Κύριος ήρθε, κύριος φεύγει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς όπως θα περίμενε κανείς. Ειδικά όποιος είχε την τύχη αυτά τα 2,5 χρόνια να βρεθεί έστω για λίγη ώρα δίπλα στον Σέρβο τεχνικό, όταν αυτός μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας απολάμβανε ένα τσιγάρο και είχε μια κουβέντα μαζί του, έστω και ολιγόλεπτη.

Γράφει ο Πέτρος Παπαμακάριος

Ο 61χρονος τεχνικός κέρδισε από την πρώτη μέρα τον κόσμο του Παναθηναϊκού καθώς μίλησε με τη γλώσσα της αλήθειας. Από την πρώτη συνέντευξη που έδωσε στο “Caravel” στις 15 Ιουνίου 2021 έως και το αντίο του στους πράσινους το απόγευμα της Τετάρτης στο “Γ. Καλαφάτης”.

Όντως ο Σέρβος τεχνικός θα είναι ο πρώτος που θα χαρεί αν το τριφύλλι φτάσει στην κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος, καθώς γνωρίζει πως πρόκειται για ένα δημιούργημα του. Όχι φετινό αλλά μιας προσπάθειας που είχε ξεκινήσει πριν από 2,5 χρόνια όταν ο Γιοβάνοβιτς σε ορίζοντα τριετίας έθετε τους στόχους του για τον Παναθηναϊκό γνωρίζοντας πολύ καλά το μεγαλείο του συλλόγου που είχε αναλάβει.

Αυτό ήταν το πρώτο συν του έμπειρου τεχνικού. Πως ήξερε ποια ομάδα είχε αναλάβει. Πως γνώριζε ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να παλεύει για να φτάσει στην κατάκτηση των τίτλων και όχι για να κυνηγάει την έξοδο στην Ευρώπη, πολλώ δε μάλλον για να αποφύγει τις τελευταίες θέσεις, γιατί έχει γίνει και αυτό στα χρόνια του Γιάννη Αλαφούζου στο τριφύλλι.

Και με το καλημέρα, με απλές κουβέντες και τοποθετήσεις για τους στόχους που είχε ο ίδιος όταν ανέλαβε τους πράσινους άρχισε να κερδίζει τον κόσμο της ομάδας. Εν συνεχεία φυσικά ήταν η δουλειά του. Από την πρώτη κιόλας χρονιά έως και σήμερα με φανερά σημάδια προόδου και βελτίωσης με τα θετικά και τα αρνητικά. Ο Θέμης Καίσαρης το έγραψε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς απολύθηκε παρότι είχε τον Παναθηναϊκό στο υψηλότερο σημείο της δεκαετίας.

Δεν χρειάζεται να γράψουμε κάτι άλλο για τη δουλειά του Σέρβου προπονητή με το τριφύλλι στο στήθος και τα όσα πέτυχε στους πράσινους και φυσικά καταλαβαίνει κανείς απ’ αυτό και μόνο πως η απόλυση του τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν είχε ποδοσφαιρική λογική. Τουλάχιστον όχι τέτοια που να εξηγεί το “διαζύγιο” με τον 61χρονο τεχνικό.

Σίγουρα ο Γιάννης Αλαφούζος θα σκέφτηκε κάτι διαφορετικό. Γιατί αυτός πήρε την απόφαση για να πάει ο Παναθηναϊκός σε μια διαφορετική λύση και γνωρίζοντας φυσικά πως όλο το ανάθεμα θα πέσει στον ίδιο. Το κακό είναι πως δύσκολα θα μάθουμε τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο ισχυρός άνδρας της πράσινης διοίκησης, καθώς είναι ελάχιστες οι φορές στην θητεία του στην πράσινη διοίκηση που ο ίδιος έχει τοποθετηθεί και απαντήσει σε φλέγοντας ζητήματα της επικαιρότητας της ομάδας.

Και φυσικά ο τρόπος με τον οποίο ήρθε η αποπομπή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς από τον πάγκο του συλλόγου δεν άξιζε επ’ ουδενί στον Σέρβο προπονητή και στα όσα πρόσφερε αυτά τα 2,5 χρόνια στον Παναθηναϊκό εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων ο οποίος αρκετές φορές έβαλε τα “στήθη” του μπροστά για να υπερασπιστεί τον σύλλογο, ακόμα και τον ίδιο τον ιδιοκτήτη της ομάδας που πήρε την απόφαση να βάλει τέλος στη συνεργασία των δύο πλευρών.

Ο Τερίμ που δεν έδιωξε τον Γιοβάνοβιτς

Η επόμενη μέρα στο τριφύλλι έφερε στο τιμόνι της ομάδας τον Φατίχ Τερίμ. Και είναι άδικο και κρίμα για τον 70χρονο τεχνικό και το παλμαρέ του να κριθεί ως ο άνθρωπος που έδιωξε τον Γιοβάνοβιτς γιατί δεν τον έδιωξε αυτός. Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα ονόματα που έχουν βρεθεί στον πάγκο, όχι μόνο του τριφυλλιού, αλλά εν γένει σε ομάδα της Super League και θα ήταν καλό για τον ίδιο και τον Παναθηναϊκό να κάνει τη δουλειά του χωρίς να έχει από πάνω του το “φάντασμα” του Σέρβου προπονητή.

Γιατί το τριφύλλι όντως φέτος διαθέτει ένα εξαιρετικό ρόστερ. Γιατί φέτος ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ίσως περισσότερο και από πέρυσι, έβαλε τις φάσεις ώστε ο Παναθηναϊκός όχι μόνο να διεκδικήσει τον τίτλο μέχρι τέλος αλλά για να καταφέρει να κόψει πρώτος το νήμα και να επιστρέψει στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος μετά από τόσα χρόνια. Ενός πρωταθλήματος που θα το χάρει και ο ίδιος όπου και αν είναι… αν και δεδομένο έχω πως αν αυτό έρθει θα βρει κάποιον τρόπο για να είναι στη Λεωφόρο ή θα… είναι μέσω του κόσμου που δεν θα σταματήσει ποτέ να φωνάζει “Γιοβάνοβιτς, πέρομ, περόμ”.