Βάζω το μυαλό μου να θυμηθεί πότε έγινε ξανά αυτό το πράγμα και δεν θυμάμαι με τίποτα… γιατί πιθανότατα να μην ξανάγινε.
Να μην κάνει το ΑΠΟΕΛ τελική στον στόχο στο ΓΣΠ σε ανοικτό γήπεδο (είχε από ένα φάουλ) είναι πράγμα που καταδεικνύει στον απόλυτο βαθμό και την εικόνα που έβγαλε η ομάδα κόντρα στον Άρη.
Η εικόνα των «γαλαζοκιτρίνων» δεν πλησίαζε καν την εικόνα που είχαν στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» και μοιραία προσγειώθηκαν ανώμαλα.
-Ο Σαρφό πήρε φανέλα βασικού αλλά έδειξε ανέτοιμος.
-Ο Μάγκλιτσα έμεινε για 82 λεπτά στο παιχνίδι απλά γιατί είναι επιθετικός και ήθελε κόσμο στην αντίπαλη περιοχή ο Σωφρόνης.
-Ο Βιγιαφάνες που τον αντικατέστησε και μπήκε για να δώσει το κάτι παραπάνω δεν βοήθησε.
-Ο Κβιλιτάια μπήκε αλλά ήταν νευρικός, δεν πήγε ούτε η μπάλα πάνω του και δεν μπόρεσε να γίνει απειλητικός.
-Ο Τσεπάκ δεν ήταν στην μέρα του.
-Ο Κοσταντίνοφ δεν είχε την απόδοση που είχε στο «ΠΑΠ» όπου ήταν κυρίαρχος στην μεσαία γραμμή.
-Ο Ντάλσιο ήταν εκτός παιχνιδιού.
-Το ίδιο και ο Ντογκαλά από ένα σημείο και μετά.
-Ο Μπλουμ δεν βοήθησε καθόλου.
Όταν οι ποδοσφαιριστές μένουν μακριά από τον καλό τους εαυτό υστερώντας ατομικά τότε υστερεί και η ομάδα στο σύνολο. Ο μοναδικός παίκτης που ξεχώρισε ήταν ο 12ος, ο κόσμος που πλησίασε τις 10 χιλιάδες αλλά έφυγαν με σκυμμένα κεφάλια.
Μοιραία προκύπτει τεράστια απογοήτευση και μεγάλη γκρίνια (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ).
Χρίστος Χρίστου
