Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ο ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗΣ, ο ΤΙΜΙΟΣ, ο ΚΥΡΙΟΣ.
Τα γράφω γιατί αυτός ήταν ο Ανδρέας Διονυσίου.
Τον γνώρισα σαν πρόεδρο του Διγενή Ακρίτα Μόρφου στις αρχές της 10ετία του 90 και τον εκτίμησα για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε το ποδόσφαιρο.
Ήταν τόσο προχωρημένος, τόσο διορατικός και τόσο έξυπνος που δεν σου επέτρεπε να τον αμφισβητήσεις.
Έκανε στην εποχή του κάτι που κανένας δεν μπορούσε να τον ακολουθήσει.
Νοικοκύρεψε τα οικονομικά και τα αγωνιστικά του Διγενή Μόρφου.
Έφυγε από την προεδρία, όταν κατάλαβε πως με τα νέα δεδομένα, δεν μπορούσε να ακολουθήσει γιατί θα έμπαινε ξανά σε περιπέτειες το σωματείο.
Καταληκτικά, ο Ανδρέας Διονυσίου δίδαξε τον σωστό τρόπο με τον οποίο έπρεπε να αντιμετωπίσει κάποιος τη ζωή και το ποδόσφαιρο γενικότερα.
Αποδείχθηκε αγωνιστής, όταν πέρασε την περιπέτεια με την υγεία του, και ήταν ένας νικητής σε κάθε αποστολή που ήθελε να πετύχει.
Αιωνία σου η μνήμη Ανδρέα Διονυσίου.
Απεριόριστη η εκτίμηση μου απέναντι σου.
Σ.Σ. Η φωτογραφία είναι το 1987 στο παλιό ΓΣΠ.
Τότε (αν δεν κάνω λάθος) ο Διγενής Μόρφου με πρόεδρο τον Ανδρέα Διονυσίου και προπονητή το Μάρκο Μάρκου, πανηγύρισε την άνοδο στην β´ κατηγορία.
Μιχάλης Παπαγεωργίου
