Όποιο παιχνίδι και να βρεις για ανάλυση πάλι στον ίδιο παρονομαστή καταλήγεις. Ακόμα και στα δύο νικηφόρα παιχνίδια με Νέα Σαλαμίνα και ΠΑΕΕΚ, είχαν την τιμητική τους τα σοβαρά ατομικά λάθη, απλά δεν κόστισαν.
Θυμηθείτε π.χ με την ΠΑΕΕΚ τη λάθος πάσα προς τα πίσω του Τσεπάκ, λίγο πριν το φινάλε αλλά διορθώθηκε από παρέμβαση συμπαικτών του.
Στην 1η αγωνιστική, έγιναν…ΤΑ ΛΑΘΗ για να έρθει η συντριβή στην Πάφο. Είτε από την άμυνα στο σύνολο της, είτε και από άλλους παίκτες που μάρκαραν με…τα μάτια ή πάσαραν στους αντίπαλους.
Στη 2η αγωνιστική, ο Σάλι που δεν φημίζεται για το ύψος του, κάρφωσε την μπάλα με το κεφάλι στα δίχτυα, αναμεσά σε δύο αμυντικούς.

Στην 3η αγωνιστική ο Ζράντι σκοράρει μετά από πάσα του Σάντος, ενώ το 2-1 του Απόλλωνα, έγινε μετά που έπεσε στο έδαφος ο Σάντος και ακολούθησε το αυτογκόλ του Σόουζα!
Στην 5η αγωνιστική με την Ανόρθωση, ο Λουντέμο στρώνει την μπάλα στον Αρτυματά και το 1-1 είναι γεγονός, ενώ το 2-1 ήρθε με σουτ από τα πλάγια όταν κανένας δεν μάρκαρε τον παίκτη της Ανόρθωσης.
Δεν φτάνει δηλαδή που έχει και άλλες αδυναμίες η ομάδα, αδυνατούν να κάνουν ακόμα και τα αυτονόητα, κάποιοι παίκτες και υποχρεώνουν τον προπονητή να δουλέψει για να διορθώσει αυτή την αδυναμία που κυριολεκτικά τρομάζει!
Και κάτι άλλο. Όσο και αν το ΑΠΟΕΛ στα παιχνίδια που ηττήθηκε, δεν έπαιξε την καλύτερη μπάλα, εντούτοις, με εξαίρεση τον αγώνα στην Πάφο, μπορούσε με λιγότερα λάθη να μην δεχόταν άλλη ήττα.
Απλά, μία σωστή ανάλυση των υπόλοιπων αγώνων, θα βοηθήσει για να ενισχυθεί αυτό το συμπέρασμα.