Έμοιαζε σαν ένας αμετανόητος εργένης. Ή εργένισσα, μην μπλέκουμε με στερεότυπα. Εκείνος που θα ψάχνεται διαρκώς, εκείνος που θα περνάει καλά, εκείνος που θα αφήνεται σε βραδιές αδιέξοδης απόλαυσης, εκείνος που θα ελκύεται μόνο και μόνο για να ανακαλύψει στο τέλος ότι κάτι δεν είναι όπως θα το ήθελε. Ο ΠΑΟΚ δεν εμφανίστηκε τώρα στην Ευρώπη. Δεν έκανε τώρα αίσθηση, δεν ακούστηκε για πρώτη φορά το όνομά του. Έχει πανηγυρίσει σπουδαιότερες νίκες από εκείνη επί της Μίντιλαντ. Έχει αλώσει σπουδαίες έδρες, έχει σταθεί απέναντι σε εκπληκτικές ομάδες, έχει φλερτάρει με επιτυχίες που δε θα έπρεπε ούτε να ονειρεύεται. Πάντα, όμως, γυρνούσε σπίτι μόνος. Η χθεσινή του πρόκριση αλλάζει τα δεδομένα και ο ΠΑΟΚ γίνεται πιο Ευρωπαίος από ποτέ! Μπαίνει σε σχέση με την Ευρώπη, μια σχέση που προήλθε από την εμπειρία σπουδαίων one night stand!
Η φωτογραφία όνειρο!
Ήταν ένα επικό βράδυ. Από εκείνα που μνημονεύονται για χρόνια, από εκείνα που δε χρειάζεται να έχουν κάποιο ουσιώδες αποτέλεσμα για να μπουν στο Πάνθεο. Αρκεί λίγος Δημήτρης Σαλπιγγίδης, λίγος Κλάους Αθανασιάδης, ο Λάζλο Μπόλονι, ο Κώστας Σταφυλλίδης και ο γνωστός τρελαμένος οπαδός του ΠΑΟΚ, με το ύφος και το βλέμμα της ελαφριάς χάσης που μπορεί να τού έχει προσφέρει ομόηχη λέξη, με λίγο διαφορετική ορθογραφία και τον τόνο στη λήγουσα. Μπορεί και όχι, όμως. Μπορεί να ήταν μόνο ο ΠΑΟΚ που του πρόσφερε την τρέλα για εκείνο το βράδυ. 0-2 μέσα στο Λονδίνο, και στο ιστορικό πλέον «White Hart Lane», πριν συμπληρωθούν τα πρώτα 15 λεπτά, 1-2 λίγο πριν βγει το ημίχρονο και ο ΠΑΟΚ με υπερπροσπάθεια να κρατάει τη νίκη μέχρι το τέλος του αγώνα, παρότι αγωνιζόταν με παίκτη λιγότερο.
Αλέξανδρος Τζιόλης, Παναγιώτης Γλύκος και είστε τόσο μεγάλοι όσο νιώθετε. Από το έπος του Λονδίνου, την πιο αγαπημένη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του ΠΑΟΚ, μεταφερόμαστε στη σαγηνευτική Φλωρεντία και από τον Νοέμβριο του 2011 στον Νοέμβριο του 2014. Ο ΠΑΟΚ παίζει απέναντι στην Φιορεντίνα τη σεζόν του Άγγελου Αναστασιάδη και στην εποχή της σεζόν που έμοιαζε ικανός για όλα! Εκείνο το ματς ήταν ίσως ο τελευταίος θρίαμβος, το ρέκβιεμ πριν αρχίσει η κατηφόρα και η εσωστρέφεια. Ίσως και το γκολ που σημειώθηκε λίγο πριν την εκπνοή και στέρησε από τον ΠΑΟΚ την τεράστια νίκη να ήταν το πρώτο σημάδι. Η ουσία δεν αλλάζει, ωστόσο, και το μέλλον που ακολούθησε δεν μείωνε εκείνο που τότε ήταν παρόν. Ο ΠΑΟΚ έφευγε ζωντανός από το «Αρτέμιο Φράνκι» με γκολ του Μάρτενς στο 81ο λεπτό, το οποίο είχε ισοφαρίσει ο Πασκουάλ στο 88’.
Και μόνο που μπαίνεις σε αυτό το γήπεδο, αρκεί. Και μόνο που κοιτάζεις εκείνο το πέταλο αρκεί. Και μόνο που είσαι μέρος της ατμόσφαιρας αρκεί. Αν παίξεις και δε χάσεις, γίνεσαι σημαντικός. Αν παίξεις και κερδίσεις, μπορείς να νιώθεις σπουδαίος. Ακόμα κι αν δεν έχει βαθμολογική σημασία ή δεν μπορεί να σε βοηθήσει στην πρόκριση, είναι μια νίκη-μνημείο. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε ο «Signal Iduna Park», ο διαιτητής ήταν ο Ματίας Γκεστράνιους που πλέον τον λες και δικό μας παιδί, τόσες φορές που έχει σφυρίξει στην Ελλάδα, και σκόρερ ο Ρόμπερτ Μακ. Ένα γκολ από ατομική προσπάθεια στο 33ο λεπτό του αγώνα για να κερδίσει ο ΠΑΟΚ εκτός έδρας στην Μπορούσια Ντόρτμουντ στη φάση των ομίλων του Europa League, και σε μια σεζόν που δεν είχε ηττηθεί από την γερμανική ομάδα ούτε στη Θεσσαλονίκη.
Από ‘δω και πέρα υπάρχουν δύο ονόματα. Άγιαξ. Μπενφίκα. Πονεμένες ιστορίες, αλλά και όχι τόσο πονεμένες. Διότι η αρχή παραμένει η ίδια. Για να πιστέψεις ότι κάποια στιγμή θα καταφέρεις κάτι, πρέπει να κάνεις το πρώτο βήμα. Κι αν μείνει ανολοκλήρωτο; Θα το έχεις κάνει. Δε θα είσαι στο ίδιο σημείο που ήσουν πριν, θα πιστέψεις ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρεις. Ο αναχρονισμός γίνεται προς όφελος του ονόματος και της ροής… Ο Άγιαξ χρονικά ήρθε πριν την Φιορεντίνα. Ήρθε το καλοκαίρι όταν κάθε φαντασίωση μοιάζει πραγματοποιήσιμη και το κρύο του χειμώνα μακρινό και ποιος ξέρει, ίσως να μην έχει καν κρύο φέτος. Ο ΠΑΟΚ ταξιδεύει στην Ολλανδία για το πρώτο ματς με αντίπαλο τον Άγιαξ στα προκριματικά του Champions League. Του Άγιαξ on the making, όπως θα αποδεικνυόταν αργότερα. Στο 27’ η ελληνική ομάδα ανοίγει το σκορ και βάζει το πρώτο λιθαράκι πρόκρισης. Στο 58’ θα ισοφαριστεί, ωστόσο το 1-1 θα είναι η μισή αρχοντιά που θες για να «καθαρίσεις» μια πρόκριση. Η υπόλοιπη δεν ήρθε ποτέ, όμως τέτοια αποτελέσματα σου δίνουν αυτοπεποίθηση.
Είχε, ήδη, πανηγυρίσει δύο προκρίσεις. Μια βασική, που διόλου βασική δεν είναι απέναντι σε μια ομάδα που έχει ευρωπαϊκή διαδρομή όπως η Βασιλεία, και μάλιστα με δύο νίκες. Η δεύτερη πρόκριση ήταν πιο περιπετειώδης με την ανατροπή από 0-2 σε 3-2 μέσα σε ένα ημίχρονο και τη σβηστή, λευκή ισοπαλία στη ρεβάνς. Η τρίτη και φαρμακερή για τα προκριματικά του Champions League, στη φάση των πλέι οφ πλέον, ήταν η Μπενφίκα. Κι εκείνο το πρώτο βράδυ στην Πορτογαλία, με τον Αμρ Ουάρντα στα καλύτερά του και τους αετούς της Λισσαβώνας να μην έχουν καθόλου καλό ρυθμό στο παιχνίδι τους, ο ΠΑΟΚ έμοιαζε το φαβορί. Βρέθηκε πίσω στο σκορ με ένα μάλλον φτηνό πέναλτι που καταλογίστηκε εναντίον του, για να έρθει από τον πάγκο ο Αιγύπτιος και να γίνει ο δικέφαλος του βορρά καταιγιστικός μέχρι να φτάσει εντέλει στο γκολ της ισοφάρισης! 1-1 μέσα στο Ντα Λουζ και ο επαναληπτικός στην Τούμπα! Ο ΠΑΟΚ εκεί ήταν κατώτερος των προσδοκιών και γνώρισε βαριά ήττα και επώδυνο αποκλεισμό, αλλά ακόμα ένα βήμα είχε γίνει.
Να ανταμώνουμε για να ξεφαντώνουμε. Επίκαιρο λόγω Αποκριάς, επίκαιρο λόγω επιτυχίας και από την μία Μπενφίκα στην άλλη Μπενφίκα, με ένα μικρό χρονικό άλμα, και πάλι προς τέρψη της ροής. Ο ΠΑΟΚ υποδέχεται την πορτογαλική ομάδα στα προκριματικά του Champions League και επαναληπτικός εδώ δεν υπάρχει. Ήταν το καλοκαίρι του 2020, όταν ο κόσμος είχε, πλέον, αλλάξει και οι διοργανώσεις είχαν αλλάξει επίσης. Μετά την Μπεσίκτας ήρθε η Μπενφίκα και ο ΠΑΟΚ είχε πάρει φόρα και δε θα σταματούσε πουθενά. Με πρωταγωνιστή τον Αντρίγια Ζίβκοβιτς και τον Δημήτρη Γιαννούλη στα καλύτερά του, ο δικέφαλος του βορρά κέρδισε τους αετούς της Λισσαβώνας με 2-1 και πανηγύρισε μια σπουδαία πρόκριση! Έφτασε στην πηγή, ήπια νερό, απλά η Κράσνονταρ δεν τον άφησε να ξεδιψάσει!
Και τι ζητάω;
Πάντα ήθελε μια ευκαιρία να πάει στον παράδεισο. Στον δικό του παράδεισο, για τον οποίο έχει τόσα ακούσει, αλλά δεν έχει επισκεφτεί ακόμα. Ο Άγιαξ on the making, ήταν πλέον ο Άγιαξ του ημιτελικού του Champions League, της ομάδας που είχε ζηλέψει όλη η Ευρώπη για το ποδόσφαιρο που έπαιξε και με τους παίκτες που ήθελε όλη η Ευρώπη. Ο ΠΑΟΚ, όμως, το είχε κάνει ξανά. Και είναι τόσο σημαντικό να το έχεις κάνει ξανά… Παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ νωρίς στο παιχνίδι, έκανε την ανατροπή και προηγήθηκε με 2-1 πριν βγει ο ημίχρονο. Ο Άγιαξ βρήκε γκολ ισοφάρισης και το τελικό 2-2 ήταν κοντά στην αποτυχία, όσο κοντά ήταν και στην επιτυχία. Ας είμαστε ρεαλιστές. Δεν άφηνε πολλά περιθώρια για πρόκριση, αλλά ήταν η ομάδα που είχε φτάσει πέντε δευτερόλεπτα μακριά από τον τελικό του Champions League της προηγούμενης σεζόν. Και αυτή την ομάδα θα την έφερε στα όρια της και στον επαναληπτικό ο ΠΑΟΚ. Έχασε 3-2, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ… Κι όταν δεν εγκαταλείπεις, θα έρθει η στιγμή που θα δικαιωθείς!
