Σε ένα παιχνίδι που έπρεπε να κερδίσει, για διάφορους λόγους, η Ανόρθωση, παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων όμως στο τέλος, πάλι καλά που πήρε και τον ένα βαθμό.
Έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι… ίδρωσε για να τον βάλει στο σακούλι και στο τέλος μπορεί να αποδειχθεί σημαντικός, για να εξασφαλίσει τη θέση στην 6άδα. Γιατί αυτός είναι ο πρώτος στόχος, όπως είπε και ο Τιμούρ Κετσπάγια. Παρόλα αυτά, ήταν ένα 90λεπτο που την δυσκόλεψε αρκετά, και ίσως περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα το τελευταίο δίμηνο. Έστω κι αν είχε την κατοχή (61-39%), αποτέλεσμα του ότι είχε παίκτη περισσότερο στη μεσαία γραμμή, όμως λιγότερες -και όχι τόσο αξιόλογες- τελικές προς την εστία του Φαμπιάνο. Τι έκανε όμως, ή καλύτερα, δεν έκανε η ομάδα του Κετσπάγια κόντρα στην Ομόνοια;

Ο αντίπαλος της έκλεισε καλά τα ατού της

Παίκτες «κλειδιά», όπως ο Ουάρντα ήταν πίσω σε απόδοση. Όχι ότι δεν προσπάθησε, αλλά είχε απέναντί του τον Ψάλτη που ειλικρινά, ίσως να έκανε την καλύτερή του εμφάνιση. Ο Κορέια επίσης δεν βοήθησε επιθετικά, διότι είχε να μαρκάρει και τον Λοΐζου, και σε πολλές περιπτώσεις τον… έχασε.
Και αφού αναφερθήκαμε στα ατού, παραλείψαμε να τα σημειώσουμε, καθώς αυτά είναι τα άκρα της. Γιατί τις τελευταίες αγωνιστικές, πλην των ακραίων επιθετικών, οι Κορέια και Αμπαρτζουμιάν είχαν μεγάλη συμβολή στο επιθετικό κομμάτι. Όπως και ο Βραζιλιάνος, έτσι και ο Αρμένιος με την Ομόνοια είχε περισσότερο το μυαλό του ανασταλτικά. Ο Μποτεάκ τον κράτησε ψηλά, ενώ ήταν και στην πλευρά όπου ανεβοκατέβαινε ο Λέζιακς. Αυτομάτως, όλα γίνονται δυσκολότερα λοιπόν. Και προσθέτουμε σε αυτό το γεγονός πως η Ανόρθωση έπρεπε να έχει σωστές επιστροφές, την ώρα που άλλαζε σχηματισμό από την άμυνα (βλ. 4-2-3-1) σε επίθεση (βλ. 3-4-3). Ως ένα σημείο τα κατάφερε…

Έχασε την επιθετικότητα από τα άκρα, ψάχτηκε στον άξονα

Δεν της έβγαιναν οι πλαγιοκοπήσεις επιθετικά, που προσπάθησαν οι παίκτες του Κετσπάγια. Πλην του γκολ, που ομολογουμένως βγήκε ένας εξαιρετικός συνδυασμός, άλλες δύο φορές κατάφεραν οι παίκτες της «Κυρίας» να βγουν από τα μαρκαρίσματα και να στείλουν την μπάλα στα καρέ (βλ. ευκαιρία Καλτσά στο α’ και Νοβότνι στο β’ ημίχρονο).
Η παρουσία Αρτυματά, Χουσμπάουερ και Βερχόβετς την έκανε προβλέψιμη στην ανάπτυξη. Αφότου μπήκε στο ματς ο Πόποβιτς προσπάθησε σε κάποιες περιπτώσεις να παίξει κάθετα το ένα-δύο με τον Νοβότνι αλλά και πάλι η Ομόνοια είχε τις λύσεις και η βαρωσιώτικη ομάδα έμοιαζε βραχυκυκλωμένη.

Ο… game changer, τα θετικά και η συνέχεια

Χωρίς επιθετικές βοήθειες από τα άκρα, χωρίς φαντασία από τον άξονα και χωρίς αυτοματισμούς λοιπόν, δεν είχε και πολλά να πάρει από το ματς. Εδώ είναι που καταλήγουμε όμως. Ότι από την Ανόρθωση έλειπε ο… game changer! Και αυτός, πιθανώς να ήταν ο Λάζαρος. Αν ήταν ο Ελλαδίτης στον πάγκο και έμπαινε στο 60′-65′ θα έδινε άλλη ώθηση στην ομάδα με την εμπειρία του. Τέτοια παιχνίδια είναι φτιαγμένα για τον Χριστοδουλόπουλο…
Την ίδια ώρα πρέπει να βρει τις λύσεις και η τεχνική ηγεσία όμως, όταν «μπλοκάρεται» από τον αντίπαλο. Γιατί θα εμφανιστούν πολλά άλλα παιχνίδια στην συνέχεια όπου δεν θα δουλέψουν όλα στην εντέλεια…
Στα θετικά του ντέρμπι η παρουσία του Αραγιούρι που έσωσε… πάρα πολλές φορές την κατά μέτωπο επίθεση, τα λάθη των συμπαικτών του, ενώ «καθάρισε» ένα σωρό σέντρες στα καρέ του Λόρια. Πάρα πολύ καλή και η παρουσία του Νοβότνι, που έτρεχε μέχρι το 90+3′! Βρήκε και αυτός μία ευκαιρία στο ματς, το τελείωμα του οποίου δεν ήταν ιδανικό, όμως έδωσε πολλές μονομαχίες με τον Γιούστε και όχι μόνο. Αποδεικνύει όμως σε κάθε παιχνίδι από την ημέρα που ήρθε ότι είναι ο επιθετικός που έλειπε από την Ανόρθωση.
Πλέον, ακολουθούν δύο παιχνίδια με την Πάφος FC για το Κύπελλο και το πρωτάθλημα. Βήμα-βήμα πηγαίνουν στην «Κυρία» όμως και όχι μακριά. Πρώτα να «κλειδώσει» εισιτήριο για τους «8» και μετά το πρωτάθλημα.
Τις τελευταίες ώρες θα εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες για επιπλέον μεταγραφή.

Κύπρος Εγγλέζος