Η ΑΕΚ δεν θα ακούσει πολλά μπράβο για τη νίκη της επί της Ομόνοιας και είναι φυσιολογικό. Αυτό συμβαίνει πάντοτε όταν ο αντίπαλος είτε είναι κατώτερος αγωνιστικά, είτε αδιάφορος βαθμολογικά.
Αυτό ωστόσο δεν μειώνει την αξία της επιτυχίας της, τόσο από βαθμολογικής όσο κι από ψυχολογικής πλευράς. Ουδείς μπορεί να πει αν η νίκη αυτή της προσδίδει δυναμική –κάτι τέτοιο θα ήταν μάλλον υπερβολικό. Σίγουρα όμως της φτιάχνει τη ψυχολογία της, που τόσο είχε πληγεί από τις προηγούμενες αποτυχίες.
Είναι επίσης υπερβολικό να σημειώσει κανείς πως επανήλθε η πίστη στις τάξεις του κόσμου για το πρωτάθλημα. Όσοι έδωσαν το παρών τους στο ματς στην «Αρένα», αισθάνθηκαν το…μούδιασμα. Δεν ήταν, η ατμόσφαιρα, όπως…(όχι και τόσο) παλιά.
Το «ΑΕΚ ΣΚΑΛΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ» δεν ακούστηκε ούτε για μια στιγμή. Κατ’ ακρίβεια, δεν ακούγεται τον τελευταίο μήνα. Δικαιολογημένα. Η νίκη επί της Ομόνοιας, από μόνη της, δεν θα σημαίνει απολύτως τίποτα εάν δεν υπάρξει και η ανάλογη συνέχεια. Δύσκολο; Ασφαλώς. Μα το ότι θα υποχρεούτο να περάσει μέσα από συμπληγάδες, ήταν εκ των προτέρων βέβαιο.
Οπόταν, όποια δεδομένα κι αν δημιουργηθούν για την ίδια από το αποτέλεσμα του αυριανού ντέρμπι στο «ΑλφαΜέγα», η συζήτηση για την ΑΕΚ θα αλλάξει με έναν και μόνο τρόπο: με διπλό στη Λεμεσό επί του Απόλλωνα. Στο γήπεδο όπου αποχώρησε τρεις φορές φέτος με σκυμμένο το κεφάλι, θα φανεί εάν ο διακόπτης όντως έχει γυρίσει.
Ανδρέας Βεντούρης
