Δεν θα μάθουμε ποτέ αν το πλάνο του Ραν Μπεν Σιμόν στο ντέρμπι με την Ανόρθωση με τριάδα στα στόπερ θα λειτουργούσε αρμονικά και ιδανικά για την ΑΕΚ, όσον αφορά αυτό καθ’ αυτό το σύστημα.
Το μήνυμα ωστόσο που έστειλα η ομάδα της Λάρνακας, με τη συνολική της παρουσία στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», είναι ότι δείχνει σημάδια επιστροφής. Συνολικά ήταν καλύτερη από την αντίπαλό της, έφτιαξε ευκαιρίες και θα μπορούσε να πάρει τη νίκη, εάν ήταν πιο αποτελεσματική και κυρίως εάν σε κάποιες περιπτώσεις οι ποδοσφαιριστές της λειτουργούσαν με ομαδικότητα.
Πέραν όμως από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, θα σταθώ σε ένα άλλο σημείο το οποίο θεωρώ ότι έχει ιδιαίτερη σημασία και καταδεικνύει την αλλαγή της ΑΕΚ. Προφανώς, μετράει (και πολύ μάλιστα) το γεγονός ότι πήρε εφτά βαθμούς σε τρία σερί ντέρμπι, χωρίς μάλιστα να δεχθεί γκολ. Επιμένω ωστόσο σε κάτι άλλο: πριν από λίγο καιρό, η ΑΕΚ αποχωρούσε από το ΓΣΠ με το ισόπαλο 0-0 με την Ομόνοια, έχοντας φτιάξει μόλις μία τελική και υπήρξε… ικανοποίηση για τη βελτίωση στο ανασταλτικό κομμάτι. Είχα γράψει, λίγες μέρες αργότερα, ότι αυτό δεν ήταν… ΑΕΚ. Με την Ανόρθωση στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», αποχώρησε με το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα, ωστόσο άπαντες ήταν απογοητευμένοι.
Αυτό μάλιστα, είναι ΑΕΚ. Είναι η σωστή νοοτροπία, ο σωστός τρόπος σκέψης που θα την οδηγήσει σε καλύτερες μέρες. Αυτός ακριβώς είναι ένας βασικός λόγος που επιτρέπει να αντιμετωπίζει τη συνέχεια με ένα θετικό φακό κι όχι μόνο το ότι, όντως, παρουσιάζεται ανεβασμένη αγωνιστικά. Είχε την απαιτούμενη ενέργεια, πάθος, ένταση, στοιχεία που πάντοτε χρειάζονται σε ένα τέτοιου είδους παιχνίδι.
Η ομαδα της Λάρνακας δείχνει ικανή να αφήσει πίσω της το αίσθημα του προβληματισμού και να το διαδεχθεί αυτό της αισιοδοξίας. Έχει δρόμο να διανύσει και το επόμενο ντέρμπι με τον Άρη αποτελεί ένα ακόμη τεστ αποδείξεων και δυστυχώς για την ίδια, συνεχίζει να βρίσκεται σ’ αυτή τη διαδικασία λόγω των αρκετών βαθμών που έχασε στις πρώτες δέκα αγωνιστικές. Εντούτοις, αρχίζει σιγά σιγά να δημιουργεί (ξανά) την πίστη στη θέση της αμφιβολίας κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Υ.Γ. Δεν είμαι απόλυτος στην αποβολή του Τόμοβιτς. Ωστόσο, ασφαλώς θα έπρεπε και ο ίδιος να μη δώσει δικαιώματα και να λειτουργήσει πιο ψύχραιμα. Δεν ήταν η πρώτη φορά, υπήρξαν παρόμοια περιστατικά έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και πέρυσι, με την Παρτίζαν στο Βελιγράδι και με τον Απόλλωνα στην «Αρένα». Επί της ουσίας, δεν στέρησε από την ΑΕΚ απλά το δικαίωμα να αγωνιστεί με αριθμητικό πλεονέκτημα, αλλά πολύ περισσότερο τη δυνατότητα στον προπονητή της να βγάλει, από ένα σημείο και μετά, έναν από τους τρεις αμυντικούς και της δώσει έναν πιο επιθετικό προσανατολισμό. Σίγουρα χρειάζεται ο «τσαμπουκάς» με την καλή έννοια, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που οφείλεις να ενεργείς πιο νηφάλια.

Υ.Γ 1. Είναι εμφανής η αλλαγή εικόνας (και διάθεσης) με τον Ραν Μπεν Σιμόν.

Υ.Γ 2. Ο Πονς συνεχίζει να τρέχει ή σταμάτησε;

Υ.Γ 3. Ο καλός Λέδες ανεβάζει επίπεδο την ΑΕΚ κι όταν σταθεροποιήσει την απόδοσή του στα γνωστά του στάνταρ, θα είναι ακόμη καλύτερη η ίδια η ομάδα.

Υ.Γ 4. Άλλη μία εξαιρετική εμφάνιση από τον Ρομπέρζ.

Υ.Γ 5. Προτιμώ το «για μας είναι ΤΟ ντέρμπι» από το «θα υποφέρουμε»…

Ανδρέας Βεντούρης