Όταν ψάξει κάποιος πληροφορίες για την άκρως πετυχημένη ακαδημία των Youth Stars το όνομα που θα βρει από πίσω δεν είναι άλλο από αυτό του Άδωνη Χρίστου. Ένας προπονητής, ένας άνθρωπος που αφιέρωσε όλη του την καριέρα στα παιδιά, στην καλαθόσφαιρα και στην σωστή διαπαιδαγώγηση τους. Ο Άδωνης μίλησε στην ιστοσελίδα μας balla.com.cy για το πρωτάθλημα γυναικών Κ18, για την αγάπη του για τα παιδιά και τους Youth Stars ενώ αναφέρθηκε και στην συγκινητική και ξεχωριστή αφιέρωση του συγκεκριμένου τροπαίου.
Απολαύστε τον…
Φίλε Άδωνη πρώτα από όλα συγχαρητήρια για το πρωτάθλημα γυναικών Κ18 αλλά και γενικότερα στην αγωνιστική εικόνα όλων των τμημάτων της ακαδημίας.
«Ευχαριστώ φίλε Γρηγόρη… Είναι μία γεμάτη χρονιά. Ακόμα υπάρχουν τμήματα που διεκδικούν με αξιώσεις τις δικές τους διακρίσεις, δείγμα της σκληρής δουλειάς αλλά και της αγάπης για αυτό που κάνουν».
Αν πούμε το πρωτάθλημα γυναικών Κ18 ήταν το επιστέγασμα μιας φανταστικής ομολογουμένως χρονιάς τι κρατάς από τον φετινό «μαραθώνιο»
«Από το φετινό πρωτάθλημα που τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο αυτό που κρατώ είναι οι σχέσεις που δημιούργησαν τα κορίτσια μεταξύ τους και η χημεία τους καθώς και ότι κλένει ένας κύκλος τριών κοριτσιών που άρχισαν μαζί στο Κ12 και φέτος κλείνουν με το Κ18 έχοντας και οι τρείς τους 3 πρωταθλήματα (2 στο Κ14 και 1 στο Κ18)».
Η απώλεια του Κυπέλλου θα μπορούσε να πει κανείς σας πείσμωσε απέναντι στον Αχιλλέα, καθώς και οι δύο νίκες ήρθαν σχετικά εύκολα.
«Σίγουρα το ότι χάσαμε ένα τίτλο μας λύπησε καθώς στοχεύαμε για το νταμπλ αλλά ξέραμε ΄ότι σαν σύνολο και σαν μονάδες ήμασταν καλύτερη ομάδα. Σε καμία φάση δεν χάσαμε την αξιοπιστία μας για τις δυνάμεις μας σε όλο το πρωτάθλημα και ποτέ δεν αφήνουμε τα κορίτσια να χαλαρώνουν. Η πίεση για τις ίδιες είναι καθημερινό φαινόμενο και έμεινε σαν νοοτροπία γι αυτές».
Φέτος έγινε μια προσπάθεια δημιουργίας γυναικείας ομάδας. Θα την δούμε και του χρόνου; Και αν ναι…Υπάρχουν παίκτριες από την ακαδημία που μπορούν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια;
«Δεν έχουμε αποφασίσει ακόμη αν θα συνεχίσουμε για δύο λόγους, α) το οικονομικό και β) πρέπει να δούμε ποιες θα φύγουν για σπουδές κι αυτές που θα έρθουν τι απαιτήσεις θα έχουν. Ήδη η φετινή ομάδα ήταν στημένη από κορίτσια της ακαδημίας αφού η 6-7 παίκτριες μας ήταν γέννημα θρέμμα YOUTH STARS».
Όταν τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα
Πάμε σε κάτι διαφορετικό… Τι σε οδήγησε στην απόφαση της δημιουργίας της ακαδημίας Youth Stars; Τι είναι για σένα αυτή η ακαδημία…
«Πάντα ήθελα να κάνω δική μου ακαδημία από τότε που έφυγα από το ΑΠΕΟΛ το 2006. Απλά περιπλανιόμουν για 3 χρόνια σε άλλες ομάδες μέχρι που το αποφάσισα το 2009. Για μένα είναι το δεύτερο μωρό μου μετά την Μελανή. Είναι το δημιούργημα μου που ήδη μετρά 14 χρόνια».
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια και μέχρι να εδραιωθείτε …Υπήρξε στιγμή που σκέφτηκες ότι ίσως να μην εξελίσσονταν καλά τα πράγματα; Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε…
Οι δυσκολίες είναι καθημερινές. Πάντα είμαι της άποψης ότι, ότι προβλήματα κι αν αντιμετωπίσω πρέπει να τα λύσω. Στα 14 χρόνια αντιμετωπίσαμε κρίσεις όπως οι τράπεζες που έκλεισαν και δεν μπορούσε κόσμος να πληρώσει συνδρομή, είχαμε το κλείσιμο στην πανδημία που πάθαμε μεγάλη οικονομική ζημιά αφού αν και ήμασταν κλειστοί και δεν είχαμε έσοδα εμείς πληρώναμε κανονικά τους προπονητές μας. Άλλες δυσκολίες είναι διαχειρίσιμες. Προβλήματα όμως συναντούμε σε κάθε χρονιά και όσο πιο πολλά μωρά έχεις τόσο περισσότερα προβλήματα έχεις. Θέλεις εμπειρία γερό στομάχι να τις αντιμετωπίζεις αλλά δόξα τον Θεό τα καταφέρνουμε.
Σε μια περίοδο που οι εθισμοί για τα παιδιά είναι πολλοί…Τι θα τους έλεγες για να επιλέξουν τον αθλητισμό και την καλαθόσφαιρα.
Υπάρχει τεράστια διαφορά στην παιδεία ενός παιδιού που ασχολείται με τον αθλητισμό και παιδιού που δεν ασχολείται. Υπάρχει διαφορά στην συμπεριφορά, στην πειθαρχεία στον αυτοσεβασμό, στο σεβασμό των άλλων, στην συνεργασία με τους άλλους, στο τρόπο που σκέφτονται και άλλα πολλά. Να πώ ένα παράδειγμα. Τελευταία είδαμε να καίνε το Πάσχα διάφορα σχολεία. Όλοι είπαμε ότι όποιοι κι αν είναι παιδεία μηδέν. Και συμφωνώ και είμαι σίγουρος ότι όποιοι κι αν είναι σίγουρα δεν είναι η δεν υπήρξαν ποτέ αθλητές. Όσο για την καλαθόσφαιρα για μένα είναι το πιο ωραίο άθλημα. Ανταγωνιστικό, ομαδικό, για έξυπνους αφού σε βάζει σε διαδικασία να σκέφτεσαι κάθε δευτερόλεπτο και κυρίως διασκεδαστικό. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι και το εθνικό μας σπόρτ που έφερε τόσους τίτλους σε εθνικό και σωματειακό επίπεδο ως Έλληνες.
Υπάρχει στήριξη από τους γονείς; Γιατί ο αθλητισμός (πρωταθλητισμός) θέλει θυσίες…
Υπάρχει στήριξη ναι και μας έχουν εμπιστοσύνη. Πιστεύω ότι όλοι όσοι βρισκόμαστε στην ομάδα εκτός από καταρτισμένοι είμαστε και σωστοί επαγγελματίες. Μαζί με τους συνεργάτες μου αναλύουμε τα πάντα προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδιά και το μέλλον τους. Ο πρωταθλητισμός ναι σίγουρα θέλει θυσίες. Σε ηλικία που ασχολούμαστε με πρωταθλητισμό ήδη οι αθλητές το αντιλαμβάνονται και προσαρμόζονται αφού στοχεύουν και σε υποτροφίες αλλά και σε διεκδίκηση θέσεων στις εθνικές ομάδες. Οπότε είναι μια ομαδική δουλειά ακαδημίας – οικογένειας με γνώμονα το παιδί τους.
Η επόμενη μέρα για σένα; Θα μπορούσες να σκεφτείς τον εαυτό σου στον πάγκο μιας ομάδας πέραν της Youth Stars;
Όχι, δεν με ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι. Πάντα μου άρεσε το αναπτυξιακό και η εξέλιξη κάποιου παίκτη και σ αυτό ειδικεύτηκα με τις 3 σχολές που έχω σπουδάσει. Πως να κάνεις ένα μωρό από τα προμίνι σε έτοιμο καλαθοσφαιριστή. Με γεμίζει να βλέπω την εξέλιξη ενός παιδιού μέσα από τα χέρια μου.
Η ξεχωριστή αφιέρωση…
Κάτι τελευταίο και διαφορετικό…Αφιέρωσες το τρόπαιο σε ένα άτομο που δεν βρίσκεται μαζί μας και τυγχάνει να την γνώριζα προσωπικά από τα παιδικά μας χρόνια. Θα ήθελα μία κουβέντα ουσιαστικά για την συγκεκριμένη αφιέρωση.
Ναι, έχω αφιερώσει το πρωτάθλημα σε μια πρώην παίκτρια μου και φίλη μου που έφυγε σε ηλικία 33 ετών. Στην Έλση Τοφή. Γνώρισα την Έλση όταν ήμουν προπονητής στην γυναικεία ομάδα του Αχιλλέα το 2007. Από τότε παραμείναμε φίλοι και γενικά την είχα στην καρδιά μου. μιλούσαμε συγκεκριμένα 2-3 μέρες πριν φύγει. Δυστυχώς η ζωή είναι απρόβλεπτη. Για μένα η Έλση ήταν ένας χρυσός άνθρωπος, με μεγάλη καρδιά και δυστυχώς προδόθηκε από την καρδιά της. Η μεγαλύτερη της αγάπη ήταν η κόρη της και οι φίλες της οι κολλητές της. Είμαι σίγουρος ότι έχει στιγματίσει την ζωή μας με τις πιο όμορφες αναμνήσεις και μνημονεύουμε την ίδια με τον καλύτερο τρόπο. Αιωνία θα μείνει η μνήμη της στο μυαλό και στην καρδιά μας.
Γρηγόρης Γρηγοράς
