Η ΑΕΚ ήταν τελικά η ομάδα του Big-5 που άλλαξε πρώτη προπονητή τη σεζόν 2021-22. Η Ένωση και ο Μιλόγεβιτς ανακοίνωσαν το συναινετικό διαζύγιο το βράδυ της Παρασκευής, σε μια σπάνια στιγμή που και οι δύο πλευρές μίλησαν για ασυμφωνία χαρακτήρων.

Ο Σέρβος είναι παρελθόν και μάλιστα τόσο μικρής διάρκειας, που ελάχιστοι θα ανατρέξουν κάποτε στα πεπραγμένα του. Σημασία έχει το μέλλον και αυτό έχει το όνομα του Αργύρη Γιαννίκη.

Ο 41χρονος είναι ο νέος προπονητής της ΑΕΚ, είναι ο άνθρωπος που κέρδισε Τύπο και κόσμο με την περσινή παρουσία του στον ΠΑΣ Γιάννινα. Η εικόνα της ομάδα στο γήπεδο ήταν το διαβατήριο του Γιαννίκη, αυτό που πήρε στα χέρια του μετά τη σεζον 2020-21, όταν και αποφάσισε να μη βρει αμέσως ομάδα, αλλά να περιμένει.

Η επιλογή του δικαιώθηκε, η ΑΕΚ του έδωσε την ευκαιρία και ο ίδιος δίνει το σύνθημα, δηλώνοντας έτοιμος για “σκληρή δουλειά, τίτλους και καλό ποδόσφαιρο”.

Πίεση και κλεψίματα ψηλά

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι ποδόσφαιρο θα δούμε από τον Γιαννίκη στην ΑΕΚ, αλλά σίγουρα η ματιά στον περσινό ΠΑΣ πρέπει να είναι η αφετηρία μας.

Τι έκανε πέρυσι ο ΠΑΣ; Πίεζε και έκλεβε. Δείτε στο γράφημα με τα στοιχεία της Opta/Stats Perform τις επιδόσεις των ομάδων στην περσινή κανονική διάρκεια της Super League στα high turnovers.

High turnovers ονομάζονται οι φορές που μια ομάδα ξεκινάει μια νέα επίθεση ψηλά στο γήπεδο, τουλάχιστον 40 μέτρα από την αντίπαλη εστία. Είναι στην ουσία ένας τρόπος μέτρησης του πρες μιας ομάδας, του κατά πόσο πιέζει ψηλά.

Η ΑΕΚ είχε την περσινή πρωτιά με 191 high turnovers στην κανονική διάρκεια, ακολούθησαν Ολυμπιακός (188) και ΠΑΟΚ (185). Στην 4η θέση, ο ΠΑΣ του Γιαννίκη με 172 high turnovers, πάνω από τον Άρη και πολύ πάνω από τον Παναθηναϊκό.

Το πρες ψηλά ήταν σήμα κατατεθέν για τον ΠΑΣ, που βάσιζε σ’αυτήν την ένταση όλο το αγωνιστικό του προφίλ, που αποτυπώνεται σ’αυτά τα 172 high turnovers.

Η σημασία της πίεσης για ομάδα με 46% κατοχή

“Ωραία, πρώτη ήταν η ΑΕΚ πέρυσι, 4ος ο ΠΑΣ με τον Γιαννίκη, άρα όλα ταιριάζουν”. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Η ΑΕΚ είχε 54% κατοχή πέρυσι, ο ΠΑΣ είχε μόνο 46%. Για να ξεκινήσει επιθέσεις ψηλά, ο ΠΑΣ πίεζε και έκλεβε, ενώ για την ΑΕΚ μια νέα επίθεση μπορεί απλώς να ξεκινήσει από ένα κακό διώξιμο μιας ομάδα που αμύνεται χαμηλά.

Ο ΠΑΣ πέρυσι πίεζε ψηλά, με σαφή πρόθεση να εκμεταλλευτεί το ηλίου φαεινότερο: οι περισσότερες ομάδες της Super League δεν έχουν ιδέα για το πως να κάνουν ανάπτυξη από χαμηλά όταν πιέζονται.

Η πίεση της ομάδας του Γιαννίκη έδινε κλεψίματα, φάσεις και ταυτόχρονα κρατούσε και μακριά τον αντίπαλο.

Η πιο… βιαστική ομάδα της Super League

Ταυτόχρονα, έκανε τον ΠΑΣ την πιο “βιαστική” ομάδα της Super League. Την ομάδα που όχι μόνο είχε στόχο το build-up του αντίπαλου, αλλά δεν πίστευε ούτε και στο δικό της build-up.

Δείτε στο γράφημα με τα στοιχεία της Opta/Stats Perform τις επιθέσεις με 10+ πάσες που είχε κάθε ομάδα στην περσινή Super League.

Μακράν πρώτος ο Ολυμπιακός με 397 επιθέσεις με 10+ πάσες στην περσινή κανονική διάρκεια. Δεύτερος, με σημαντική απόσταση ο ΠΑΟΚ στις 279 φάσεις με πάνω από δέκα πάσες και 3η η ΑΕΚ με 202.

Τελευταίος ο ΠΑΣ Γιάννινα του Γιαννίκη. Σε όλη την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, σε 26 αγώνες, οι παίκτες του ΠΑΣ άλλαξαν πάνω από δέκα συνεχόμενες πάσες μόνο 44 φορές.

Η πρώην ομάδα του νέου προπονητή της ΑΕΚ ήθελε πέρυσι να καταστρέφει μέσω της πίεσης το passing game του αντιπάλου και ταυτόχρονα δεν πίστευε στο δικό της.

Να κλέψουμε την μπάλα, αλλά όχι να την κρατήσουμε

Το πλάνο του Γιαννίκη δεν ήθελε passing game από κανέναν στο ματς, ούτε από τον ΠΑΣ, ούτε από τον αντίπαλο: ήθελε ένταση, κλεψίματα, γρήγορη μεταφορά στην επίθεση, εκτέλεση κι ο,τι βγει. Ούτε κατοχή, ούτε πάσες, ούτε build-up, ούτε υπομονή, ούτε positional play και επιθέσεις πολλών παικτών.

Οι μόλις 44 επιθέσεις με 10+ πάσες δεν είναι ούτε τυχαία επίδοση, ούτε κάτι που οφείλεται στην ποιότητα των παικτών. Μόλις 44 επιθέσεις με 10+ πάσες είναι αποτέλεσμα οδηγίας, φιλοσοφίας μιας ομάδας που πιέζει για να πάρει την μπάλα, αλλά μετά δεν τη “σέβεται” δεν την νοιάζει να την κρατήσει, να την κυκλοφορήσει.

Όσο γρήγορα ήθελε ο περσινός ΠΑΣ να κερδίσει την μπάλα, άλλο τόσο γρήγορα ήθελε να “ξεμπερδεύει” με αυτήν. Γρήγορη μεταφορά, μακρινές μπαλιές, δύσκολες μεταβιβάσεις, χωρίς ασφάλεια.

Κι αν δεν σας αρκούν οι επιθέσεις με 10+ πάσες, δείτε και τον μέσο όρο των ομάδων. Αυτές είναι οι πάσες των ομάδων ανά επίθεση στην περσινή Super League.

Και πάλι τελευταίος ο ΠΑΣ. Η ομάδα του Γιαννίκη είχε μέσο όρο μόλις 2.3 πάσες ανά επίθεση.

Οι μετρήσεις στα κλεψίματα δίνουν την αίσθηση πως η περσινή λογική του Γιαννίκη είναι κοντά σ’αυτήν της ΑΕΚ, όμως έρχονται οι μετρήσεις στις πάσες για να αποκαταστήσουν την απόσταση που υπάρχει.

Ο περσινός ΠΑΣ ήταν η πιο run and gun ομάδα του πρωταθλήματος. Κέρδιζε τον θεατή όχι μόνο μέσω των αποτελεσμάτων, αλλά κυρίως μέσα από την εικόνα του στο χορτάρι.

Κι αυτή η εικόνα είχε ένταση και βιασύνη, πολύ περισσότερο από υπομονή και επιθετικό σχέδιο. Ο ΠΑΣ ήταν ο ορισμός του run and gun, η πλήρης αποτύπωση του high risk, high reward.

Ο γάμος με την ΑΕΚ

Η συμφωνία της ΑΕΚ με τον Γιαννίκη δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες, αλλά και φοβερά ενδιαφέροντα ερωτήματα. Πως θα φορέσει μια μεγάλη ομάδα αυτό το run and gun κοστούμι, αν και εφόσον ο προπονητής θέλει να το εφαρμόσει και φέτος;

Πως θα ανταποκριθεί το ρόστερ της ΑΕΚ σε απαιτήσεις για ακόμα μεγαλύτερη ένταση-πίεση; Πόσο κάθετη/άμεση μπορεί να είναι μια μεγάλη ομάδα, πόσο απλό είναι να παρακάμψεις build up και passing game σε μια ομάδα σαν την ΑΕΚ;

Η αλήθεια πάντως είναι πως τα τελευταία χρόνια τα αποτελέσματα ήταν πάνω απ’όλα. Στα ντέρμπι πχ ελάχιστοι ασχολούνταν με την εικόνα της ομάδας, το σημαντικό ήταν το αποτέλεσμα.

Ο κανόνας θα συνεχίσει να ισχύει. Ο,τι κι αν παίξει ο Γιαννίκης στην ΑΕΚ, θα πρέπει να το συνδυάσει με αποτελέσματα. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα πλήξουμε.