Χάνεις τον έλεγχο και το μέτρημα. Αν κάτσεις να βρεις πόσο ευνοήθηκε η μία ομάδα και αντίθετα πόσο αδικήθηκε η άλλη μάδα.
Είναι όμως αυτό το θέμα μας; Να πάρουμε ένα μέτρο δηλαδή για να μετρήσουμε ποιος αδικείται παραπάνω διαχρονικά;
Όχι ασφαλώς. Και επειδή στη διάρκεια του Ανόρθωση–ΑΠΟΕΛ όπως και μετά το τέλος του, δέχθηκα τηλεφωνήματα από τον κάθε…πικραμένο και αδικημένο που μου έλεγε, γιατί τώρα φωνάζουν και δεν φώναζαν χθες μαζί μας, ή γιατί να τιμωρηθεί ο διαιτητής του αγώνα αυτού και να μην τιμωρηθεί ο διαιτητής του δικού μας αγώνα ή γιατί ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΚΟΠ να ζητήσει από το Μάζιτς να διώξει το διαιτητή που αδίκησε τη δική του ομάδα και να μην ζητούσε προηγουμένως να διώξει τους διαιτητές που αδίκησαν τις άλλες ομάδες, ή γιατί ο Μάζιτς να φέρει (αν φέρει) ξένους διαιτητές τώρα και δεν τους έφερε χθες, ή γιατί θα σου πει κάποιος ότι γιατί τα γράφεις τώρα και δεν έγραψες την ίδια θέση-άποψη, πέρσι, πρόπερσι πριν από 5 πριν από 10 ή πριν από 20 χρόνια που είχαμε παρόμοια θέματα και προβλήματα ή για πολλά άλλα που έρχονται στο μυαλό του καθενός, αλλά αν τα απαριθμήσεις όλα θα ξεχάσεις ορισμένα και θα σου καταλογιστεί σκοπιμότητα, καταλήγω στην άποψη που λέει είτε να μας παρατήσουν ΟΥΛΛΟΙ (κτυπά πιο καλά το χωριάτικο) ή ακόμα να παρατήσουμε ΟΥΛΛΟΙ να ασχολούμαστε αφού στο τέλος της ημέρας, ασχολούμαστε μόνο όταν μας συμφέρει και μας βολεύει!!!
Διαλέγετε ή διαλέγουμε και παίρνετε ή παίρνουμε…
Μιχάλης Παπαγεωργίου
