Εκ του αποτελέσματος, σαφώς και είναι αποτυχία για το ΑΠΟΕΛ, που δεν νίκησε τον Απόλλων. Έχασε την ευκαιρία να μπει με απαιτήσεις στην κούρσα του τίτλου και έχασε επίσης το δικαίωμα που είχε πριν το ντέρμπι, να λέει ότι είναι στα δικά του πόδια η υπόθεση κατάκτησης του πρωταθλήματος.
Με τη βαθμολογική διαφορά να είναι ξανά στους 5 βαθμούς, η αλήθεια για την ομάδα του Σωφρόνη, είναι πως μείωσε αισθητά τις πιθανότητες να προλάβει την 1η θέση και εκ των πραγμάτων σήμερα, ο μεγάλος στόχος παραμένει η 2η θέση στο πρωτάθλημα και μαζί το κύπελλο.
Εκ της απόδοσης τώρα, το ΑΠΟΕΛ δεν ήταν καλό. Ακόμα και αν κινδύνεψε μόνο σε 2-3 φάσεις, ούτε αυτό απείλησε σοβαρά πλην της κλασικής ευκαιρίας του Ντογκαλά. Δεν μπόρεσε να επιβληθεί του αντίπαλου και η ισοπαλία είναι καλό αποτέλεσμα, μέσα από τη συνολική απόδοση.
Είναι ίσως η πρώτη φορά, που βρήκε σαν δικαιολογία τα πολλά αγωνιστικά προβλήματα ο προπονητής. Και έχει δίκαιο. Δυσκολεύθηκε να συγκροτήσει την 11άδα επειδή μέχρι την τελευταία στιγμή, ήταν αμφίβολος ο Λέο Νατέλ, ενώ ο Κβιλιτάια σφίγγει τα δόντια για να αγωνίζεται αφού δεν υπάρχει άλλος σέντερ φορ.
Υπολογίστε και ότι ο Σαρφό μπήκε στην ομάδα δύο 24ωρα πριν το ματς και έδειξε μάλιστα σε κάποιες φάσεις την ανετοιμότητα του, ειδικά στο β΄ημίχρονο.
Αυτό που στενοχώρησε, (πέρα από τους βαθμούς) ήταν ότι δεν μπόρεσε η ομάδα να αποζημιώσει τον κόσμο που είχε εντυπωσιακή παρουσία και ξεπέρασε τις 10 χιλιάδες, όμως υπάρχει και η συνέχεια.
Το ΑΠΟΕΛ καλείται να βρει τρόπο να περιορίσει τις απουσίες που κάθε ματς εμποδίζουν τον προπονητή να φτιάξει όπως θέλει την ομάδα.
Ενδεχομένως η διακοπή να έρχεται την κατάλληλη ώρα ώστε να επιστρέψουν αν όχι όλοι, οι περισσότεροι παίκτες, μέχρι την επόμενη αναμέτρηση με την Ανόρθωση, στις 2 Απριλίου στο «Αντώνης Παπαδόπουλος».
