΣΠΑΛ στην ηλικία μου είναι πρώτη στο πρωτάθλημα. Έχουν πολύ καλές ακαδημίες. Μπορεί να μην έχουν το όνομα στην πρώτη ομάδα, αλλά οι ακαδημίες της είναι από τις καλύτερες στην Ιταλία. Δεν το βλέπω σαν πισωγύρισμα. Είναι πολύ μεγάλος ο ανταγωνισμός. Οι παίκτες που αντιμετωπίζω τα Σαββατοκύριακα είναι οι ίδιοι. Εγώ προσπαθώ να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό και θα δείξει στο μέλλον πού θα φτάσω».
-Ποιους προσωπικούς στόχους έχεις θέσει;
«Να καταφέρω να αγωνιστώ στο εξωτερικό. Σε ένα ψηλό επίπεδο. Θα ήθελα πολύ να αγωνιστώ στο Τσάμπιονς Λιγκ».
-Έχεις κάποιο πρότυπο;
«Ναι, ο Νεμάνια Βίντιτς. Για το απίστευτο του πάθος και τη νοοτροπία που είχε ενώ αγωνιζόταν με τα μεγαλύτερα ονόματα του ποδοσφαίρου».
-Παρακολουθείς το κυπριακό ποδόσφαιρο;
«Όχι πολύ η αλήθεια. Παρακολουθώ την ΑΕΚ. Είναι μία πολύ καλή ομάδα, μου αρέσει ο τρόπος που αγωνίζεται, η τακτική της και η μεθοδολογία του προπονητή. Είναι μια ομάδα που συνδέεται με τη Λάρνακα, σημαίνει πολλά για την πόλη μου το ότι διεκδικεί το πρωτάθλημα. Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να κατακτήσει τον τίτλο».
-Ο βασικός σου στόχος είναι να παραμείνεις στο εξωτερικό ή έχεις ανοικτή και την πόρτα της Κύπρου;
«Το εξωτερικό. Αυτός είναι βασικός μου στόχος».
-Είσαι μέλος κι ο αρχηγός της Εθνικής Νέων. Πρόσφατα δώσαμε και δύο φιλικά παιχνίδια. Ποια η άποψή σου για την Εθνική και την προσπάθεια που επιχειρείται με τον Σάσα Γιοβάνοβιτς στον πάγκο;
«Έχουμε αρκετούς ποιοτικούς και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές με όνειρα και φιλοδοξίες που μας κάνουν ισάξιους σε σχέση με Εθνικές ομάδες άλλων χωρών. Έχουμε να αποκομίσουμε πολλά θετικά στοιχεία από το προπονητικό μας τιμ και τον προπονητή μας, Σάσα Γιοβάνοβιτς. Όλοι έχουμε έναν κοινό στόχο».
Ανδρέας Βεντούρης
